شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- فرمایش جناب کیارستمی را شایسته نیست که سکوت کنیم و بی حرف و نظر از کنارش رد شویم... اما قبلش بد نیست چرخی در شهر بزنیم و تلاش بی وقفه روابط عمومی ها را در گرامیداشت هفته دفاع مقدس ارج بنهیم. متعجبم که چطور با این همه ذوق و سلیقه یی که ادارات دولتی و نهادهای ذی ربط در تبلیغ و ترویج این هفته به کار می برند، از فرانسه و هلند و اوکراین و ژاپن و اسپانیا نمی آیند و جشن ها و مراسم شان را به این عزیزان زیباپسند کنترات نمی دهند؟
در هر اداره یی که بروید 20 متر گونی به دیوار زده اند و حسابی کولاک کرده اند. واقعا تراکم این همه زیبایی و سلیقه جای تحسین و تکریم دارد. ندارد؟ من جای رییس جمهور بودم به هر کدام از این روابط عمومی ها صد قواره گونی دستلاف می دادم که بروند و با آن صفا کنند و به دیوار خانه شان بزنند. یعنی از جبهه هیچ نماد دیگری در ذهن شان نمانده؟ شوخی نیست. بیست و چند سال از جنگ و دفاع مقدس می گذرد، آن وقت برای گرامیداشت آن به این حد از نوآوری و ذکاوت رسیده ایم که عین مدارس راهنمایی با گونی و پلاستوفوم یا به قول خودمان «یونولیت» نمایشگاه برپا کنیم و صدای مارش و نوحه را بالاببریم و فرهنگ دفاع و ایثار را گسترش دهیم... بگذار همین جا لحن نوشته ام را عوض کنم و به مثابه دفاع از شهیدان و ایثارگران بگویم که خیلی زشت و زننده کار می کنیم و هیچ متوجه نیستیم که این کار بد و مایه آبروریزی است.
فقط همین نشسته ایم که یک وقت از دهان کسی مثل کیارستمی یک کلمه در برود و آن وقت شدید و غلیظ از خودمان عکس العمل صادر کنیم و موضع بگیریم و غیرت انقلابی مان را یادآور شویم. آن وقت نوبت خودمان که می شود جشن هایی می گیریم و شهر را آذینی می بندیم که باعث شرمندگی است.
سر هرچه بگویید شرط می بندم، نسل سومی ها که هیچ، باقی نسل ها هم به واسطه این گونی ها و یونولیت ها تحت تاثیر قرار نمی گیرند و به فرهنگ شهادت و ایثار نمی گروند. سلیقه و هنر هم به خدا چیز خوبی هستند.
اصلامن با تمام روابط عمومی های دولتی و نهادی مشکل جدی دارم که اینها جز ترویج زشتی و بدسلیقگی هیچ کاری نمی کنند. یعنی بلد نیستند که بکنند. ما این همه نقاش و گرافیست و هنرمند و آدم حسابی داریم که بیکار توی خانه های شان نشسته اند و کسی سراغ شان را نمی گیرد. آیا نمی شود هفته دفاع مقدس که می رسد سفارش پوستر و بنر و مانیومنت و آرایه های شهری را به اینها بدهند؟
ما اصلا استاد این هستیم که نمادها را مبتذل کنیم و از چشم شان بیندازیم. اگر نمادهایی مثل چفیه و لباس خاکی و خون و پلاک ارزشمندند و قرار است متضمن معانی متعالی باشند که نباید بی مقدارشان کنیم و زیر دست و پایشان بریزیم. نه اینکه فقط در هفته دفاع مقدس بی سلیقگی باشد. نه: بی سلیقگی بالسویه است و از دم با همه مناسبت ها همین طور برخورد می شود.
اعیاد قربان و غدیر در راهند و دوباره همان پلاکات های زشت و یک نواخت و حوصله سربر... یکی برود کار پژوهشی کند و همه تلاش های روابط عمومی ها را در مناسبت های مختلف جمع کند و توی یک کتابچه نشر بدهد. قبول ندارید باعث آبروریزی است؟ خوب است بیشتر روابط عمومی ها- به خصوص در هشت سال گذشته- فرت و فرت سفر کردند و از نزدیک دیدند که بقیه کشورها با مناسبت های ملی و دینی شان چه می کنند... و اما صحبت جناب کیارستمی و بحث این لغت ویژه و عنیف که در کلامش به کار برده و رییس دیوان عدالت مچش را گرفته و رسوایش کرده و واقعا من از بازگویی اش شرم دارم و بحثش مفصل است و همین قدر بگویم که اگر قلندران بودند بحث را دقیق و واضح می شکافتند و تمام جزییاتش را عیان و جوانبش را آشکار می کردند و... غصه نخورید. از شنبه قلندران خواهند آمد. کپورچالی ایز کامینگ.
منبع: http://andishehha.com
|