شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- مسئولیت اجتماعی سازمانی یا به طور مخفف که در فارسی مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها ترجمه شده است، در مفهوم خود توصیه ای به سازمان ها و شرکت ها دارد که نسبت به محیط داخلی سازمان و کارکنان، نسبت به گروههای مخاطب و حتی جامعه، نسبت به محیط زیست و نهایتا نسبت به بازار ، صنعت و اصناف مشابه مسئولیت و وظیفه ای دارند که شاید در اساس نامه شرکت و شرح فعالیت آن نباشد ولی از نظر وجدان و اخلاق نباید از آنها غافل شد.

ارتباط بین روابط عمومی و مسوولیت اجتماعی شرکت ها وجود دارد و این روابط عمومی است که باید با شناخت افکار عمومی ، محیط اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی جامعه به تعهدات اجتماعی سازمان بیاندیشد.

از آنجا که شرکتها منابع لازم را برای فعالیت از جامعه دریافت میکنند و درقبال آن محصول یا خدمات تولیدی را به جامعه ارائه می دهند ، گذشته از آن لازم است از بستر حیاط خود که همانا جامعه است مراقبت نموده، بلکه ضروریست سطح زدگی و آگاهی و دانش شهروندان نیز ارتقا دهند.

مسولیت اجتماعی شرکت ها به ارائه روشهایی می پردازد که سازمانها در فضای کسب و کار خود، به آن عمل می کنند و پاسخگوی توقعات جامعه و انتظارات تجاری قانونی ، اخلاقی ،و اجتماعی هستند.

سازمانها مسولیت اجتماعی بسیار زیادی را در قبال کارکنان، سهامداران، مشتریان، دولت و ذینفعان خود دارند. مسئولیت اجتماعی شرکتی یعنی مسوولیت شرکت در پاسخ گویی به پیامدهای فعالیت هایی است که جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد.

منظور در جامعه این جا کلی است و در برگیرنده همه ذینفعان شرکت است. شرکت باید در اتخاذ تصمیمات و انجام فعالیت ها و اجرای عملیات خود ، منافع همه ذینفعان را در نظر بگیرد .ذینفعان شرکت کسانی هستند که نتایج و پیامدهای تصمیمات و اعمال شرکت ها بر آن ها تاثیر می گذارد. این ذینفعان در واقعیت یک شرکت بصورت مستقیم و غیر مستقیم نقش دارند .مهمترین ذینفعان شرکت مصرف کنندگان ، کارکنان مالکان یا سهامداران و جامعه هستند. (ربیعی، 1393: 12-11)

روابط عمومی ها در قبال مسولیت اجتماعی درسه حوزه ارتباطات رسانه ای، اطلاع رسانی و تبلیغات فعالیت خود را دنبال می کنند. هر یک از این کارکردها به نوبه خود دارای فرایندهایی است که روابط عمومی ها از آن استفاده می کند. حضور در رسانه های جمعی و اطلاع رسانی صحیح و به موقع از کارکرد های مهم روابط عمومی در این حوزه می باشد که روابط عمومی ها در راستای مسولیت اجتماعی و شفاف سازی به آن عمل می کنند.

مسئولیت اجتماعی نه به معنای اقدامات خیرخواهانه است و نه فعالیتهای روابط عمومی، در واقع به معنای سرمایه گذاری هوشمندی است که هم برای شرکت و هم برای جامعه سودمند است. در واقع تصویر یک شرکت و هویت صنفی آن از اهمیت بنیادین برخوردار است. شرکت باید در برابر مخاطبانش از شفافیت و صحت عمل برخوردار باشد و برای تولیدکنندگان فقط کیفیت محصول کافی نیست.

مهمتر اینکه ، شرکت باید احساس مسئولیت اجتماعی خود را به اثبات برساند. بنابراین شرکت ها به سمت پاسخ از طریق عملکردی کشیده می شوند که انعکاس دهنده ارزشها، منافع و انتظارات اجتماعی هستند. مسئولیت اجتماعی به بخش محوری استراتژی توسعه پایا در بلند مدت برای هر سازمانی بدل خواهد شد. ( ربیعی ، 1393: 76)

در واقع شرکتها بعد از اجرای مسوولیت اجتماعی ، یک گام به جلو حرکت می کنند وبه دنبال خلق ارزش مشترک هستند .خلق ارزش مشترک اصطلاحی است که از سال 2006 مطرح شد و در ان سازمانها می کوشند تا در ارتباط با ذینفعان خود منافع مشترکی را پیدا کنند و تنها یک ارتباط یک سویه نباشد .بسیاری ار سازمانها و نهادها بیشتر به دنبال کسب شهرت هستند که این با " خلق ارزش مشترک " منافات دارد.

در واقع سازمانهایی که به دنبال خلق ارزش مشترک هستند ، به دنبال شهرت نیز هستند ولی در مرحله اول منافع ذینفان را می سنجند و به آن توجه می کنند و در مرحله بعد سازمان شهرت لازم را کسب خواهد کرد.

در واقع خلق ارزش مشترک با سود اوری سازمان و مالکیت رقابتی ، پیوند خورده است و موجب ارتقای منابع و تخصص منحصر بفرد سازمان به منظور ایجاد ارزش اقتصادی از طریق خلق ارزش اجتماعی می شوند.