شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- استاد خسرو يحيايي امروز سه شنبه دهم مهرماه 1397 پس از گذشت چهار روز كه قالب تهي كرده بود، در ميان جمع كوچكي از مشايعت كنندگان در قطعه نام آوران، غريبانه به خاك سپرده شد.

بماند كه بازماندگان چرا و به چه علت در پي كالبد شكافي بودند و خاكسپاري با تاخير صورت گرفت. در اين ميان دريغ از يك خبردر گوشه اي از سايت دانشكده علوم ارتباطات علامه طباطبايي.

 آگهي مراسم ترحيمش و تسليت به بازماندگان چقدر جايش خاليست در سايتي متعلق به جايي كه خبرنويسي و ارتباطات آموخته مي شود. استاد بازنشسته اي كه اينك در خاك آرميده است، شايد بعد از هجرتش نيز در ترازوي سبك و سنگين كردن هاي مصلحت انديشانه، منزوي تر از هميشه از دنياي دون فارغ شد.

گاهي برخي مرگ ها يادآور مرگ تدريجي انسانيت است. باز صد رحمت به دو سه تن از همكاران استاد فقيد كه كمي دورتر از قبر ايستاده بودند ميان لحد و خاك و نظاره مي كردند نه از نزديك از همان دورترك ها جسم كفن پيچ شده خسرو يحيايي را. از اول مراسم تا آخرين بيل خاك كه يونس پسر خسرو برگودال ريخت كمي جلوتر مي آمديد بد نبود. انتشار خبرش در سايت دانشكده پيشكش.

فقط در اين ميان تلاش هاي استاد ميرعابديني از اساتيد پيشكسوت دانشكده علوم ارتباطات در آرامش دادن به فرزندان مرحوم يحيايي ،ستودني بود . بزرگوارانه ، مشفقانه و پدرانه.

عكس: فرزند دكتر يحيايي