ما ز هرصاحب دلی یک رشته فن آموختیم/ عشق از لیلی و صبر از کوه کن آموختیم

کریه از مرغ سحر،‌ خودسوزی از پروانه ها؟ صد سرا ویرانه شد، تا ساختن آموختیم. شهریار

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| روابط عمومی موجودی زنده و پویاست؛ نفس می کشد،‌ غذا می خورد، سخن می گوید، ‌راه می رود و ...

این موجود زنده بیش از هر چیز نیاز به توجه دارد. کسانی که در روابط‌عمومی فعالیت دارند می دانند اگر این توجه و این دست نوازشگر بر سر روابط عمومی نباشد چون گلی پژمرده می شود.

روابط عمومی همچون گلی است که عطر وجودیش به همه جا پراکنده می شود. کار روابط عمومی کار دل است،‌ کار عشق و ایثار است،‌ کار هنر و فن و تخصص است.

روزمرگی سبب مرگ روابط عمومی می شود. روابط عمومی میانه یی با بزرگنمایی و آگراندیسمان کردن ندارد. روابط عمومی در قاب صداقت و درستی قرار می گیرد.

روابط عمومی باید گریزان از غلو کردن های بیهوده باشد. آنچه نیست را هست و آنچه هست را نیست جلوه ندهد. روابط عمومی باید بکوشد راست سخن بگوید، خوب ببیند و خوب بشنود.

اگر روزی روابط عمومی ها از فلسفه وجودی خود فاصله گرفتند یقین بدانیم آن روز،‌ روز مرگ روابط عمومی است.

جنس کار روابط عمومی آنقدر پیچیده و موهوم نیست. روابط عمومی تلاش می کند اخبار درست را به رسانه و مخاطب برساند. می کوشد اگر خدای ناکرده خطایی در سازمان بود پاسخگو و عذرخواه مردم باشد، ‌چرا که این نهاد یک نهاد مردمی است. چون روابط عمومی مدعی العموم و وکیل مدافع سازمان است.

روابط عمومی زمانی خواهد مرد که از وظایف ذاتی خود دور شود و به روزمرگی و انفعال افتد؛ آن روز است که بی تعارف باید فاتحه روابط عمومی را خواند.

اگر نمی خواهیم در ورطه سقوط افتیم و اگر نمی خواهیم منفعل باشیم باید طرحی نو در اندازیم. می بایست حداقل های روابط عمومی را بدانیم. باید به روز باشیم. باید رسانه ها و کارکردهای ان را بشناسیم. باید خبرنویسی و گزارش نویسی را بیاموزیم. باید کار با دوربین را آموخته باشیم. باید فضای مجازی را فرصتی برای شناخت کارها و برنامه هایمان بدانیم و باید های دیگر ...

روابط عمومی هوشیار همواره فرصت ها را مغتنم شمرده و از هر منفذ و روزنه یی برای بهتر شدن امور خود استفاده می کند.