شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، ساراب کاچار- با هر بحثی پیرامون «داده بزرگ»، مورد بازتعریف می شود و اهمیت آن در فرآیندهای کسب و کار و خروجی هربار نتیجه مجددی را در بر دارد. اما این یادداشت وبلاگی برای تعریف این موضوع نیست که چرا اهمیت داده های بزرگ در جهان کسب و کار به رسمیت شناخته نمی شود.

یادداشت من یک مطالعه در خصوص کارگزاران داده های بزرگ را درباره اولویت ها و چالش های سازمانی در مواجهه اجرای نوآوری های داده های بزرگ خلاصه کرده است. یادداشت بینش هایی را در خصوص تحقیق و آنچه روابط عمومی و ارتباطات می توانند در بخش آینده داده های بزرگ جهانی انجام دهند، بیان می کند.

هزینه های سازمان های جهانی در داده های بزرگ در حدود 31 میلیارد دلار در سال 2013 برآورد شده اند و این پیش بینی برای سال 2018 رسیدن به عدد 114 میلیارد دلار است. یک پیمایش جهانی که توسط کاپژمینی از میان 226 مدیر ارشد در سراسر اروپا، امریکای شمالی و آسیای شرق، محدود به صنایع چندگانه، و تحلیل های مختلف، کسب و کار و عملکردهای آی تی می شوند که برای یافتن رویکردی در خصوص سازمان به داده های حکومتی بزرگ، مدیریت داده، توسعه مهارت ها، و زیرساخت های تکنولوژی می شود.

نتایج بیان می کند که نزدیک به 60 درصد از مدیران اجرایی اعتقاد دارند داده های بزرگ صنعت آنها را در سه سال آینده مختل می کند. با این حال، سازمان ها هنوز با چالش های داده های بزرگ روبرو هستند و برخی از دلایل که این چالش ها را به وجود آوردند و در این تحقیق به آنها رسیده ایم عبارتند از:

• داده های پراکنده: سازمان ها هیچ منبعی که داده هایشان را به طور یکپارچه در آن قرار داده باشند، ندارند و این خلاء فرآیندهای قوی در ضبط داده ها، گزینش، اعتبار سنجی و اقتباس وجود دارد.
• عدم وجود یک مورد شفاف کسب و کار برای تامین بودجه و اجرا: سازمان ها فاقد معیارهای اندازه گیری موفقیت ابتکارات در زمینه داده های بزرگ خود هستند.
• هماهنگی های بی اثر داده های بزرگ و تیم تحلیل در سازمان: سازمان ها هیچ تیم پروژه ای که شامل مدیران کسب و کار و آی تی باشند و بتوانند با هم بر روی خلاقیت داده های بزرگ کار کنند ندارند.
• بزرگترین عامل برای موفقیت اجرای داده های بزرگ آنگونه که از تحقیق مشخص می شود، یک مدل اجرایی قوی است. عناصر اجرای مدل شامل تنظیم یک چارچوب دولتی، ساخت توانایی مدیریتی داده های صحیح، توسعه یک استراتژی شفاف برای ساخت مجموعه مهارت تحلیلی، و ایجاد بنیاد تکنولوژیکی صحیح است.

بر اساس یافته های پیمایش، در اینجا چند نکته وجود دارد که روابط عمومی و متخصصان ارتباطات می توانند برای شروع یا پیشبرد سفر داده های خود مورد استفاده قرار دهند:
1. تعریف سیاست ها و روش هایی برای مدیریت دارایی های اطلاعاتی: روابط عمومی و متخصصان روابط عمومی باسیتی روشی را برای کیفیت داده ها، امنیت و حریم خصوصی تعریف کنند و نقش اولویت بندی داده ها، ذخیره سازی و به اشتراک گذاری داده های داخلی را تعریف کنند.

2. توسعه صلاحیت داده های بزرگ: پیشرفت مهارت های تحلیلی می تواند به روابط عمومی و متخصصان ارتباطات کمک کند که شایستگی های داده بزرگ را توسعه دهند. نیاز برای ارتقای مهارت های منابع موجود، استخدام دانشمندان داده، شراکت با متخصصان، و حتی تحقیق کانال های متفاوت برای امنیت داشته ها برخی از مسائلی هستند که برای تنظیم مبنای تکنولوژیکی برای نوآوری های داده بزرگ بیان می شوند: روابط عمومی و ارتباطات سازمان ها و تیم ها باید راه هایی را پیدا کنند تا در ابزارهایی برای نظارت بر داده ها و مدیریت داده ها سرمایه گذاری شود.

3. ایجاد یک چارچوب نظارتی قوی: متخصصان روابط عمومی و ارتباطات سازمان ها باید اثر رهبری قوی را در درک سازمان حمایت نوآوری داه های بزرگ حمایت دریافت کنند. ایجاد نقش رهبری برای سیگنال تغییر به فرهنگ داده محور و ایجاد ضوابط و معیارهای مشخص برای ارزیابی موفقیت نوآوری ها بخشی از راهی هستند که به استانداردسازی و تقویت یک چارچوب نظارتی می انجامند.

این چک لیست تنها یک نقطه شروع برای متخصصان روابط عمومی و ارتباطات است که شانس موفقیت آنها را در داده های بزرگ جهانی افزایش می دهد. آینده روابط عمومی و ارتباطات در داده های بزرگ جهانی فوق العاده است و نیازمند است که ما چالش های داده منحصر به فرد، اصول علم داده، و رویکرد ما به داده بزرگ را شناسایی کنیم.

به عنوان یک صنعت، ما نیاز داریم که ابتدا استلزامات کسب و کار را گردهم آوریم و پیش از گردآوری داده یا پیش از اینکه بتوانیم روندها، الگوهای شناسایی، یا بینش های حاشیه ای را گردآوری کنیم. اما مهمتر این است که بتوانیم پروژه های داده بزرگ را با اهداف کسب و کار و ارتباطاتی ویژه تنظیم کنیم.

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

برگردان: گروه ترجمه شارا