شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- با اینکه از نظر تکثر رسانه ای در وضع نسبتا خوبی بسر می بریم و صدها نفر هم داعیه روزنامه و خبرنگار بودن دارند، با این حال مطالب و اخبار انتشار یافته در رسانه های استان کرمانشاه قابل تامل است.

متاسفانه آن حس محافظه کاری، دست به عصا راه رفتن و مهندسی سازی اخبار و نیز راضی نگه داشتن مدیر برای بیشتر روابط عمومی های ادارات ما به یک 'واجب' تبدیل شده است و دریغا که همین روحیه به بدنه برخی از رسانه های ما اعم از خبرگزاری ها، سایت ها و نشریات مکتوب هم تسری یافته است.

روزانه ده ها ایمیل یا فکس از همین روابط عمومی ها در مورد مثلا برگزاری یک نشست درون سازمانی فاقد ارزش خبری، بازدید مدیریت از فلان بخش یا زیرمجموعه اش در فلان شهرستان، تقدیر یک مسوول از آن مدیر و.. که براساس شاخص های علم روزنامه نگاری هرگز نمی توانند خبر باشند یا دست کم یکی از ارزش های خبری مانند در برگیری یا فراوانی تعداد و مقدار را ندارند، به رسانه ها سرازیر می شود.

در نابلد بودن ارتباط گیری موثر برخی روابط عمومی ها با رسانه ها شاید همین بند بالا سندی متقن باشد اما همین نقیصه بزرگ و ضعف آشکار هم در نشست روابط عمومی های استان با استاندار هم مغفول ماند!

روز چهارشنبه هفته پیش نشست مسوولان روابط عمومی های استان با استاندار کرمانشاه در سرسرای شهدای دولت بود و چند نفری از دوستان روابط عمومی ها سخنانی در خصوص اهمیت روابط عمومی ها بیان کردند که عمدتا بیان مساله و مشکلات بود و کمتر راهکاری را ارائه کردند.

البته همیشه حرف زدن و بیان تئوریک مسایل خیلی راحت تر است کافیست شما در مورد هر مساله ای در گوگل جستجو کنید، مطالب بسیاری دستگیرتان می شود تا در یک سخنرانی چند دقیقه ای بخوبی آن را بیان کنید، آن روز برای پوشش خبری در سالن شهدا حضور داشتم و هرچه گوش هایم را تیز کردم و به دوستان خطیب مان در آن نشست توجه کردم، کسی از ارتباط روابط عمومی ها و رسانه ها سخنی نگفت که نگفت.

در یادداشتی خطاب به آقای رضایی بابادی استاندار نوشتم، یکی از مشکلات اساسی در عرصه روابط عمومی های استان این است که تعامل دوستان با روزنامه نگاران واقعی و رسانه های اثرگذار استان بسیار ضعیف است و آقایان بصورت گزینشی با برخی افراد و نشریات خاص و کم اثر کار می کنند.

به استاندار نوشتم که متاسفانه برخی از روابط عمومی های ما از ابزارهای 'رپرتاژ' و 'آگهی' برای به انفعال واداشتن رسانه ها بهره می گیرند و اخبار مهندسی شده و فاقد شاخص های لازم برای انتشار را به خورد رسانه ها می دهند و این وسط 'مخاطب پرانی' بارزترین دستاورد این رویه هاست گرچه ممکن است اندک نانی در همین آگهی ها برای برخی ها باشد ولی چرا در این نشست از لزوم ارتباط تنگاتنگ روابط عمومی ها و رسانه ها حرفی به میان نمی آید؟

یکی از وظایف اصلی و بدیهی روابط عمومی ها ارتباط موثر با روزنامه نگاران است و اینکه اطلاعات مورد نیاز برای تهیه گزارش ها و تحلیل ها را در اختیار قلم بدستان قرار دهند نه اینکه با گارد بسته و بصورت احتیاطی با رسانه ها رابطه داشته باشند.

البته از حق نگذریم که برخی از روابط عمومی های استان کرمانشاه سطح ارتباط شان با رسانه ها بسیار مناسب است و به خوبی خوراک مورد نیاز رسانه ها را در اختیارشان قرار می دهند اما چه سود که انگشت شمارند.

جوالدوزی هم به خودمان، رسانه ای ها بزنیم، واقعیت آن است که ضعف محتوا در رسانه های استان بیداد می کند، گزارش های چالشی، نقادی ها، تحلیل های درست و منطقی و اخبار دست اول و جذاب برای مخاطبان نیز به همین ترتیب.

باید بدانیم که رسانه در اصل متعلق به مردم است اما این به معنای تقابل با حاکمان و دولتمردان نیست ولی بعنوان نماینده افکارعمومی می تواند اهرمی بازدارنده در برابر یکه تازی های برخی مدیران غیرپاسخگو باشیم.

روی آوردن به اخبار بی محتوا و بی ارزش که فقط فضاهای سایت ها و صفحات مان را با آن پرکنیم، هرگز دردی از ما دوا نمی کند و حتی می تواند چالشی بر سر توسعه استان باشد آنچه امروز نیاز استانی مانند کرمانشاه است رویکرد به روزنامه نگاری توسعه ای و بیان عالمانه و مدبرانه چالش ها، پروژه های ناتمام، اعتبارات قطره چکانی، بیکاری و.. است.

و در آخر بدانیم که مدیران و مسوولان روابط عمومی ها برای همیشه مدیر و مسوول باقی نخواهند ماند اما روزنامه نگار همیشه روزنامه نگار است و جدایی او از قلم، مرگ تدریجی اش است.

یحیی معماری خبرنگار ایرنا مرکز کرمانشاه
ایرنا