شارا، ابراهیم محمدحسینی- انتشار "هه نگاو" (به معنی قدم وگام می باشد) - ویژه نامه هفته نامه سیروان(استان کردستان)- رویداد فرخنده ای برای جامعه فرهنگ وهنر در سال 92 بود.این اتفاق خجسته از چند جهت حائز اهمیت محسوب می شود که در این یادداشت به اختصار به آن خواهم پرداخت. در حوزه روزنامه نگاری، وجود ویژه نامه های تخصصی اهمیت زیادی دارد. امروزه مطبوعات معتبر جهت ارضای مخاطب، نگهداری مشتریان، جذب خوانندگان و رقابت با روزنامه نگاری الکترونیک، با روی آوردن به سبک های تازه نوشتن، پرداختن به مطالب روز، جنجالی در حوزه های مختلف و انتشار صفحاتی بیشتر- چه به صورت ویژه نامه ویا افزایش صفحات- در صدد هستند تا از گردونه نشر وجامعه اطلاعاتی ودنیای دانایی محور خارج نشوند.

به گمان بنده، سالهاست که ادیبان منتظر هستند تا سیروان را بیشتر از یک رود ببینند، مدتهای مدیدی است که علاقه مندان به ادب وفرهنگ کوردی چشم انتظارند تا از آنان درخواست شود تا نوشته هایشان در یک مجموعه تخصصی به طبع و نشر درآید. سیروان به عنوان قدیمی ترین هفته نامه در حال  انتشار کردستان با گستره توزیع چند استانی قطعا می تواند با انتشار ویژه نامه هایی از این دست، نقشش را به عنوان نشریه ای پویا، با دارا بودن روزنامه نگارانی توانمند، بهتر در حوزه اطلاع رسانی به منصه ظهور برساند.

انتشار این ویژه نامه وادامه آن می تواند در قالب نشریه ای دانشورانه – روشنفکری نیز جای گیرد و سیروان با این رویکرد وپرداختن به مطالب؛ علمی وتازه، تجزیه وتحلیل وتفسیر رویدادها، نوشتن مطالب آینده نگر، داشتن بینش انتقادی وپرسشگرانه،پرهیز از تک صدایی وتک خطی بودن(فقط مطالب گروهی خاص را چاپ نمی کند)، پرورش ذوق هنری وقوه تمییز هنری فرهنگی خوانندگان، دوری گرفتن از سطحی نگری وعوام زدگی، به ارتقای دانش وبینش مخاطبان کمک کند.*
بی شک در کمبود نشریات دانشورانه و روشنفکرانه در کردستان واستان های همجوار، ضرورت انتشار ضمیمه هایی چون هه نگاو بیشتر خودش را نشان خواهد داد وامروزه مطبوعات به عنوان یکی از اقسام اطلاع رسانی و رسانه ای که همواره چون کتاب، یار و یاور مردم محسوب می شود ودر آن ورطه نیفتاده است که فرهنگ مخاطب را خدشه دار کند ومخاطب نیز در برابرش،از استقلالی برخوردارست که اگر مطلبی به مذاقش خوش نیامد آن را ورق می زند وبدون چون وچرا آنچه که توسط نویسنده نوشته شده است را قبول نخواهد کرد وقدرت تمیز وتشخیص را از خواننده نگرفته است، وسیله ای است ارزشمند ودوست داشتنی که جایگاه خویش را به عنوان مکتوبه ای مقدس حفظ نموده است وبه همین دلیل معتقدند که مطبوعات خانه خواننده است پس چه بهتر که خانه را بسیار زیبا جهت مهمان آماده سازیم مهمانی که حبیب خداست ودر امر اطلاع رسانی نیز می گویند آنچه که منتشر می شود بایستی آنقدر ارزشمند باشد تا «خیر» محسوب گردد و آیا رسانه ای چون مطبوعات که مظهر پاکی در دنیای اطلاعات محسوب می گردد نبایستی که در دل مردم جای گیرد وما آن را در آغوش بکشیم.آری سیروان سالهاست که جریان دارد وساری است و در حال حاضر با تداوم انتشار ضمیمه های تخصصی، همواره خواهد توانست، ماوای شایسته ای برای میهمانی چون خوانندگان باشد.

سیروان با این رویکرد، اصل را بر پیام وارزش آن قرار می دهد تا نفوذ و ماندگاری آن بیشتر شود و مامنی باشد برای دلگرمی ادیبان و نویسندگان عرصه ادب،‌فرهنگ، هنر ، شعر ونقد ادبی. آنچه در حال حاضر مورد انتظار است؛ انتشار ضمایم به صورت هرفصل یکبار، استفاده از تمام توان وظرفیت های اهالی ادب، فرهنگ وهنر، انتشار میزگردهای تخصصی، مصاحبه های عمقی، نقد، تحلیل وتفسیر، استفاده از جامعه تحصیلکرده ودیگر علاقه مندان که به صورت بالقوه مشغولند تا استعدادهایشان بیشتر شکوفا گردد، استفاده از مطالبی که به سمت نشریه های معتبرعلمی حرکت کند. یادمان نرود که؛ سیروان 15 سال است که به طور مرتب جریان دارد و منتشر می شود.
انتشار ضمیمه ها در سیروان را باید چون رودخانه دید. سیروان(روخانه ونشریه) جاریست و دست اندرکاران سیروان واهالی ادب وفرهنگ بایستی از این آب استفاده کنند وشیوه استفاده وبهره برداری نیز همین است چرا سد می زنند تا آب هدر نرود تا زمین ها خشک نشود تا مردم در رفاه باشند وسطح زندگی شان از لحاظ کیفی به سطح بالاتری ارتقا پیدا کند. سیروان چون سدی است که بایستی در تمام فصول زمین ها را آبیاری کند. این آبیاری منجر به انتشار ویژه نامه،‌دلگرم شدن نویسندگان،‌ارتقای سطح علمی نوشتارو ارتقای سطح کیفی مطبوعات کمک خواهد نمود. ان شاا...سیروان در آینده نه چندان دور خواهد توانست به صورت فصلی به انتشار مجموعه مطالب روزنامه نگاران؛ گزارش های جامع وجذاب، مصاحبه های پرمحتوا، ‌ یادداشت ها، تفسیرها ونقد بپردازد.

هه نگاو به معنی گام است. به امید خداوند متعال در این شروع سال نو، گام ها از حرکت نایستند ودیگر نشریات استانی هم گام های بلندی در راستای ارتقای روزنامه نگاری بردارند.

*برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به: مقاله؛ضرورت انتشار نشریه ها دانشورانه_ روشنفکرانه و وظایف وتکالیف دولت،میرزایی، علی. مجموعه مقالات سومین سمینار بررسی مسائل مطبوعات، تهران: دفتر مطالعات وتوسعه رسانه ها،چاپ اول،1385،صص 94-85