شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- برآمدن شبکه جهانی در دهه نود، نویددهنده دوره‌ای از نوآوری بود که ما را قادر کرد تقریبا هر برهم‌کنشی را بهتر، ارزان‌تر و سریع‌تر انجام دهیم.

سرمایه‌گذاران در این دوره توانستند روی ایده‌های بزرگ سرنوشت‌ساز سرمایه‌گذاری کنند. با این حال بسیاری از این نو‌آوری‌ها ایده‌هایی نسبتا ساده بود. نکته کلیدی، اول بودن بود: ایده‌تان را آزمایش کنید تا نقص کار زود معلوم شود و زودتربه چیزی برسید که توجه عموم را جلب کند. حالا دیگر این‌طور نیست. با این همه حمایت از سرمایه‌گذاری‌های کم‌خطر، کمتر کسی وارد سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز در زمینه‌های ناشناخته می‌شود. اما زیرمجموعه‌های خلاقیت کدامند و هر کدام امروزه چقدر مخاطره‌آمیزند؟ نظر بعضی صاحب‌نظران و ایده‌پردازان شاخص در کسب‌و‌کار را در این باره پرسیدیم. ما از آنها درخواست کردیم تا درکشف و یافتن راه‌های مختلف تولید کالا، تکنولوژی‌ها و محصولات جدید با ایده‌های نو به ما کمک کنند.

علم: علم مخاطره‌آمیزترین سرمایه‌گذاری است. دولت فدرال (آمریکا) سال‌ها است که حامی پژوهش علمی است؛ اما حالا کنگره دارد این حمایت را کوچک و محدود می‌کند. شرکت‌ها نمی‌توانند سرمایه‌گذاری‌هایی بکنند که سال‌ها، اگر نگوییم دهه‌ها، وقت می‌گیرد تا به بازدهی برسد. بنابراین، مسوولیت سرمایه‌گذاری روی علم بر دوش سازمان‌های غیرانتفاعی، دانشگاه‌ها و چند شرکت بسیار ثروتمند انگشت شمار است.

اختراع: اختراع فقط اندکی از علم کمتر مخاطره‌آمیز است. اختراع‌ها ممکن است سال‌ها در قفسه‌ها خاک بخورند تا اینکه کسی بفهمد چطور می‌توان از آنها برای حل مشکلاتی استفاده کرد که باعث شود مشتری‌ها پول بدهند. گرچه شرکت‌هایی که روی اختراع سرمایه‌گذاری می‌کنند بیشتر از شرکت‌هایی هستند که در علم سرمایه‌گذاری می‌کنند، ولی در اینجا هم با احتیاط بسیار سرمایه‌گذاری می‌شود.

جنبش سازنده: امروزه تلالو نوآوری بسیار بیشتر از اختراع شده که گروه‌های حامی اختراع به یک باره بین این بازیگران مهم مسابقه راه انداخته‌اند. جنبش سازنده —مخترعین جوانی که با استفاده از تکنولوژی‌های ارزان چیزهایی می‌سازند بی آنکه مقامات رسمی از آنها حمایت کرده باشند — دارد اعتبار تازه‌ای به اختراع می‌دهد.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۲۷۷