شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  همانطوری که در طبیعت هریک از عناصر ساکن و متحرک، در جای خود مستقرند و نمایی از تعادل و توازن و استحکام را ارائه می‌دهند. هنرمند عکاس نیز باید با انتخاب زاویه مناسب آنها را ثبت کند یا به عبارت دیگر باید بداند که زوایای دید دوربین چه تأثیری روی عکس دارد. برای موفقیت در کار می‌باید از اصول ترکیب‌بندی تصاویر و ارتباط خطوط مختلف در بیان مضامین تصویری، آگاهی پیدا کنید.

وقتی ردیفی از گیاهان را می‌بینید که درجهت نورخورشید رشد کرده‌اند یا در میان جنگل، در میان انبوهی از درختان کهنسال و سر به فلک کشیده قرار دارید، احساس می‌کنید که خطوط قائم و عمودی و تکرار آنها، نمایشی از استواری، استحکام و قدرت است. به همین صورت هنگامی که درمقابل ستون‌های مکرر و قائم یک ساختمان قرار دارید، باز همان احساس به شما دست می‌دهد یا هنگامی که درمقابل شما سکوی قهرمانی قرار گرفته باشد و قهرمانان بر آنها قدعلم کرده باشند، شما احساس قدرت‌نمایی و برتری می‌کنید، حالا اگر موقعیت همین خطوط قائم به مایل تبدیل شود. احساس ناپایداری لغزش و سقوط در انسان به وجود می‌آید، اما اگر همین خط مایل به خط قائم وصل باشد، مفهوم دیگری به وجود می‌آورد که درنهایت احساسی از تازگی و نیرومندی را به انسان القا می‌کند. مثل قله کوه‌ها و شیروانی‌های پشت‌بام. خطوط منحنی درواقع قوسی از دایره‌اند و دایره مظهر آغاز و پایان و نماد جاودانگی و همبستگی و الحاق است و در بناهای اسلامی و گنبدی‌شکل نشانی از تجمع طبقات مختلف پیر و جوان، غنی و فقیر در زیر یک سقف است.

عکاسی از فواصل دور بیانگر ارتباط عناصر مختلف موضوع و عکسبرداری از فاصله نزدیک نیز نشان‌دهنده جزییات تصویر و سوژه است.
به خاطر داشته باشید برای تجزیه و تحلیل موضوع عکاسی علاوه بر رعایت نکات ذکر شده، در همان حال که دوربین را جلو چشم قرار داده‌اید، از خود بپرسید؟

1- ارتباط موضوع و زمینه چگونه است؟
2- نقش زمینه و تأثیر آن نسبت به موضوع چقدر است؟ آیا از آن می‌کاهد یا بر ارتباط مضامین با یکدیگر می‌افزاید؟
3- آیا باید زمینه عکس را محو کرد یا خیر؟
4- آیا ترکیب عناصر تصویری مناسب و کافی است یا اینکه عنصر اضافی وجود دارد؟
5- زاویه دید چگونه است؟ آیا بر روی موضوع تأثیر مثبت یا منفی دارد؟
6- آیا در عکس شما مقیاس مشخص گنجانده شده است یا خیر؟

بسیاری از عکس‌های زیبا و پدیده‌های هنری باارزش به علت نداشتن مقیاس، گیرایی خود را از دست می‌دهند. برای برخوردار شدن عکس از مقیاس می‌توان از وجود چیزهایی که دارای ابعاد مشخص هستند استفاده کرد. بهترین مقیاس، انسان است، به عنوان مثال آنگاه که موضوع عکس قطعه‌ای از ماشین‌آلات بزرگ باشد، عکاس باید کارگر ریزاندامی را انتخاب کرده و او را در فاصله‌ای دور از ماشین نگه دارد تا ابعاد آن کوچک به نظر آید با دقت عمل در این گونه موارد می‌توانید ارزش‌های خاصی در عکس‌هایتان به وجود آورید.
 

برای برخوردار شدن عکس از مقیاس می توان از وجود چیزهایی که دارای ابعاد مشخص هستند استفاده کرد و بهترین مقیاس انسان است.

تهیه و تنظیم: سیدمحمود دادمرزی
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است