1) آیین نامه اجرایی وظایف و اختیارات روابط عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی که در اریبهشت 86 از سوی هیات دولت صادر شد، دقیقا مورد توجه کلیه مدیران و سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی قرار گیرد و کاملا اجرا شود تا ضمن پرهیز از برخوردهای سلیقه‌یی، امکان هماهنگی و یکپارچگی در فعالیت‌ها و واحدهای روابط عمومی فراهم آید.
 2) روابط عمومی در ایران هنوز از فقدان یک قانون جامع رنج می‌برد و این امر نه تنها بسیاری از فرصت‌های رشد و خدمت رسانی را از روابط عمومی‌ها گرفته، بلکه بهره‌گیری از ظرفیت‌های محدود فعلی را نیز برای آن‌ها دشوار ساخته است، ضروری است که با تشکیل یک کارگروه تخصصی، آیین‌نامه جامع "صنعت ـ هنر" روابط عمومی تنظیم و تدوین شود و پس از طی مراحل قانون و تصویب نهایی، برای اجرای به کلیه سازمان‌ها و نهادهای دولتی ابلاغ گردد.
 3) از آنجا که جایگاه سازمانی روابط عمومی به طور گسترده‌ می‌تواند بر میزان کارایی و دامنه فعالیت‌های آن تاثیر بگذارد، براساس دیدگاه علمی و مستند نظریه‌پردازان و کارشناسان مرجع انتظار می‌رود همان‌گونه که در آخرین مصوبه هیات وزیران در سال 1386 آمده، کلیه واحدهای روابط عمومی، مستقیما زیر نظر مدیر ارشد سازمان فعالیت کنند و این امر، رسما در نمودار تشکیلاتی و آیین‌نامه‌ها اجرایی شود.
 4) با توجه به نقش نظارت و ارزیابی در پیشبرد کلیه امور مدیریتی، به ویژه ساز و کارهای ارتباطی و با عنایت به ضرورت تقویت بنیه علمی و حرفه‌یی و اخلاقی روابط عمومی، پیشنهاد می‌شود یک نهاد قوی و صلاحیت‌دار، مسوولیت مستقیم نظارت بر عملکرد روابط عمومی‌ها را برعهده گیرد. بدیهی است چنین نهادی باید در گام‌های آغازین، تنظیم و تدوین آیین‌نامه‌ها و دیگر ابزارهای مورد نیاز در زمینه‌های ضوابط و معیارهای جذب و استخدام نیروی انسانی، شاخص‌های شایستگی برای انتصاب مدیران، منشور اخلاق حرفه‌یی، ملاک‌های ارزیابی عملکرد، استانداردسازی فعالیت‌ها، حفظ و صیانت از حقوق صنفی و حرفه‌یی و دیگر عرصه‌های مرتبط با روابط عمومی را در دستور کار خود قرار دهد.
 5) از آنجا که پژوهش، اطلاعات و یافته‌های ارزشمندی را در اختیار برنامه‌ریزان قرار می‌دهد و احتمال موفقیت و نیل به اهداف آرمانی را افزایش می‌دهد، ضروری است کلیه مدیران و کارشناسان روابط عمومی، طراحان و اجرای طرح‌های پژوهشی را به عنوان پیش‌نیاز هرگونه فعالیت‌ ارتباطی، در دستور کار خود قرار دهند و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها نیز از این رویکرد، حمایت همه جانبه به عمل آورند.
 6) کلید اصلی رشد مستمر و حرکت شتابنده به سوی وضعیت آرمانی در روابط عمومی مستلزم اهتمام در بهسازی نیروی انسانی است و این امر مهم به کمک آموزش امکان‌پذیر است. از این رو انتظار می‌رود طراحی و اجرای دوره‌های آموزش آکادمیک در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در رشته‌ روابط عمومی و گرایش‌های وابسته به جدیت بیش‌تری دنبال شود و برای آموزش‌های قبل از خدمت و ضمن خدمت نیز از سوی مدیران ارشد سازمان‌ها و مدیران روابط عمومی اهتمام جدی به عمل آید. بدیهی است طراحی و اجرای یک پژوهش جامع به منظور سنجش نیازهای آموزشی و اولویت‌بندی آن‌ها می‌تواند بر غنای فعالیت‌های آموزشی روابط عمومی بیافزاید.
 7) اجرای درست و مطلوب قانون راهبردی مربوط به اصل 44 قانون اساسی در زمینه تداوم و تسریع خصوصی‌سازی مستلزم اطلاع‌رسانی وسیع و جامع و آماده‌سازی افکار عمومی داخلی و خارجی است. از این رو مدیران ارشد باید از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های روابط عمومی‌ها به شکلی سنجیده و آگاهانه در این زمینه استفاده کنند.
 8) در ادامه سیاست خصوصی‌سازی و به تبع آن، بنا به ضرورت کوچک‌سازی واحدهای روابط عمومی و همزمان افزایش کارایی آن، لازم است روابط عمومی‌ها حداکثر استفاده را از رویکرد برون سپاری به عمل آورند و در این مسیر، نه تنها دامنه فعالیت‌های خود را محدود نسازند، بلکه با بهره‌مندی از حمایت مدیران ارشد سازما‌ن‌ها، بر کمیت و کیفیت برنامه‌ها و فعالیت‌های خود بیفزایند.
 9) نظر به اینکه تولید علم و سرعت بخشیدن به جنبش نرم‌افزاری در موضوعات مختلف و از جمله روابط عمومی همواره مورد تاکید مقامات ارشد نظام بوده است، ضرورت توسعه فعالیت‌های انتشاراتی در عرصه روابط عمومی‌ اعم از کتاب و مجله، بیش از پیش احساس می‌شود. از این رو ضروری است دولت محترم، پیش زمینه‌های لازم برای تحقق این امر را فراهم سازد و مدیران ارشد سازمان‌ها نیز برای تسریع آن حمایت همه جانبه به عمل آورند.
 10) روابط عمومی باید همگام با دیگر شاخه‌های علوم، بهره‌گیری از امکانات و ظرفیت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) را سرلوحه فنون و رویکردهای حرفه‌یی خود قرار دهد و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها همه گونه امکانات و زیرساخت‌های لازم را برای تحقق این امر خطیر در واحدهای روابط عمومی در سراسر کشور فراهم آورند. طبیعی است که بهره‌گیری سنجیده و آگاهانه از رسانه‌های جدید از جمله شبکه‌های اجتماعی، جزئی جدایی‌ناپذیر از این رویکرد است و باید به طوری جدی مورد حمایت قرار گیرد.
 11) دستیابی به اهداف کلان روابط عمومی و کمک به ارتقای جایگاه و افزایش کارایی آن بدون آگاهی کامل مدیران ارشد سازمان از اهمیت و اثربخشی روابط عمومی امکان‌پذیر نیست. بنابراین، توجیه مدیران ارشد سازمان‌ها نسبت به این امر و تقویت انگیزه آنان برای حمایت جدی و همه جانبه از روابط عمومی‌ها باید در دستور کار قرار بگیرد و دولت فعالانه در این مسیر گام بردارد.
 12) شکل‌گیری‌ انجمن‌ها و موسسات تخصصی و حرفه‌یی در عرصه روابط عمومی، فرصت‌ها و ظرفیت‌های فراوانی را در اختیار دولتمردان قرار می‌دهد تا از آن‌ها به عنوان بازوهای کارشناسی و ارایه‌دهندگان خدمات تخصصی در جهت نیل به اهدافشان بهره گیرند. انتظار می‌رود حمایت جدی از این تشکل‌ها از سوی دولتمردان، یک ضرورت و اولویت حیاتی تلقی شود.
 13) برگزاری همایش‌ها و جشنواره‌های علمی و تخصصی روابط عمومی در ابعاد ملی و بین‌المللی از اقداماتی است که طی سال‌های اخیر، عمدتا از سوی انجمن‌ها، موسسات و تشکل‌های حرفه‌یی غیردولتی انجام شده است. ضمن تقدیر و تشکر از طراحان و برگزارکنندگان این همایش‌ها و جشنواره‌ها، انتظار می‌رود از تکرار موضوعات و اجرای سطحی آن بپرهیزند و بر غنای علمی آن‌ها بیافزایند.

انجمن متحصصان روابط عمومی