شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، چل ولورتون- محدودیت های زمانی یکی بزرگترین مشکلاتی است که اکثر کسب و کارها با آن مواجه هستند. این مساله نبوده که ما وقت کافی نداشته باشیم، اما وقت کافی برای چیزهایی که همیشه انجام می شوند نداریم.

روابط عمومی صنعتی است که برای قرن ها وجود داشته است. یکی از چیزهایی که وقوع یافته تغییری است که در خصوص به روز نگاه داشتن، ریسک کردن و سرمایه گذاری در برخی چیزهای جدید رخ داده است. این ها مواردی هستند که در آینده نیز رشد خواهند کرد.

در این راستا، گزارشی که در نیویورک تایمز در خوصصو حضور دیجیتال گفتگوهای جدیدی را پیرامون چهره غول های رسانه ای شروع کرده است، اما این امر همچنین سبب شده که ما به آینه نگاه کنیم و بازتابی از آنچه بر صنعت روابط عمومی می گذرد ببینیم. در حالی که نیویورک تایمز در واقع این پدیده را تشویق می کند، آژانس های روابط عمومی که فراتر از رویکردهای سنتی نمی اندیشند احساس خطر مشترکی با رسانه های پخش می کنند. چرا که این تغییر برای آنها رقبای چابک و زیرک جدیدی به همراه آورده است.

در حالی که متقاعد کردن خبرنگاران برای چاپ خبر، نان و پنیر صنعت روابط عمومی است، این اندیشه که روابط عمومی باید همیشه ابتدا برای رسانه های سنتی برنامه ریزی کند یکی از موانعی است که توانایی تفکر خلاق درباره خبر و نحوه به اشتراک گذاری موثر را می گیرد. نیویورک تایمز اعلام می کند که رقبایش حلقه هایی را پیرامونش شکل داده اند. گزارش های خبری را سریعتر منتشر می کنند به گونه ای که اساسا قانع کننده تر از روش نیویورک تایمز است. این مساله از یک طرف به خاطر گردش کار دیجیتالی است که رقبا اتخاذ کرده اند و خود را به سرعت با تکنولوژی هماهنگ ساخته و آن را در آغوش گرفته اند. این امر آنها را قادر ساخته که سریعتر عمل کنند. (ahem، Buzzfeed و ... سایت هایی هستند که نمی توان نام رقیب را به طور مستقیم بر روی آنها گذارد.)

افکار روابط عمومی سنتی در آن موارد مشترکی فکر می کندکه استراتژی برنامه ریزی پیرامون یک گزارش خبری روی می دهد، «چه کسی را می توانیم در نشر فلان برای گزارش خبری مان قانع کنیم؟» در واقع این فکرکردن در دنیای رسانه های دیجیتالی شده بی تاثیر است. ادامه به انجام چیزهای مشابهی که همیشه انجام شده اند ما را در حلقه ای بی انتها می چسباند که چون به نام هنجار قلمداد می شوند نمی توان از آن رها شد.

برای عبور صنعت روابط عمومی به مرحله بعد، ما بایستی فراتر از تفکر اقناع روزنامه نگاران فکر کنیم. باید به تکنولوژی ها و استفاده از آنها فراتر از جستجو و ایمیل فکر کنیم. باید درباره به اشتراک گذاری اخبار از طریق تولید محتواهای دیجیتال و از طریق شبکه افراد موثر بیش از نشریات مشابه بیاندیشیم. درباره اینکه بتوانیم خودمان ناشر درستی برای خودمان باشیم، کانال های رسانه ای دیجیتال طراحی کنیم و به راحتی بتوانیم از این راه ها خبرنگاران را از موضع قدرت متقاعد کنیم فکر کنیم. چرا باید زندگی در گذشته را ادامه دهیم زمانی که آینده به ما ابزارهای زیادی می دهد که می توانیم با یک پیام به مردم بیشتری دسترسی داشته باشیم؟ به درس های نیویورک تایمز دل بدهیم و گزارش آن را بخوانیم. مطمئنا روش های روابط عمومی سنتی و رسانه های سنتی در حال مرگ هستند. و بنابراین روابط عمومی بی استفاده خواهد ماند اگر خودش را با این موارد تغییر ندهد.

منبع: http://www.business2community.com/public-relations/pr-must-evolve-digital-first-0888154#sIwQIT8ld5wSkWyE.99