شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- در این نوشتار نیکول پرلروت گزارشگر نشریه نیویورک تایمز که کارش عمدتا نگارش در پیوند با امنیت فناوری مورد استفاده در دنیای مجازی است، توضیح می دهد که در زندگی شغلی و خصوصی چگونه از این فناوری استفاده می کند، تا کمتر از جاسوسان و مجرمان دنیای مجازی ضربه بخورد. البته در عین حال می پذیرد که در نهایت اینگونه افراد به هر اطلاعاتی که بخواهند، دست پیدا می کنند.

به عنوان گزارشگر امنیت دنیای مجازی، برای ایمنی فناوری در پیوند با این دنیا چه می کنید؟
حدود سه سال تمام تلاشم را کردم، که بهترین ایمنی را برای خود فراهم آورم. مثلا برای سر زدن به دنیای مجازی، امور بانکی و رسانه های اجتماعی مجازی، از کامپیوتر جداگانه استفاده می کردم از خرید بسیاری از وسایل مربوطه نیز خودداری می نمودم، تا هکرها نتوانند به کامپیوترم رخنه نمایند.

اما باید اعتراف کنم در یک سال اخیر دریافته ام که این امکان وجود دارد، که جاسوس ها و مجرمان دنیای مجازی به هر اطلاعاتی که بخواهند دست پیدا کنند.

 بنابراین برای برخی از کارها به روش سنتی پیشین ام از قلم و کاغذ استفاده می نمایم. در عین حال به این نتیجه رسیده ام، که مثلا جی میل، اینستاگرام و… برای انجام امور مربوطه از همگنان خود امن ترند. رمز عبور/ پس ورد ای-میلم را هم، بگونه ای مستمر تغییر می دهم.

برای پیشگیری از فاش نشدن اطلاعات حساس از استفاده از کدام فناوری های دنیای مجازی و خدمات اینترنتی دوری می کنید؟
الکسا، صفحه اصلی گوگل، دراپکم، و همچنین اماکن در پیوند با خدمات موسیقی، بازی های کامپیوتری و یا سرگرمی سازی رایگان! زیرا می ترسم، چنین استفاده ای سبب ورود ویروس به کامپیوترم شود.  

بهترین راه استفاده از فناوری دنیای مجازی چیست؟
توصیه ها و نصایح در پیوند با فناوری دنیای مجازی مدام در حال تغییرند.

اخیرا ئیکوئیفکس نیز هک شد. شما چه کردی؟
خواهان پیگیری اعتبار خودم شدم، اطلاعات اعتباری ام را بلوکه کردم، و سرم را چند بار به میز کارم کوبیدم. هک کردن ئیکوئیفکس/ Equifax همچنان ادامه خواهد داشت. کمااینکه این در واقع دومین باری می باشد، که اطلاعاتم به سرقت رفته است. بنابراین در حال حاضر تنها کاری که از دستم برمی آید، بلوکه نمودن اطلاعات اعتباری ام، تغییر رمز ورودم، استفاده از موارد ایمنی سفت و سخت تر و دعا کردن، می باشد.

آیا در حوزه غیرکاری هم علاقه زیادی به استفاده از فناوری دنیای مجازی دارید؟
با توجه به شغلم، در واقع چنین نیست. زیرا از آن افرادی محسوب نمی شوم، که مرتب در پی آخرین خدمات فناوری هستند. مثلا اصلا اسنپشات را درک نمی کنم. البته این به معنی دور بودنم از فناوری دنیای مجازی نیست.

اگر فناوری دنیای مجازی فاقد چه چیزی بود، بهتر می شد؟
همانگونه که در هفته های اخیر مشاهده کرده ایم، فیسبوک، گوگل و به ویژه توئیتر، با مشکلات بزرگی در پیوند با ربات های اینترنتی روبرو بوده اند، که در واقع آن ربات های خوب پیشین توئیتر نیستند. بلکه ربات هایی می باشند، که ازسوی دولت روسیه پشتیبانی می شوند. میزان موفقیت پویش تبلیغاتی آنها شگفت انگیز است. البته من به آزادی بیان باور دارم اما به آزادی بیان ربات ها اعتقادی ندارم.

سال هاست، که در تلفن های هوشمند حسگرهای اثر انگشت کار گذاشته اند. در نتیجه تنها با تماس انگشت صاحب شان می توان از آنها استفاده کرد. و حالا اپل دارد به سوی این پیش می رود، که چهره صاحبان این تلفن ها سبب گشودن قفل شان شوند. آیا شما این روند را دوست دارید، یا ندارید؟ چرا؟

پرسش مشکلی است. البته در مجموع از هر روندی که جایگزین رمز ورود شود، خوشم می آید. زیرا رمز ورودها بی فایده، دردسرزا و ضعیف ترین چیز در ایمنی دنیای مجازی، هستند. بنابراین در ابتدا از اقدام اپل استقبال، و آن را تحسین کردم.

اما مشکل این است، که دیگر هیچ چیز سبب ایمنی کامل نمی شود. کمااینکه در چند سال اخیر شماری از پژوهشگران امنیت دنیای مجازی نشان داده اند، که چقدر راحت می توان حسگرهای در پیوند با اثر انگشت را فریب داد. اینک هم داریم به سمت فناوری چهره می رویم، که البته ضریب ایمنی اش بالاتر است. اما با دلنگرانی های حریم خصوصی بیشتری همراه می باشد. به همین سبب شماری از کوشندگان این حریم حرکت اخیر اپل را عادی سازی دسترسی و استفاده از اطلاعات خصوصی افراد برای بهره بردن از فناوری چهره تلقی می کنند، که می توان از آنها در موارد نامناسب و زیر نظر گرفتن افراد سوء استفاده نمود.  

به گزارش ایران جوان، به نظر من اینگونه ابراز نگرانی ها معقول و مشروع هستند. اما در عین حال می دانم که جاسوس ها و مجرمان دنیای مجازی که در گزارش هایم نیز به آنها پرداخته ام، بدون استفاده از فناوری چهره هم به هر اطلاعاتی که بخواهند دست پیدا می کنند.