شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- دولت مردان به طور معمول و در زمان قبل از هر انتخاباتی برنامه هایی را در گزارش به مردم ارایه م یکنند که در زمان تصدی مسوولیت، بخشی از آن به دست فراموشی سپرده می شود.

ازجمله مواردی که در این برنامه ها بیشتر از بقیه خود را نشان می دهد، حمایت و پشتیبانی از انجمن های مردم نهاد است. این سازمان ها که با حضور افراد علاقه مند به یک حرفه یا شغل و یا یک حرکت فرهنگی- اجتماعی و اغلب تخصصی شکل می گیرند، می توانند مشارکت مردم را در زمینه های مختلف در سطح ملی و منطقه های و حتی بین المللی جلب نمایند.

اما چرا از این ظرفیت های نهفته در جامعه که پایه های آن بر دوش افراد علاقه مند و صاحب تجربه قرار دارد، استفاده ی لازم به عمل نمی آید؟

توصیه ی ما به دولتمردان در سطوح مختلف، حمایت و استفاده از کارکردهای مثبت اینگونه سازمان هاست؛ چراکه ظرفیت سازی برای مشارکت گسترده ی مردم در ساختار فرهنگی-اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی کشور غیرقابل انکار است.

اگر ارزش آفرینی سازمان های مردم نهاد در کشورمان را با سایر کشورها مقایسه کنیم، به خوبی مشخص خواهد شد که استفاده ابزاری و مقطعی از این ظرفیتهای نهفته در مقاطع مختلف راه گشا نخواهد بود. لذا در این شماره از نشریه سعی شده است نگاهی هرچند کوتاه به ساختار و تاثیر سازمان های مردم نهاد در داخل و خارج کشور داشته باشیم.

امیدواریم مسوولین دست اندر کار و تصمیم گیران کلان کشور به ظرفیت های بالقوه این سازمانها به صورت جدی تر توجه کنند. به ویژه آنکه در منشور منتشره از سوی دولت یازدهم تحت عنوان منشور حقوق شهروندی، توجه خاصی به اهمیت سازمان های مردم نهاد و نقش آنها در جلب مشارکت طبقات مختلف مردم برای اداره ی امور کشور شده است.