«نلسون ماندلا» مرد بزرگ معاصر هجدهم جولای 1998 در زادروز خود که 80 ساله شده بود ضمن بیاناتی گفت: "استقامت در مبارزه؛ علاقه مندی به حقوق و رفاه بشر، آزادی و دمکراسی؛ و حمایت از حل مسائل ملل با توسل به قوانین بین المللی و از طریق داوری و رد هرگونه تجاوز و جنگ باید خصلت هر انسان باشد و این خصلت نیاز به توصیف بیشتر ندارد."

او گفته بود: "هر ایدئولوژی (مسلک ـ مکتب) اگر مدیریت خوب نداشته باشد و به دست نااهل افتد شکست خواهد خورد." وی همچنین گفته بود: "بزرگترین وظیفه هرمقام؛ خواندن نامه ها و شکایات و شنیدن درد دلهاست و اگر نسبت به این وظیفه بی اعتنا باشد محکوم به شکست است."

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| هجدهم جولای (امروز) زادروز نلسون ماندلا، مرد محبوب همه ملتها است که در سال 1918 در روستای کوچک Mvezo در منطقه Transkei آفریقای جنوبی به دنیا آمد و به خاطر هدف و معتقداتش 27 سال از عمر خودرا در زندان بسر بُرد. جهانیان هرگز این اظهارات او، در جلسه بیستم اپریل سال 1964 دادگاهی که محکومش کرد از یاد نمی برند که گفت: من بر ضد تبعیض هستم و خواهان وجود جوامع آزاد و دمکراتیک که مردم در این جوامع با داشتن رفاه و امنیت و برخورداری از شادی، آزادی ها و فرصت های مساوی؛ هماهنگ و صمیمانه با یکدیگر زندگی کنند و برای تحقق این وضعیت، تا پایان عمر مبارزه خواهم کرد و آماده ام جانم را در این راه فدا کنم. ماندلا از نوجوانی دارای افکار سوسیالیستی بوده است، ولی هرگز ـ حتی در زمانی که رئیس جمهور بود در صدد تحمیل این ایدئولوژی برنیامده است.

    پدر ماندلا دستیار رئیس قبیله بود ولی چون از مهاجران اروپایی که با زور اراضی و منابع سیاهپوستان را تصاحب کرده و برایشان حقی قائل نبودند انتقاد می کرد اورا به گوشه رانده بودند بگونه ای که مجبور شده بود با زن و فرزندان به یک روستای کوچکتر ـ روستای Qunuـ نقل مکان کند. در آن زمان ماندلا کودکی بیش نبود ولی همین ظلم بذر انقلاب کردن را در وجود او کِشت کرد. بعدا رئیس قبیله که از به گوشه رانده شدن پدر ماندلا به دست اروپاییان مهاجر و به خاطر این ظلم آزرده شده بود ماندلای خردسال را به فرزندی پذیرفت. نام ماندلا، Rolihlahla به مفهوم کسی که به درخت آسیب می رساند بود که معلم او در مدرسه میسیون اروپاییان آن را به «ویلسون» تغییر داد. در همین مدرسه، ماندلا زبان انگلیسی یادگرفت و به تحصیلات خود ادامه داد. طبق یک رسم قبیله ای، پس از پشت سر گذاردن سنین نوجوانی می خواستند که به او زن بدهند که قبیله را ترک کرد و به شهر یوهانسبورگ رفت و در اینجا ضمن کار در ساعات روز، به تحصیلات دانشگاهی در رشته حقوق ادامه داد.

    ظلم سفیدپوستان مهاجر به اکثریت بومی و بی حق کردن آنان و تبعیض، اورا به سوی ایجاد کنگره ملی آفریقاییان روانه ساخت و در سال 1942 با همفکرانش این کنگره را بوجود آوردند که مورد استقبال بومیان قرارگرفت. ماندلا از آغاز کار ایجاد کنگره تا سالها، بمانند گاندی، نظر به مبارزه مسالمت آمیز ازجمله نافرمانی مدنی، کمکاری برای اقلیت سفیدپوست (در حقیقت اربابان املاک و منابع) و کارشکنی داشت که چون به نتیجه نرسید به اندیشه مبارزه مسلحانه افتاد که با 150 تن دیگر در 1956 و نیز اوایل دهه 1960 دستگیر، نخست به زندان کوتاه مدت و در سال 1963 به زندان دائم با اعمال شاقه محکوم شد که 27 سال طول کشید و این سالهارا عمدتا در جزیره Robben گذرانید. دولت اقلیت سفید پوستان (عمدتا مهاجران هلندی) به تدریج مورد انتقاد جهانی قرارگرفت و تحریم شد و چون اعتنا نکرد بر دامنه این تحریم افزوده شد تا اینکه «کلرکKlerk» رئیس جمهور دولت اقلیت تصمیم به حل مسئله گرفت، در فوریه 1990 ماندلا را آزاد و موافقت کرد که انتخابات آزاد سرنوشت حکومت را روشن سازد که ماندلا در انتخابات پیروز و از سال 1994 تا 1999 رئیس جمهور فدراسیون آفریقای جنوبی بود. وی پس از بازنشسته کردن خود، از سال 2004 به روستای Qunu بازگشته و پس از ازسرگذرانیدن بیماری سرطان پروستات از سال 2010 فعالیت های خودرا به حد اقل کاهش داده ولی دست از مطالعه و گاهی اظهار نظر برنداشته است. وی در سال 2007 سران و بزرگان برخی از کشورهارا به تشکیل نشست با خضور خود و بحث درباره مسائل روز بشر دعوت کرد.

     ماندلا پس از آزاد شدن از زندان 27 ساله، به تبعیض نژادی در وطن خود پایان داد. وی در طول ریاست بر کشور از هیچکس انتقام نگرفت و کسی به خاطر گذشته اش مجازات نشد ـ تنها به عذر خواهی متهمان به تبعیض و ارتکاب جرم به این مناسبت، اکتفا گردید. این ابتکار با عنوان «اعتراف کن، پوزش بخواه و بخشوده شو» وارد تاریخ شده است. ماندلا تنها یک دوره حاضر به ریاست کردن بر کشورش شد.

     ماندلا پس از نقل مکان به روستایQunu نیز همانند یک رئیس کشور مورد احترام جهانیان بوده است. تا سال 2010 که فعالیت های خودرا به حداقل رسانید ملل مختلف برای حل مسائلشان از او دعوت می کردند که داور شود. تا آن سال مردم از گوشه و کنار جهان برایش نامه می فرستادند و درد دل می کردند و او این نامه ها را با یادداشت خود برای دولتهای مربوط ارسال می داشت. در هشتاد و پنجمین زادروز او شخصیت های بزرگی از سراسر جهان از جمله کلینتون رئیس جمهوری پیشین آمریکا شرکت کرده بودند و از آنجا که ماندلا دارای مقام نیست، هزینه سفر به جمهوری آفریقای جنوبی را از جیب خود پرداخت کرده بودند و به همین گونه در سال 2012 در مراسم 94 ساله شدن او.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com