شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- تأثیر چگونگی استفاده از اینترنت در زندگی ما از زمانی برای من جذاب بود که اولین بار از وجود آن آگاه شدم. سال ها پیش فکر می کردم که همه ما خوشوقت هستیم که در یکی از عصرهای طلایی ارتباطات زندگی می کنیم؛ دوره ای که بزرگترین تغییرات در آن رخ داد.
هنگامی که کار بر روی روابط عمومی که جهان«عمومی» است را شروع کردم، به نظر می رسید در مقایسه با کاری که ما انجام می دادیم، کار زیادی ندارد. در واقع عبارت « ارتباطات رسانه ای» بخش عمده ای از فعالیت های انجام شده توسط روابط عمومی را به درستی نشان می دهد. اکنون تغییرات اساسی که بر روی شبکه ها صورت گرفته، در حال حاضر ارتباط مستقیم با مردم را برای روابط عمومی ها به ارمغان آورده است. چند سال پیش از فارغ التحصیل شدنم، برای یک شرکت تفکر جدید و رو به جلوی روابط عمومی به نام میسون ویلیامز که رایانه های شخصی در دفتر کار خود را به شبکه متصل کرده بود، کار می کردم. به این معنا بود که ما می توانستیم برای یکدیگر در داخل شرکت ایمیل ارسال کنیم. البته مطمئن نیستم که بتوان آن را ایمیل کردن نامید و این ایده که شما می توانید برای مردم در هر جای دنیا ایمیل ارسال کنید، سال ها پیش به وجود آمده است اما این امکانات هیجان انگیز و گاهی اوقات کمی ترسناک بود. در ضمن این شرکت پردازشگر خود را ساخته بود که اولین غلط یاب املایی بود که تا آن زمان دیده بودم.
من و همکارانم (یا برخی از آنها) نام خودمان را وارد کردیم و فوراً مجموعه ای از نام های مستعار را برای خودمان ایجاد کردیم. نام من رابل برین بود. گاهی اوقات هنوز هم همکاران سابق مرا رابل می نامند. چند سال بعد هنگامی که کسب و کار خودم را راه انداخته بودم، اولین مرورگر اینترنت خود را بر روی یک دیسک روی یک مجله یافتم و نظر مرا به خود جلب کرد. می توانم در جهان سفر کنم. به ساعت روی وب سایت دانشگاه سیدنی نگاه کردم، شگفت زده شده بودم و شروع کردم به درنظر گرفتن هزاران فرصتی که ممکن بود اینترنت ارایه بدهد.
مرورگر موزائیک از نت اسکیپ پیشرو بود که اگرچه توسط ماکرو سافت اینترنت اکسپلورر خُرد شده بود، اما برخی از کدهای اصلی را برای موزیلا فایرفاکس ارایه می کرد. جالب است که با راه اندازی گوگل کروم، جنگ مرورگرها همچنان برای مبارزه ادامه می یابد و ما با این احتمال مواجه هستیم که مرورگر بسیار با اهمیت تر از سیستم عامل خواهد شد.
من به ارائه سخنرانی در دانشگاه متروپولیتن منچستر و دانشگاه لنکشایر مرکزی درباره روابط عمومی و اینترنت دعوت شده بودم. در آن روزها به طور عمده در مورد آنچه که قرار بود اتفاق بیافتد، گمانه زنی می کردند اما تأثیرات آن همانطور که ما به کارمان ادامه می دادیم، کم کم احساس می شد و از آن زمان تاکنون نیز به طور مداوم نیز احساس می شود. در ابتدا مسئله درباره این بود که چطور کارهای مشابه را به روش های متفاوت انجام دهیم، مانند فرستادن عکس به جای ارسال آنها. روی هم رفته اکنون ما شاهد تمامی روش های جدید برای انجام دادن کارها و کارهای جدیدی که می توانیم انجام دهیم، هستیم. برخی از افراد از من می پرسند که چرا به جای نوشتن در وبلاگ و انتشار کتاب خود به صورت الکترونیکی، درباره چنین موضوعی یک کتاب نوشته ام. چندین دلیل وجود دارد. یکی از مشکلات محتوای تولید شده توسط کاربر، غیاب ویراستار یا ناشر است. احساس می کنم اگر این کتاب بخواهد هرگونه ارزش واقعی داشته باشد، باید این روند را طی کند. در این کتاب من به درباره مفهوم «اعتبار» بحث کرده ام. تا حدودی به دلیل اینکه کتاب ها دارای یک مرجع ذاتی هستند، این موضوع را مطرح کرده ام، اگرچه بعضی از کتاب ها دارای اعتبار بیشتری نسبت به برخی دیگر هستند.
دلیل دیگری که وجود دارد این است که بوجود آمدن شکل جدید ارتباطات، به این معنی نیست که شکل قدیمی آن از بین رفته است. ما همیشه می خواهیم کتاب ها را بخوانیم. ملموس بودن و حالت فیزیکی آنها را دوست داریم. من گاهی اوقات در وبلاگ خود مطلب می نویسم و شما می توانید من را در توییتر نیز دنبال کنید. من به شما نخواهم گفت که چگونه وبلاگ و توییتر من را جستجو کنید، اگر نمی دانید که چطور باید آنها را پیدا کنید، در ابتدا باید این کتاب را بخوانید.
ساختار این کتاب به گونه ای است که دارای یک نوع روایت است و چنانچه از ابتدای کتاب شروع و به ترتیب آن را مطالعه کنید، مطالب بسیاری از آن فرا خواهید گرفت. همچنین در این کتاب برخی از مطالبی وجود دارد که شما می توانید به آنها مراجعه کنید، البته اگر قصد داشته باشید که نگاهی به آنها بیندازید و آنها را به کار ببرید، قطعاً این کتاب کارایی بیشتری برای شما خواهد داشت. من هرگز فکر نمی کردم که بخواهم کتابی درباره ی روابط عمومی بنویسم، با این همه هرگز متوجه نشدم که روابط عمومی چه مقدار تغییر خواهد کرد.
این کتاب درباره این است که چگونه روابط عمومی به طور بنیادین تغییر کرده است. روش این کتاب به گونه ای است که به همان اندازه که درباره روابط عمومی آمده است، درباره دموکراسی نیز می باشد. این کتاب درباره ایجاد دموکراسی در ارتباطات و این است که چگونه ارتباطات به نوبه خود دموکراسی در کسب و کار و تجارت را به وجود آورده است.
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|