درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
پنجشنبه، 9 فروردین 1403 - 15:58   

ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX

  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX


ادامه ادامه مطلب یک

4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند

  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند


ادامه ادامه مطلب دو

ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد

  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد


ادامه ادامه مطلب سه

انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد

  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  فناوری سلامت پوشیدنی: روند نوظهور با پتانسیل عظیم
  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد
  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد
  آژانس‌های روابط‌عمومی جهانی برای راه‌اندازی کمپین بحران آب و هوایی UNDP/ICCO همکاری می‌کنند
  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد
  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند
  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX
  نوآورترین شرکت‌های جهان در سال 2024
  چت‌بات آرنا (Chatbot Arena)
  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 18021صفحه نخست » روابط عمومی ایرانیشنبه، 10 مرداد 1394 - 08:54
اندر احوالات دولتمردان ما/ سری به سفرهای استانی و دستاوردهای آن
جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهور محترم دولت های نهم و دهم از سال 1384 تا 1392 به مدت هشت سال رییس جمهور ایران بودند. بنا بر گفته ها، ایشان حدود 110 سفر استانی داشتند و تقریبا همه استانهای کشور را سه بار سفرکرده و بازدید نموده اند.
  

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهور محترم دولت های نهم و دهم از سال 1384 تا 1392 به مدت هشت سال رییس جمهور ایران بودند. بنا بر گفته ها، ایشان حدود 110 سفر استانی داشتند و تقریبا همه استانهای کشور را سه بار سفرکرده و بازدید نموده اند. 4 Ways to Go Beyond the Press Release in a Post Panda World image panda bear 1113tm pic 106 300x199

 

سفراستانی دو وجه می تواند داشته باشد. یکی بخاطر تشکر از مردم آن استان بخاطر رای دادن و حضور در انتخابات ریاست جمهوری و دیگری برای بررسی مسائل و مشکلات و آشنایی با معضلات و کمبودها و تصمیم گیری برای رفع گرفتاری های استانها. خوب! در هر سفر استانی نیز هیات دولت جلساتی داشته و تصمیماتی را نیز در قالب مصوبات هیات دولت ویژه هر استان داشته است. یعنی در سفر اول رییس جمهور رفته و از مردم تشکر کرده و مصوباتی نیز داشته است. در سفردوم رفته ببیند مصوبات سفر اول چه بوده و چی شده؟ و باز هم مصوباتی داشته است. در سفر اول و دوم زیر و بم تمامی کمبودها و مشکلات و نیازها احصا شده، دسته بندی شده و گزارش تهیه شده است.

سوال اینجاست که دیگر سفر سوم به چه معناست؟ سوال از این بدتر آن است که رییس جمهور بعدی در برابر این مصوبات و تصمیمات اتخاذ شده چه نقشی دارد؟ بالاخره دولتمردان، آدم های نخبه جامعه هستند و تصمیمات شان قاعدتا الکی و بی حساب نیست؟!؟!؟ حالا چه نهاد و چه مرجعی و چه سازمانی باید این وسط نقش داشته باشد و به میدان بیاید که آقای رییس جمهور دولت یازدهم، نتیجه اقدامات و مصوبات دولت نهم و دهم در ارتباط با استانها که قاعدتا بخش زیادی از نتایج و ماحصل آنها در دولت یازدهم به نتیجه و سرانجام خواهد رسید چه شده و چه می شود؟

 

خوب حالا جناب آقای دکتر حسن روحانی رییس جمهور ایران شده است و ایشان هم شروع کرده به سفرهای استانی. این سفر اول ایشان به استانهاست برای دیدار با مردم و تشکر از حضور آنان در انتخابات و بررسی مشکلات. آنچه که عقلایی است آن است که جناب آقای روحانی، همه را جمع کرده و یک تیم منصف حرفه ای کاردان را مامور کند که مصوبات سه سفر استانی رییس جمهور قبلی را تجزیه و تحلیل نموده و طی یک گزارش خلاصه، قوت و ضعف و اشکالات و روند پیشرفت و نتایج مصوبات را بدرستی و با دقت جمع بندی نموده و به سمع و نظر رییس جمهور محترم برسانند. که چی؟ که اینکه از دوباره کاری و موازی کاری ها و اشتباهات و... جلوگیری شود. اینکه سفر استانی با کیفیت و پربار باشد. برای اینکه این همه خرج سفرهای استانی می شود دستاورد مناسبی برای افزایش تولید ناخالص ملی و افزایش درآمد سرانه داشته باشد. نه اینکه نشستند و گفتند و برخاستند.

 

حالا سوال اینجاست که آقای رییس جمهور! قبل از هر سفر استانی، چه اقداماتی انجام می دهید و چه استراتژی را پیاده می کنید؟ بفرمایید؟ یک اشکال بزرگ ما در اداره امور کشور آن است که کسی برنامه را اجرا نمی کند هر کاری را که دوست دارند انجام می دهند. یعنی هرکس بر اساس اجتهاد خود کار می کند؟!!؟؟ مثالی می زنم. ما سازمانی داشتیم به نام سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور. عنوان این سازمان صرف نظر از اینکه عنوان درستی نیست چون این سازمان نقش واقعی در مدیریت کشور ندارد و از طرفی برنامه ریزی کشور بطور جامع، اساسا دست این سازمان نیست که البته این موضوع جای بحث خود را دارد و حالا بماند. خوب شما ملاحظه کردید که آقای احمدی نژاد، یک شب بر اساس اجتهاد خود و همکارانش، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور را جمع کرد و اتفاقا آقای روحانی نیز بر اساس اجتهاد خود و همکاران، یک شب سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور را پهن کرد.

 

یعنی در طول سی و پنج ساله گذشته، همیشه یک نفر جمع کرده و یک نفر پهن می کند و اتفاقا اینجوری همیشه کار برای انجام دادن وجود دارد و همه سر کار هستند و بی خودی یک عده می گویند که کار نیست؟!؟!؟! و اما مسئله مهم. ببینید بر اساس عنوان سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، عقلایی و منطقی و علمی قضیه آن است که وزارتخانه ها با کار کارشناسی، بروند و تحقیق و پژوهش کنند و به سازمان مدیریت بگویند که نیازهای کشور چیست و چقدر زمان می خواهد و چه مقدار بودجه نیازمند است. خوب؟!؟ بعد سازمان مدیریت و برنامه ریزی، اولویت بندی کرده و بگوید که مثلا در طول برنامه اول توسعه باید چه کار کنیم، برنامه دوم توسعه چه کارکنیم و همینطور تاپایان برنامه پنجم توسعه، مشخص شود که چه اقداماتی میبایست در کشور بر اساس عدالت باشد نه همشهری بازی و قوم گرایی. یعنی اینکه اگر رییس جمهور اهل یزد و کرمان است فقط آن منطقه را آباد نکند فرودگاه و دانشگاه علوم پزشکی و منطقه ویژه اقتصادی و کارخانه و .... اگر اهل سمنان و گرمسار است فقط آنجا را اتوبان و گل وبلبل نکند. یا اگر وزیری اهل اصفهان و مشهد و آذری زبان است فقط به منطقه خود نظر نداشته باشد. بخاطر همین هم هست که مثلا استان لرستان هیچی ندارد و محروم است. خوب؟!؟

 

حالا که اینجور شد دیگر به رییس جمهور چه ارتباطی دارد که از تهران بلند شود با کلی آدم و هواپیما و خبرنگار و هتل و یک عالمه هزینه برود بندر عباس و مثلا یک پالایشگاه را افتتاح کند؟ هان؟ ارتباطی با رییس جمهور ندارد. بگذارید مقامات محلی همان شهر آن پالایشگاه را افتتاح کنند قطعا این به صواب و ثواب نزدیک تر است. چرا؟ برای آنکه کارها برنامه ریزی شده و هر دولتی که سر کاربیاید باید آن برنامه ها را اجرا کند نه اینکه بگوید آن برنامه خوب نیست، اینکه من می گویم خوب است.

 

شما نگاه کنید در زمان آقای احمدی نژاد گفتند که ما درآمدهای سرشار نفتی داشتیم. خوب نتیجه چه شد؟ آیا آن درآمدهای سرشار نفتی موجب افزایش درآمد سرانه و افزایش تولید ناخالص ملی و در نهایت افزایش سطح رفاه عمومی مردم شد؟ قطعا نشد؟!؟!؟ چون اگر آن اتفاق می افتاد ما نباید به مردم یارانه می دادیم که حالا در یارانه هم گیر کنیم. دچار چه کنم چه کنم شویم. الان هم که مذاکرات ایران با پنج باضافه یک صورت گرفته و توافقاتی حاصل و قرار است که دارایی های بلوکه شده ایران به کشور سرازیر شود، آیا چه تضمینی وجود دارد که دولت یازدهم بر اساس عقل و تدبیر کاری کند که این پول ها و دارایی ها در جهت افزایش تولید ناخالص ملی و افزایش درآمد سرانه و در نهایت افزایش سطح رفاه عمومی مردم صرف و هزینه شود؟ هان؟ متاسفانه هیچ تضمینی وجود ندارد.

 

... حالا هم که می گویند تحریم بودیم؟!؟!؟ نه عزیزم. ما فقط بی برنامه بودیم و سلیقه ای و جزیره ای عمل کردیم و سوء مدیریت داشتیم و دقیقا برای همین است که عقب افتاده ایم. کافی است درآمد سرانه ایران را با کشورهای مختلف مقایسه کنید و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. امیدوارم این سخنان حق، برکام بعضی تلخ نیاید و آنرا سیاه نمایی و اقدام بر علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی قلمداد نکنند که ما اینکاره نیستیم. اجازه دهید حرف گفته شود، اجازه دهید نقد شویم و از همه مهمتر اگر کسی حق گفت به حق عمل کنیم.

 

شما چند رییس جمهور در دنیای پیشرفته سراغ دارید که برای افتتاح یک پالایشگاه بلند شود هزار کیلومتر برود آن طرف تر با این همه خدمه و هزینه و صرف زمان و...؟!؟!؟ شما چند رییس جمهور در دنیای پیشرفته سراغ دارید که سفر استانی و یا ایالتی می رود؟ تو رو خدا کمی فکر کنید. تو رو خدا از جو زدگی خارج شوید. آیا تاکنون شنیده اید که بگویند مثلا آقای اوباما از این سر آمریکا پاشد رفت آن سر آمریکا که یک بیمارستان را افتتاح کند؟ احتمالا خنده دار است. چون افتتاح به رییس جمهور ربطی ندارد. برنامه ای بوده انجام شده و حالا باید روند خود را طی کند.

 

سی سال پیش، چهل سال پیش یک مرجع صالحی نشسته و نوشته که این کشور در چهل سال آینده باید کجا باشد و چه داشته باشد و تمام شد و رفت. چه معنی دارد که رییس جمهور هر روز در افتتاح و همایش و سخنرانی باشد؟ اگر هر کس برنامه را پیاده کند مملکت درست می شود. سلیقه بازی و لج بازی و تو و منی را کنار بگذاریم، درست می شود. کافی است نگاهی به دور و بر خود بیاندازیم که کشورهای همسایه چه بودند و چه شده اند و چه خواهند شد؟

 

اگر فردا روزی افغانستان گفت که آهای ایرانی ها بیایید در افغانستان کارگری کنید تعجب نداشته باشید. دیگران دارند به سرعت می تازند و ما هنوز فکر این هستیم که یک کسی سازمان مدیریت را جمع می کند و یک کسی سازمان مدیریت را پهن می کند. یه وقت چشم نخوریم هان؟!؟ به آنها که جمع می کنند می گوییم چرا؟ می گویند بر اساس کار کارشناسی است. به اینها که پهن می کنند می گوییم چرا؟ می گویند بر اساس کار کارشناسی است. پس چه کسی کارشناس نیست؟

 

اما غم دیگر من، این کارنامه عملکرد دولت هاست که خود آفتی شده است. چون برنامه نداریم و کسی برنامه را اجرا نمی کند؟!؟ مثالی می زنم. جناب آقای هاشمی رفسنجانی هشت سال رییس جمهور بودند. خوب؟ بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری، ایشان مثلا یک کتابچه بیرون دادند تحت عنوان عملکرد دولت هاشمی. خوب؟ در این کتاب اعمال، خیلی شیک و قشنگ و رنگی و گلاسه گفته شده که ما در طول هشت سال ریاست جمهوری مان مثلا هزار کیلومتر راه ساخته ایم. بعد جناب آقای خاتمی رییس جمهور می شود. در دولت آقای خاتمی بررسی می شود که آقای هاشمی چند کیلومتر راه ساختند؟ می گویند هزار کیلومتر و اینها می گویند خوب ما دو هزار کیلومتر می سازیم. چون نباید از دولت قبلی کمتر باشیم. القصه این رقابت و ... باعث شده به اینجا برسیم که می بینید و این داستان همچنان ادامه دارد.

 

حالا سوال این است از این همه سد سازی چقدر آب داریم؟ از این همه نیروگاه و پالایشگاه سازی چقدر نیازهایمان را تامین می کنیم؟ هر روز می گویند آب نیست برق نیست گاز نیست؟!؟!؟ آیا عموم مردم می توانند با دل خوش با خانواده یک هفته مسافرت بی دغدغه داشته باشند؟ آیا مردم در تامین معاش اولیه خود دغدغه ای ندارند؟ آیا چرخ کارخانجات بخوبی می چرخد و کمبود نقدینگی ندارند و وضع صادرات عالی است؟ آیا کسری بودجه دولت هر سال بیشتر نمی شود؟ آیا مواد مخدر و قاچاق بیداد نمی کند؟ آیا آمار بیکاری رو به کاهش است؟ آیا طلاق و اعتیاد و فساد کم شده است؟ آیا خودرو سازان ما در سال گذشته چند دستگاه خودرو به اروپای غربی صادر کرده اند؟ هان؟ آیا جوانان توان ازدواج و تامین سرپناه را دارند؟ آیا زندان های ما خلوت تر شده است؟ و هزاران اما و اگر دیگر که معمولا پاسخی برایش داده نمی شود و اساسا نمی دانیم کجا را باید جمع کنیم؟!؟ این حکایت همچنان باقی است... تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

 

با احترام: حسن خسروی – مدرس دانشگاه

 

 

 

 

   
  

اخبار مرتبط:

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  انسان یا ماشین؟ مرزهای مبهم هوش مصنوعی


  روزنامه‌های محلی: هنوز ارزشمند، اما نیاز به حمایت دارند


  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد


  رسانه‌های اجتماعی مغز ما را تخلیه می‌کنند و بر تصمیم‌گیری ما تأثیر می‌گذارند


  نتایج یک مطالعه: روابط‌عمومی تأثیر قابل توجهی بر رشد کسب‌وکار دارد


  رسانه سمی


  چرا بهره‌وری ما را مضطرب می‌کند؟


  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟


  روابط‌عمومی برای استارت‌آپ‌ها


  چگونه از بحران هویت در میانه شغلی جلوگیری کنیم


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد