شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- استاد خسرو یحیایی امروز سه شنبه دهم مهرماه 1397 پس از گذشت چهار روز که قالب تهی کرده بود، در میان جمع کوچکی از مشایعت کنندگان در قطعه نام آوران، غریبانه به خاک سپرده شد.

بماند که بازماندگان چرا و به چه علت در پی کالبد شکافی بودند و خاکسپاری با تاخیر صورت گرفت. در این میان دریغ از یک خبردر گوشه ای از سایت دانشکده علوم ارتباطات علامه طباطبایی.

 آگهی مراسم ترحیمش و تسلیت به بازماندگان چقدر جایش خالیست در سایتی متعلق به جایی که خبرنویسی و ارتباطات آموخته می شود. استاد بازنشسته ای که اینک در خاک آرمیده است، شاید بعد از هجرتش نیز در ترازوی سبک و سنگین کردن های مصلحت اندیشانه، منزوی تر از همیشه از دنیای دون فارغ شد.

گاهی برخی مرگ ها یادآور مرگ تدریجی انسانیت است. باز صد رحمت به دو سه تن از همکاران استاد فقید که کمی دورتر از قبر ایستاده بودند میان لحد و خاک و نظاره می کردند نه از نزدیک از همان دورترک ها جسم کفن پیچ شده خسرو یحیایی را. از اول مراسم تا آخرین بیل خاک که یونس پسر خسرو برگودال ریخت کمی جلوتر می آمدید بد نبود. انتشار خبرش در سایت دانشکده پیشکش.

فقط در این میان تلاش های استاد میرعابدینی از اساتید پیشکسوت دانشکده علوم ارتباطات در آرامش دادن به فرزندان مرحوم یحیایی ،ستودنی بود . بزرگوارانه ، مشفقانه و پدرانه.

عکس: فرزند دکتر یحیایی