روابط عمومی اسلامی بایستی مبتنی بر اخلاق + ارتباط باشد زیرا در پیشینه و فرهنگ این مکتب نتیجه نهایی "ارتباط بدون اخلاق" عادلانه نیست و کارگزاران روابط عمومی بایستی در تمامی مراحل فراگرد ارتباطی مفهوم اخلاق را فراموش نکنند و آن را بعنوان وجه ممتاز ارتباطات اسلامی مورد تایید و تاکید قرار دهند.
کارگزار روابط عمومی بایستی با دقت تمام به سخنان مردم گوش دهد و حتی الامکان در اولین فرصت پاسخگوی ارباب رجوع باشد. او باید با تواضع با مردم گفتگو کند و هیچگونه تبعیض رفتار یا گفتاری در بین آنان قائل نشود.

کارگزار روابط عمومی بایستی راه های ارتباطی بین مردم و مسئولان را به نحو شایسته ای تسهیل کند و تلاش کند اهمیت پاسخگویی به مردم را برای مسئولان تبین سازد. کارگزار روابط عمومی بایستی تمامی موانع ارتباطی مسئولان با مردم و مردم با مسئولان را شناسایی و نسبت به رفع آنها کوشش کند. کارگزار روابط عمومی بایستی مردم را نسبت به حقوق خودشان آگاه کند و راه های دستیابی به این حقوق را به آنان نشان دهد.

کارگزار روابط عمومی بایستی سیستم های ارتباطی را بطور مستمر بهبود بخشد تا آثار سوء رفتاری و گفتاری به حداقل برسد و این آثار منفی گسترش نیابد؛ بلکه ارتباطات همراه با رفتارهای محترمانه هر روز بیشتر اهمیت پیدا کند و احترام بعنوان مسئولیتی اجتماعی برای تک تک افراد جامعه در هر رده و سطحی مهم تلقی شود و با هر رفتار و گفتار خود به توسعه فرهنگی ( بالطبع اخلاقی) کمک کنند.روابط عمومی اسلامی باید " راز دار باشد نه افشاء گر " برخی روابط عمومی ها خود را به جای روزنامه نگاران می پندارند.

روابط عمومی اسلامی، عدالت محور است نه مصلحت اندیش. به این می نگرد که " چه گفته می شود نه اینکه چه می گویند ". روابط عمومی اسلامی، مدیریت ارتباطات مشتری است مدیریت اخلاق گفتگو ،مدیریت تکامل اخلاقی که خود را در رفتار و گفتار تک تک مشتریان ، تک تک کارکنان و تک تک مدیران نشان می دهد.