شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- وقتی واژه «برنامه ریزی را می شنوید، چه چیزی در ذهن تان تصور می کنید؟ آیا در ذهن تان تصویری از حوادث عجیبی مانند یک ازدواج بدون هماهنگی با استرسی شکل می گیرد؟ یا ممکن است آینده تان را ببینید و فهرستی با جزئیات را از آنچه که امیدوارید انجام شود به ذهن تان خطور می کند.
من برنامه ریزی را همانند نظم تخصص روابط عمومی می بینم، اما نه رویداد عمومی شما یا برنامه ریزی شغلی تان. برای من، برنامه ریزی شامل ساختمان ها، خیابان ها، برنامه های مسکن، مناطق کسب و کار و حقوق استفاده از زمین می شود. این مانند مساله اجتماعی و موقعیت اجتماعی است. شما احتمال دارد که هرگز خیابان هایی که در آن رانندگی می کنید و شهرهایی که تاکنون دیده اید به دقت درک نکنید که چگونه طراحی شده اند و بنابراین تجربه شما یک تجربه مطلوب خواهد بود.
برنامه ریزی چیست؟
شهرهایی که «برنامه ریزی شده اند» در برخی از اشکال برای تقریبا طولانی ترین زمان ممکن ساخته شده اند. حتی شهرهای اولیه در بین النهرین شکلی همانند قلب داشته است. از آنجایی که این جوامع سلسله مراتب سیاسی، مذهبی و نظامی بسیار استادانه ای داشته اند، همیشه با توجه به آداب و رسومی برای خود مردم طراحی می شده اند. در طول دوره رنسانس، نیاز برای برنامه ریزی چند بعدی شهری ایجاد شد. طراحی شهری بیشتر باز شد و آزادانه تر گردید و طراحان نیاز به ایجاد طرح بندی زیبا و دل انگیز بودند. صنعتی شدن مجموعه ای از ایده ها و استانداردها را برای زندگی به همراه داشت که باعث شد طراحان اشکال جدیدی را طراحی کنند. برای اکثر مردم، به هر حال، آغاز برنامه ریزی شهری دوره مدرن در سال 1893 با نمایشگاه کلمبیایی جهانی در شیکاگو آغاز شد.
این برنامه برای جشن 400 مین سالگرد کشف کلمبوس از «جهان جدید» سازماندهی شده بود. دانیل بورنهام و فردریک لاو اولمستد، در میان عده کثیری، ماکتی را برای این نمایشگاه طراحی کردند. همچنان که جهان به تماشا نشسته بود، برنامه ریزی شهری ریشه در امریکا و شهرهایی داشت که هرگز مشابه نبودند. از آن زمان، بسیاری از نوآوری ها راه های طراحی شهرها را تغییر داده است، از شبکه های حمل و نقل گرفته تا جنبش های زیبایی شهری تا قوانین منطقه بندی. همچنان که از این تاریخچه مختصر برنامه ریزی بر می آید، روشن است که ماهیت این حرفه بسیار پویاست. احکام منطقه بندی روزانه تحت تاثیر طبیعت طراحی قرار دارد. شهروندان می خواهند و نیاز دارند تا تغییرات مداوم باشند و این نیازمند این است که طراحان چنین تغییری را در شغل خود اعمال کنند.
حرفه طراحی
طبیعت چالش بر انگیز طراحی این است که هیچ پاسخ منطقی برای آن وجود ندارد. طبیعت فعال نیازهای بشر و خواسته ها باعث می شوند که نتوان پیش بینی از فعالیت های روزانه برنامه ریزان داشت. متخصصان برنامه ریزی پیرامون جهان در حوزه های شهری و روستایی فکر می کنند. آنها می توانند در بخش های عمومی کار برای نهادهای دولتی و سازمان های بخش خصوصی یا شرکت های مشاوره و املاک مستغلات کار می کنند.
آپیا اوپوکو می گوید: «برنامه ریزی یک حوزه فعالیت اشتراکی است. برنامه ریزان دستان خودشان را در برخی قوانین، برخی مهندسی ها، برخی طراحی های معماری و برخی سیاست ها می برند.» برنامه ریزان را با این ضرب المثل می توانید نشان دهید که «همه کاره هیچ کاره هستند.» در حرفه طراحی ضروری است که درکی از تفاوت های سیاست های کاری با قابلیت واحد در این گروه ها برای پیشبرد چشم انداز شهری داشته باشید.
موردی برای کارگزاران روابط عمومی در طراحی
مشارکت شهروندان موثرترین ابزار برای یک طراح است. داشتن مهارت های روابط عمومی بسیار موثر است و طراح می تواند با استفاده از اعتماد جامعه به موفقیت نائل شود. بر اساس تعریف انجمن روابط عمومی امریکا، روابط عمومی «خدمتی برای سیاست های خصوصی و عمومی در یک نظم ارائه می دهد» هدف روابط عمومی و برنامه ریزی کاملا با همدیگر مطابقت دارد. هر دو در تلاش برای حذف اختلافات میان مردم با ارائه شفافیت و راهکار هستند.
لاپاری هاول، یک دانش آموخته دانشگاه آلاباما با تخصص برنامه ریزی و آشنا در امور روابط عمومی در حال حاضر بر روی یک برنامه توسعه اقتصادی کار برای تاسکالوسا کار می کند. او در مورد اهمیت داشتن مهارت روابط عمومی در حرفه برنامه ریزی می گوید.
او می گوید: «یک برنامه ریز باید توانایی نوشتن برای تدوین طرح کمک مالی و بدست آوردن پول برای پروژه هایی که اجرا می کند را داشته باشد.»
مطالعه روابط عمومی به مهارت توانایی های فرد در نوشتن، صحبت کردن، سازماندهی، اداره و مدیریت بحران، مهارت های مورد نیاز در برنامه ریزی را می دهد. یک متخصص برنامه ریزی به ویژه یک کارگزار روابط عمومی متخصص است. آنها نه تنها در مدیریت عمومی متخصص هستند بلکه همچنین در یافتن راه حل هایی برای مشکلات جاری که در طول راه با آن روبرو می شوند نیز توانمندند و این همان عملکردی است که ما در شهرها نیز بدان نیاز داریم.
تبدیل شدن به اشکال تخصصی تر در روابط عمومی به یک روند تبدیل شده است، این ها نشان می دهند که رشد سریع مدیریت روابط عمومی شهری در حال وقوع است. اکنون زمانی است که به واژه «برنامه ریزی» یا «طراحی» گوش فرا دهیم. شما می توانید به حرفه تان به عنوان یک حوزه تخصصی در روابط عمومی نگاه کنید.
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
گروه ترجمه شارا
|