شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| این روز فرصت مغتنمی بود برای مدیران و کارشناسان این حرفه تا با ارایه فعالیت های علمی و تخصصی، بیانات و دیدگاهای علمی، عملی و یا تجربی خود سهمی در شناساندن "هنر هشتم" به مخاطبین و مدیران و آحاد جامعه داشته باشند.

علمی که از طریق فعالیت های مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی، جایگاهی ویژه و تاثیرات به سزایی در تسهیل امور مردم و ارتباطات آنان با سازمان‌ها دارد.

امروزه این تفکر بر مدیران و دست اندرکاران فعالیت های فرهنگی، هنری، علمی و اجتماعی قالب شده است که هنر، علم و صنعت روابط عمومی، به عنوان شغل و حرفه‌ای تخصصی محسوب شده و در همه زمینه ها (اعم تئوری و عملی) رو به رشد است. همه مدیران و مسئولین به این موضوع اذعان دارند که اگر این علم پویا و کارا به صورت شایسته ای در خدمت مدیران قرار گیرد از طریق آن تقویت و رشد اندیشه‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی و علمی در کشور را شاهد بوده و زمینه ارتباط مناسب و سازنده بین مردم و مسئولین فراهم می گردد.

علم و هنر روابط عمومی همچنین توانسته با ابزارهای در اختیار (نظر سنجی، تحلیل محتوا، تجهیزات الکترونیکی، اپلیکیشن ها، ابزارهای دیجیتالی، فضای مجازی، شبکه های اینترنتی، رسانه های دیداری، شنیداری، مکتوب و ...) آگاهی مخاطبین و ذینفعان را افزایش داده و خواسته‌ها، تمایلات و انتظارات آنان را به شکل سازمان یافته‌ای طبقه بندی نموده و در اختیار برنامه ریزان و تصمیم‌گیران قرار دهد. هرچند در این راه کاستی هایی هم مشاهده می شود.

لیکن باید بدانیم و آگاه باشیم که:
1. عدم وحدت رویه نهادها، سازمان ها و متولیان حوزه روابط عمومی در کشور (از قبیل انجمن ها، موسسات، سمن ها و ...) در برگزاری مناسب و شایسته روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی.

2. ضعف و یا عدم موافقت مدیران ارشد در حمایت از اعزام و حضور مدیران و کارشناسان روابط عمومی دستگاه های اجرایی در همایش های روابط عمومی و علوم مشابه.

3. برگزاری همایش های بومی نشده دوره های آموزشی روابط عمومی در سازمان ها که محتوای آموزشی ناکارآمدی را منتقل می کنند.

4. عدم حمایت جدی متولیان حوزه روابط عمومی در استان ها اعم از مشکلات تشکیلاتی، عزل، انتصاب، تامین اعتبار و کاستی های تجهیزاتی و تخصصی.

5. ارایه و بیان دیدگاه های غیرتخصصی مسئولان و مدیران ارشد نسبت به جایگاه و فعالیت های تخصصی روابط عمومی.

6. عدم نظرسنجی، پایش و چرایی رضایت و یا نارضایتی مدیران روابط عمومی از شغل خود و اعلام آن به تصمیم گیران و برنامه ریزان.

7. عدم بهره برداری مناسب مدیران ارشد سازمان ها از تخصص های علمی، عملی، مشاوره ای و .... مدیران روابط عمومی ها در تولید محتوا و اجرای برنامه ها و مشاوره های مدیریتی به عنوان بازویی توانمند در اختیار آنان.

8. مکاتبات و اطلاع رسانی نابهنگام متولیان حوزه روابط عمومی در برگزاری دوره های آموزشی و مناسبت های روابط عمومی از قبیل: کنفرانس ها، سمینارها، ویدئو کنفرانس، وبینار و ...

9. عدم تعهد و حمایت مدیران روابط عمومی توسط سازمان هایی که خود به نوعی در جامعه متولی فرهنگ سازی هستند و یا اطلاع رسانی در زندگی شهرنشینی وظیفه ذاتی آنان است.

10. درک نامناسب، انتصاب های نامعقول و کارشناسی نشده، روزمرگی و دلسردی بعضی از مدیران روابط عمومی از ردیف شغلی خود و مواردی دیگر ....

همگی نمونه‌هایی از کاستی‌ها و ضعف‌هایی هستند که در حوزه فعالیت های مدیران روابط عمومی ملموس بوده و گاها اثرات نامناسب و مخربی بر روحیه ، شخصیت و عملکرد دستگاه های اجرایی داشته و برنامه ریزی و تصمیم گیری مدیران را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

در خاتمه از تمامی اساتید دانشگاهی حوزه ارتباطات و رسانه ، مدیران سازمان ها ، مدیران روابط عمومی ، دانشجویان و همه علاقه مندان که در احیا ، توسعه ، رشد «هنر هشتم» چه لسانی ، چه قلمی و چه مکتوب تلاش می نمایند قدردانی نموده و دستان پر محبت آنان را می بوسم.

شارا را در تلگرام دنبال کنید

با امید به اینکه:
1 . با آسیب شناسی علمی، لازم و دقیق

2. آینده نگری و ترسیم چشم اندازی مناسب از آینده شغلی کارکنان روابط عمومی

3  .تعاملات بیشتر نهادهای ستادی با صف در همه کشور

4. تغییر باورهای غلط مدیران از نقش و وظایف روابط عمومی ها (نصب بنر، پیام تبریک و تسلیت و .. )

5. استفاده و بهره برداری از تجربه های موفق گذشتگان و پیشکسوتان حوزه روابط عمومی

6. حمایت متولیان حوزه روابط عمومی (انجمن ها، موسسات و سمن ها) از مباحث تخصصی و کارشناسی مدیران روابط عمومی و با تلاش مجدانه همه مدیران و کارشناسان روابط عمومی در کشور در آینده ای نه چندان دور اقداماتی شایسته در توسعه ، ارتقاء و تفهیم این علم به آحاد جامعه در کشور صورت پذیرد.