شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، با نام گذاری 27 اردیبهشت به عنوان روز ملی ارتباطات و روابط عمومی ، هر سال فرصتی بدست می آید که بتوان کمی بیشتر به حوزه ارتباطات و روابط عمومی و چگونگی پیدایش آن پرداخت.
می توان گفت، اولین نشانه های میل به برقراری ارتباط به دوران تولد هر انسان برمی گردد ، نوزاد در بدو تولد بدون اینکه کلامی را ادا کند با حرکاتی چون نگاه کردن به اطرافیان،خندیدن ،گریه کردن و غیره سعی در جلب توجه دیگران و به نوعی برقراری ارتباط دارد و با تکامل انسان نحوه برقراری ارتباطات نیز تغییر کرد و بکارگیری آن در زندگی روزمره ،بیش از پیش احساس شد.

حال بعد از گذشت سالیان دراز، پژوهشگران علوم ارتباطات تمام فرآیندهایی که به صورت خدادادی در انسان برای برقراری ارتباط نهفته است را به صورت مدل های ارتباطی طراحی نموده و به تجزیه و تحلیل مقوله ارتباط پرداختند،اگر بخواهیم به تاریخچه ارتباطات و روابط عمومی در جهان بپردازیم باید به سال 1897 میلادی سفر کنیم که برای اولین واژه روابط عمومی در سالنامه یـک مؤسسه راه آهن آمریکا مطرح شد و فعالیت آن بـه شکل کنونی از زمانی آغاز شد که مؤسسه های اقتصادی و دولت ها افکارعمومی رادرسرنوشـت خود مؤثردانسته ودریافتند که فقط ازطریق روابط عمومی است که می توان اذهان عمومی را مجذوب کرده و به فعالیت خود رونق بخشند و در سال 1964 میلادی فاینانشنال تایمز از (روابـط عمومی) به عنوان صنعتی بـزرگ نام بـرد .

ارتباطات و روابط عمومی آنقدر مورد استقبال قرار گرفت که درسال 1955 به منظور برقراری ارتباط بین دست اندرکاران وعلاقمندان روابـط عمومی درسطح جهان و بـاهدف توسعه و پیشرفت ایـن رشته و ایجاد نهادهای بین المللی وتخصصی برای هماهنگی تـلاش ها وتبادل تجارب بین همه کارگزاران روابط عمومی درسطح جهانی و از میـان برداشتن مشکلات و موانع آن وتلاش برای افزایش اهمیت، ضرورت وجایگاه روابط عمومی در تحقق اهداف مدیران وسازمان ها، انجمن تخصصی به نام ( انجمن جهانی روابط عمومی) بوجود آمد.

این سازمان جهانی تاکنون بـه عنوان فراگیرترین واثرگذارتریـن سازمان حرفه ای وتخصصی روابط عمـومی درسطح جـهان شناخته می شود و بـا فعالیت ها و اقدامات گوناگون درتوسـعه وتکامل ایـن رشته بسیار مؤثر بوده است .
کشور عزیز ما نیز همگام با پیشرفت این علم در جهان ،اقداماتی انجام داده که سر آغاز آن با ملی شدن صنعت نفت در کشور همزمان است ، سپـس وزارتخــانه ها و سازمانـهای زیادی به منظور نشر اخـبار و ارائه عملـکرد انجـام شده و ارتباط مردمـی و تسلط برافکار عمومی و ایجاد ارتباط با رسانه های همگانی نیاز خود را در این زمینه احساس کرده و روابط عمومی را به شکل نخستین آن آغاز کردند.

نخستین روابط عمومی در ایران به طور رسـمی در مرداد ماه سال 1332 شمسی در شرکت سابق نفت ایران آغاز به کار کرد و اولین گردانندگان آن دکتر نطقی استاد علوم ارتباطات و شاعر ونویسنده معاصر مرحوم ابوالقاسم حالت بودند در بسیاری از سازمانها و ادارات تا سال 1345 اداراتی به نام تبلیغات و انتشارات و یا انتشارات و اطلاعات فعالیت می کردند که از این تاریخ به بعد نام این ادارات به روابط عمومی تغییرکرد.در سـال 1345 مسئولان شرکت ملی نفـت ایران ، موسسه مطبـوعاتی کیـهان ، دانشگاه تهران و وزارت اطلاعات و جهانگردی وقت به فکر تاسیـس یک مرکز آموزش عالی برای رشته روابط عمومی افتادند .

این مرکز یک سال بعد افتتاح شد و بیش از صد نفر دانشجو از میان فارغ التحصیلان دوره دبیـرستان را برای تحصیل در دوره لیسانس روابط عمومی پذیرفت این مرکز درآغاز نام مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی را برای خود برگزید .

این مؤسسه پس ازچندی نام (مؤسسه علوم ارتباطات اجتماعی) را به خود گرفت و بعدها به (دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی ) تغییرنام داد و تا سال 1358 به فعالیت مشغول بود .
پس از آن روابط عمومی که گاه مدیریت روابط عمومی و تبلیغات و یا روابط عمومی و امور بین الملل نیز خوانده می شود جای خود را در تشکیلات و ساختار سازمانی ادارات دولتی و خصوصی باز نمود، به گونه ای که حیات سازمانی مستلزم فعالیت مداوم روابط عمومی ها بوده و سازمان بدون روابط عمومی زنده و پویا، موفق و اثربخش نخواهد بود.

به طور کلی روابط عمومی در هر سازمان نقش های کلیدی چون آینده نگری،بحران ستیزی،اعتبار سازی برای سازمان، توسعه فرهنگ و ..... را برعهده دارد و مدیران روابط عمومی صنعت بیمه نیز با تنظیم ارتباطات درون و برون سازمانی موثر از این قاعده مستثنی نیستند.
مدیران روابط عمومی شرکت های بیمه با داشتن جایگاه راهبردی و زیربنایی خود می توانند، صنعت بیمه را همگام با پیشرفت ها و تحولات جهانی یاری دهند و در راستای گسترش فرهنگ بیمه ای نقش اساسی را ایفا نمایند.
گسترش فرهنگ بیمه در سطح جامعه یکی از وظایف اصلی مدیران روابط عمومی به شمار می رود که مستلزم حمایت و هدایت مدیران بالا دستی و همکاری شرکت های بیمه با یکدیگر به منظور ارائه طرح ها و برنامه های مشترک برای ارتقاء دانش بیمه ای آحاد جامعه از طریق بهره گیری از قالب های مختلف و متنوع ترویجی تبلیغاتی و اطلاع رسانی است.

خوشبختانه در سال های اخیر همگام با اتخاذ سیاست های رییس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران در خصوص تقویت حوزه فرهنگ بیمه و ارتقاء جایگاه روابط عمومی، تمایل مدیران عامل شرکت بیمه نیز به این حوزه برای بکارگیری مدیران روابط عمومی کارآمد افزایش یافته است،اما هنوز به جایگاه واقعی خود دست نیافته و مستلزم حمایت بیشتری می باشد.

هرچند راهی که گام های آغازین آن را می پیماییم راهی است بس دراز و شاید طاقت فرسا، اما مدیران و کارکنان حوزه روابط عمومی به عنوان همکاران صبور، معتمد و متعهد سازمان که چشم و چراغ همه سازمان ها هستند، همواره با شناخت دقیق جایگاه سازمانی، تهیه و تدوین ساختار ها و برنامه های گوناگون با تکیه بر توانمندی همکاران خود در مسیر افق های ترسیم شده گام برمی دارند و در این راه چشم به راه و منتظر ایده های نوین، عملیاتی و کاربردی از طرف سایر کارکنان ارائه خواهند بود.

بر مدیران و کارگزاران عرصه روابط عمومی های شرکت های بیمه است که با تکیه بر توانمندی فعلی خود و اعتماد بر داشته های انسانی، تجهیزاتی، نرم افزاری و سخت افزاری موجود و البته بروز نگهداری دانش و اطلاعات خود، مشاوری امین برای بالاترین مصدر سازمان و همکاری صادق برای سایر کارکنان و همکاران خود باشند.

منبع: ریسک نیوز