شارا- در افتتاحیه­ همایش بررسی مسایل روابط عمومی در ایران، وقتی از او خواستند صحبت کند، خیلی مختصر حرف زد و به طنز گفت که خود را صالح نمی­داند که وقت حاضران را تلف کند.

دو روز بعد، در جشنواره برترین­های روابط عمومی از او تقدیر شد و می­دانیم این از موارد نادری بود که در زمان حیات استادان و اندیشمندان، تلاش­ها و خدمات آنان پاس داشته می­شد و متأسفانه چندی نگذشت که این خبر تلخ منتشر شد: استاد حسین عماد افشار درگذشت.

مرحوم استاد حسین عماد افشار 1299 شمسی در ارومیه متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات دوره­های ابتدایی و متوسطه، تحصیلات خود را در رشته علوم قضایی دانشگاه تهران ادامه داد. البته در فاصله پایان دوره متوسطه و دوره­ دانشجویی چند سال به تدریس مشغول بود و در زمان دانشجویی نیز به دلیل علاقه­اش به ادبیات فارسی، به تدریس در دبیرستان­های مختلف ادامه داد.

آن شادروان از نخستین کسانی بود که از اولین آزمون ورودی و ابتدای تأسیس دانشکده علوم ارتباطات- که در آن هنگام مدرسه عالی مطبوعات نام داشت- با آن همکاری کرد و 30 سال در این دانشکده- که بعدها به دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی تغییر نام داد- به تدریس ادبیات فارسی، شیوه­ نگارش فارسی در مطبوعات و ... پرداخت.

وی در کنار تدریس، مقالات متعددی در نشریات منتشر کرد و چهار کتاب به نام­های «آیین درست­نویسی»، «گزارش و نگارش در روابط عمومی»، «دستور و ساختمان زبان فارسی» و «شیوه نگارش فارسی در مطبوعات» از خود به یادگار گذاشت.

استاد علاوه بر فعالیت­های مذکور، چند سال نیز در مرکز گسترش آموزش رسانه­ها (معاونت امور مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، شیوه نگارش فارسی در مطبوعات را به روزنامه­نگاران درس می­داد و تا پایان عمر دغدغه درست­نویسی زبان فارسی را داشت. یادش گرامی و روانش شاد باد.