شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  مهاجم سابق تیم‌ملی فوتبال کشورمان که در جام‌جهانی ۲۰۰۶ نیز حضور داشت، حتی پس از پشت‌سر گذاشتن تولد ۳۸سالگی چند تیم لیگ برتری را خواهان خود می‌بیند و با پدیده مشهد برای قرار گرفتن در ترکیب این تیم در فصل آینده به توافق رسیده است. او که با وجود سن بالایش در فصول اخیر جزو گلزنان برتر لیگ بوده، خودش را مستحق حضور در جام‌جهانی ۲۰۱۴ می‌داند و معتقد است با بدرفتاری‌هایی که قلعه‌نوعی با او داشته، این فرصت از او گرفته شده است. گفت‌وگوی غلامرضا عنایتی را با روز نامه شهروند در ذیل می‌خوانید.

به‌نظر می‌رسد قراردادت با پدیده نهایی شده، می‌توانی در این تیم هم موفق باشی؟

فعلا در تهران استراحت می‌کنم و ان‌شاءالله اگر قراردادم با پدیده نهایی شود، از ۱۷ خردادماه در تمرینات این تیم شرکت خواهم کرد. چند مورد کوچک در قراردادم وجود دارد که فکر می‌کنم قابل حل است و تا به‌حال ۹۰‌درصد این قرارداد نهایی است. پدیده در ‌سال اول حضورش کار سختی دارد اما با توجه به این‌که مسئولان باشگاه خیلی زود دست به کار شده‌اند، آینده روشنی در انتظار تیم است.

گفته می‌شود بندی در قراردادت وجود دارد که هر زمان از استقلال پیشنهاد داشته باشی، می‌توانی بروی و این‌که به باشگاه در جذب بازیکنان کمک می‌کنی؟

هیچ وقت یادم نمی‌آید که در قراردادم با باشگاه‌ها بندی گذاشته باشم و این‌بار نیز همین‌طور است. قرارداد من کاملا حرفه‌ای است و اینها شایعه‌ای بیش نیست. در ضمن من زمانی که با پدیده قرارداد امضا کردم، خیلی زود به تهران بازگشتم و کارهای مهم‌تری از جذب بازیکن برای پدیده دارم. اصلا نمی‌دانم آنها با چه بازیکنانی صحبت کرده‌اند و ان‌شاءالله هر زمان مربی شدم، از این کارها می‌کنم.

از ۵، ۶‌سال قبل که در استقلال بودی، به تو لقب دندان پوسیده دادند اما هر‌سال می‌بینیم که جزو برترین گلزنان لیگ هستی؟

کسانی این صحبت‌ها را مطرح می‌کنند که دوست نداشتند من در استقلال بازی کنم و هنوز هم مانع این کار می‌شوند. به کوری چشم حسودان نزد پزشک خوبی رفتم و دندان‌هایم را طوری ترمیم کرده‌ام که چشمانشان دربیاید.

هر فصل بحث حضورت در استقلال مطرح می‌شود و خودت نیز اعلام کرده‌ای که دوست داری با پیراهن آبی از فوتبال خداحافظی کنی.

اول این را بگویم که فعلا قصد خداحافظی ندارم و ۳‌سال دیگر فکر می‌کنم که می‌توانم به فوتبال ادامه بدهم یا خیر. کسانی در استقلال هستند که دوست ندارند من به این تیم بروم. همه فکر می‌کنند قلعه‌نوعی مرا دوست دارد، اصلا اینطور نیست زیرا اگر دوست داشت در استقلال باشم، پای اعتقادش می‌ایستاد. هنوز هم می‌گویم که دوست دارم با پیراهن استقلال خداحافظی کنم و امیدوارم این اتفاق بیفتد.

تجربه حضور در جام‌جهانی را داری، وضع تیم‌ملی را در فاصله ۱۵ روز مانده تا این رقابت‌ها چطور می‌بینی؟

راستش را بگویم، تیم‌ملی با این نحوه بازی همه را نگران کرده است،البته درست است که در دوران بدنسازی هستند و بازی‌های تدارکاتی خوبی هم در یک‌سال اخیر نداشتند اما بلاروس و مونته‌نگرو تیم‌هایی نیستند که ایران مقابل آنها به مشکل بر بخورد. لیگ را آن‌قدر فرسایشی برگزار کردند که اردوی آفریقا برگزار شود اما در نهایت دیدیم که چه وضعیتی در آفریقا حاکم بود. مطمئن باشید فقط چند نفر از بازیکنان که در آن اردو بودند در لیست کی‌روش می‌مانند. همه می‌دانستیم که تیم ما اوایل خرداد کامل می‌شود زیرا باشگاه‌های اروپایی اجازه حضور بازیکنان را نمی‌دادند.

با این وضع به نظرت باید به صعود به دور دوم امیدوار باشیم؟

به هیچ‌وجه نباید به صعود فکر کنیم و اگر بتوانیم ۳ بازی آبرومندانه برگزار کنیم، شاهکار کرده‌ایم. باید طرز فکرمان اینطور باشد که بعد از ۳ بازی با این جام خداحافظی کنیم زیرا پتانسیل تیم ما پایین‌تر از رقیبان است. حالا به این دقت کنید که یک‌سال است خوشحالی می‌کنیم و آرزویمان ۳ بازی آبرومند در جام‌جهانی است.

با توجه به آمار پایین گلزنی به نظر می‌رسد مشکل اصلی در خط حمله باشد.

قوچان‌نژاد که اتفاقا همشهری من هم است، بسیار خوب کار کرده و نمی‌توان از او ایرادی گرفت اما مشکل اصلی ما عدم‌هماهنگی میان خط میانی و حمله است که با توجه به این‌که یکسری از بازیکنان در داخل ایران بازی می‌کنند و نفراتی دیگر در خارج این هماهنگی خوب برقرار نمی‌شود. شاید خیلی از بازیکنان که در داخل ایران هستند می‌توانستند به این تیم کمک کنند زیرا جوانگرایی که از سوی کادرفنی اعلام شده، در این مقطع خنده‌دار است. جام‌جهانی ویترین فوتبال دنیاست و مطمئنا اگر یک مربی ایرانی بود ۴، ۵ بازیکن دیگر به این لیست اضافه می‌شدند.

خودت را هم در میان آن ۴، ۵ بازیکنی که می‌توانستند در جام‌جهانی باشند، می‌بینی؟

متاسفانه این بازیکنان که می‌گویم به خاطر لجبازی به جام‌جهانی نرفتند. در خط دروازه به‌شدت مشکل داریم و مهدی رحمتی باید دعوت می‌شد. همچنین علی کریمی که حتی حضورش روی نیمکت تیم‌ملی نیز می‌توانست مثمرثمر باشد. هر زمان کریمی را می‌بینم، با این‌که ۲‌سال از من کوچک‌تر است، انگیزه زیادی می‌گیرم. مطمئن باشید، اگر من هم در استقلال و پرسپولیس بودم، به تیم‌ملی دعوت می‌شدم.

در زمان اوج فوتبالت هم خیلی‌ها معتقد بودند که پشت خط علی دایی ماندی.

پشت خط علی دایی بودن برای من افتخار بود اما ‌ای کاش ۱۰‌سال بعد از او به دنیا می‌آمدم تا می‌توانستم توانایی‌هایم را بهتر نشان دهم. حتی شاید یکی از بهترین گلزنان تاریخ ایران می‌شدم.

منبع: پارس فوتبال