شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی و ارتباطات انسانی تعاریف مختلفی از روابط عمومی دارند؛ تعاریفی که شاید درنگاه اول به دلیل وجود ادبیات مختلف؛ کمی متفاوت به نظر برسد؛ اما معمولا همگی بر یک محور کلیدی تاکید دارند و آن چیزی نیست جز بر قراری ارتباطات موثر و تعاملات دو سویه سودمند؛ فی مابین سازمان و مخاطبین.

اهداف و فلسفه ذاتی روابط عمومی در همه جای دنیا تقریبا یکی است؛ اما گاهی بعضی از نا آگاهی ها و سیاست های غلط موجب می شود که بعضی از روابط عمومی ها ضمن خروج تدریجی ازاهداف اصلی؛ خود و سازمان را با مخاطرات جدی و چالش های اساسی رو به رو نمایند؛ حساسیت بالای روابط عمومی ها می طلبد که مدیران ارشد شرکت ها و سازمان ها نگاه ویژه ای به این بخش مهم داشته باشند.

برای روشن شدن موضوع ضمن پرهیز ازبیان چالش های عدیده موجود در روابط عمومی های کشور؛ مشخصا نسبت به بر شمردن برخی صفات عالی یک روابط عمومی ایده آل اکتفا خواهم کرد؛ شاید این شاخص ها بتواند معیار مفیدی برای تجزیه و تحلیل عملکرد این واحدها قرار گیرد.

معمولا در یک روابط عمومی ایده آل روسا و کارکنان بر اساس تحصیلات و تجربیات مرتبط وهمچنین نظام شایسته سالاری انتخاب می شوند.

اطلاع رسانی به موقع؛ صحیح و صادقانه جزو ابتدایی ترین ابزار یک روابط عمومی ایده ال به شمار می رود.

در یک روابط عمومی ایده آل ایجاد جو همدلی؛ هم زبانی و تعاملات دوستانه بین کارکنان و مدیران ارشد سازمان و همچنین مخاطبان بیرونی امری رایج و طبیعی است.

در روابط عمومی ایده آل معمولا مجیز گویی و کرنش کردن در برابر مدیران ارشد مذموم و ناپسند به شمار می رود.

برای یک روابط عمومی ایده آل مشتری مداری و تکریم او؛ از اولویت بالایی برخوردار است و بسیار با اهمیت می باشد.

روابط عمومی ایده آل این روزها کمتر هزینه بر و هزینه ساز است؛ این نوع از روابط عمومی بیشتر به دنبال تبادل پایا پای تبلیغاتی و شناسایی ظرفیتهای درونی خود است.

این نوع از روابط عمومی بیش از اینکه در خدمت مدیریت باشد خادم سازمان و مخاطبان آن است.

روابط عمومی ایده آل جایی است که برای هنر و هنرمند؛ نوشته و نویسنده؛ پژوهش و پژوهشگر؛ نقد و منتقد ارزش و احترام خاصی قائل است.

روابط عمومی ایده آل خود اولین و منصفترین نقد کننده سازمان است؛ گاهی وکیل است و گاهی مدعی العموم؛ آینه ای شفاف و زلال است.

تولید اندیشه؛ ابتکار؛ خلاقیت؛ نوآوری؛ پویایی و امید در این نوع از روابط عمومی موج می زند.

روابط عمومی ایده آل مخبر نیست؛ گزارش دهنده است.

توجه به سلامت روحی؛ روانی و معیشتی پرسنل و بررسی مستمر میزان رضایت شغلی آنان از جمله اصلی ترین وظیفه یک روابط عمومی ایده آل به شمار می آید.

اخلاق حسنه؛ ادب؛ آراستگی و معاشرت پسندیده در میان کارکنان این نوع از روابط عمومی ها زیاد دیده می شود.

درک عمیق نسبت به برنامه های کوتاه؛ میان و بلندمدت و اهداف عالیه سازمان و حرکت در آن جهت جز وظایف ذاتی روابط عمومی ایده آل بشمار می آید.

حال اینکه جایگاه بعضی از روابط عمومی ها در کشور کجاست ؛ قضات با شما ...

27 اردیبهشت ماه روز ارتباطات و روابط عمومی گرامی باد.