شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- تأثیر چگونگی استفاده از اینترنت در زندگی ما از زمانی برای من جذاب بود که اولین بار از وجود آن آگاه شدم. سال ها پیش فکر می کردم که همه ی ما خوشوقت هستیم که در یکی از عصرهای طلایی ارتباطات زندگی می کنیم؛ دوره ای که بزرگترین تغییرات در آن رخ داد.
هنگامی که کار بر روی روابط عمومی که جهان«عمومی» است را شروع کردم، به نظر می رسید در مقایسه با کاری که ما انجام می دادیم، کار زیادی ندارد. در واقع عبارت « ارتباطات رسانه ای» بخش عمده ای از فعالیت های انجام شده توسط روابط عمومی را به درستی نشان می دهد. اکنون تغییرات اساسی که بر روی شبکه ها صورت گرفته، در حال حاضر ارتباط مستقیم با مردم را برای روابط عمومی ها به ارمغان آورده است.
چند سال پیش از فارغ التحصیل شدنم، برای یک شرکت روابط عمومی به نام میسون ویلیامز که رایانه های شخصی در دفتر کار خود را به شبکه متصل کرده بود، کار می کردم. به این معنا بود که ما می توانستیم برای یکدیگر در داخل شرکت ایمیل ارسال کنیم. البته مطمئن نیستم که بتوان آن را ایمیل کردن نامید و این ایده که شما می توانید برای مردم در هر جای دنیا ایمیل ارسال کنید، سال ها پیش به وجود آمده است اما این امکانات هیجان انگیز و گاهی اوقات کمی ترسناک بود. در ضمن این شرکت پردازشگر خود را ساخته بود که اولین غلط یاب املایی بود که تا آن زمان دیده بودم.
من و همکارانم نام خودمان را وارد کردیم و فوراً مجموعه ای از نام های مستعار را برای خودمان ایجاد کردیم. نام من رابل برین بود. گاهی اوقات هنوز هم همکاران سابق مرا رابل می نامند. چند سال بعد هنگامی که کسب و کار خودم را راه انداخته بودم، اولین مرورگر اینترنت خود را بر روی یک دیسک روی یک مجله یافتم و نظر مرا به خود جلب کرد. می توانم در جهان سفر کنم . به ساعت روی وب سایت دانشگاه سیدنی نگاه کردم، شگفت زده شده بودم و شروع کردم به درنظر گرفتن هزاران فرصتی که ممکن بود اینترنت ارایه بدهد. مرورگر موزائیک از نت اسکیپ پیشرو بود که اگرچه توسط مایکرو سافت اینترنت اکسپلورر خُرد شده بود، اما برخی از کدهای اصلی را برای موزیلا فایرفاکس ارایه می کرد. جالب است که با راه اندازی گوگل کروم، جنگ مرورگرها همچنان برای مبارزه ادامه می یابد و ما با این احتمال مواجه هستیم که مرورگر بسیار با اهمیت تر از سیستم عامل خواهد شد.
من به ارائه سخنرانی در دانشگاه متروپولیتن منچستر و دانشگاه لنکشایر مرکزی درباره روابط عمومی و اینترنت دعوت شده بودم. در آن روزها به طور عمده در مورد آنچه که قرار بود اتفاق بیافتد، گمانه زنی می کردند اما تأثیرات آن همانطور که ما به کارمان ادامه می دادیم، کم کم احساس می شد و از آن زمان تاکنون نیز به طور مداوم نیز احساس می شود. در ابتدا مسئله درباره ی این بود که چطور کارهای مشابه را به روش های متفاوت انجام دهیم، مانند فرستادن عکس به جای ارسال آنها. روی هم رفته اکنون ما شاهد تمامی روش های جدید برای انجام دادن کارها و کارهای جدیدی که می توانیم انجام دهیم، هستیم.
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|