شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| اگر چه نقش روابط‌عمومی در چارت سازمان ها و نهاد ها به عنوان یک واحد سازمانی تبیین شده است اما به نظر می رسد ورود اشخاص تحصیل کرده و آشنا به امور ارتباطات به حیطه روابط عمومی شرکت ها و سازمان ها، زمینه را برای تحقق آرمانی نقش بی بدیل روابط عمومی در تغییرات اصولی و بنیادین فراهم نموده است.

با توجه به تخصص پر رنگ هر یک از اعضای هیئت مدیره در زمینه تحصیلی و تجربی خود و حضور کم رنگ در عرصه های اجتماعی و رسانه ای، روابط عمومی می تواند با توجه به حوزه تخصصی خود در روابط اجتماعی، فضای رسانه ای مجازی، تصویری و انتشاراتی، مرجع و پایگاه مناسبی برای تصمیمات مدیریتی مرتبط با کارکنان و مخاطبین عام باشد.

برای نیل به این مقصود مدیر روابط عمومی می تواند با استدلال های منطقی و به روز شده خود همه تصمیمات یکسویه و مترتب بر آزمون و خطای بعضی مدیران تصمیم ساز را نقض نموده و هم با فحوای کلام خود مشتمل بر آراء و اندیشه های مخاطبین آن سازمان، روابط عمومی را به جایگاه فراسازمانی ارتقاء بخشد.

راقم این سطور اعتقاد دارد جایگاه مدیر روابط عمومی نه تنها استفاده از اشخاص، ابزار و رسانه های خبری و تبلیغاتی برتر است بلکه باید خود با ابزارهای ارتباطی اعم از گرافیک، چاپ، ویراستاری، تهیه گزارش و فن بیان و تبلیغات و فروش آشنایی کامل داشته و سابقه همکاری نیز با روزنامه ها و نشریات و آژانس های تبلیغاتی داشته باشد.

 این احاط گرایی مدیر روابط عمومی در حوزه های مختلف اجتماعی نیز می تواند در فرآیند تصمیم گیری هزینه های تبلیغات، فروش، برندینگ و دیگر روابط رسانه ای، فرسایش زمان و هزینه را به حداقل رساند. با این پشتوانه، مدیر روابط عمومی با تجربیات موفقی که از احاطه گرایی خود داشته است شعاع نظری و فکری خود را در بخش های مختلف سازمان متبوع خود گسترانده و به عنوان مشاوری مجرب و نظری پرداز می تواند ایفای نقش نماید.
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)