"شاید زمانی که سال 1865 میلادی قرارداد اتحادیه بینالمللی تلگراف در پاریس بسته میشد، تصور روزی که به مدد شبکههای درهم تنیده ارتباطی، زمان و جغرافیا از دایره ملاحظات ارتباطی بشر حذف شود هم محال مینمود. جهان امروز مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و با انقباض زمان، ارتباط ارگانیک ابنای بشر را موجب شده است. انسان امروز دیگر محدود به جامعه و فرهنگ خود نیست؛ او اکنون بر فراز اقیانوسی از دادهها ایستاده است.
سازمانها نیز به قاعده یک اجتماع کوچک انسانی از این قاعده مستثنی نیستند. آنها در میان انبوهی از پردازشهای ارتباطی و اطلاعاتی قرار گرفتهاند.در این میان مدیریت آن بخش از این پردازشهای ارتباطی و اطلاعاتی که به نوعی به سازمان یا منافع آن مربوط میشود، نه صرفا یک علم یا تخصص که یک هنر انسانی است.
روابط عمومیها در قامت یک مجموعه متخصص و دیدهبان پردازشهای اطلاعاتی و ارتباطی در این جهان شبکهای شده، با مهارت و هنر خود، حافظ منافع سازمان بوده و به طور همزمان، منافع جامعه را نیز در داخل سازمان پاسداری میکنند. مسئولیتی که رعایت آن مستلزم هنر و تخصص و مهارتی است که با رعایت ملاحظات متعدد، تعادل و پایداری متقابل را برای مجموعه و سازمان متبوع به ارمغان میآورد.
17 می برابر 27 اردیبهشت را غنیمت شمرده و روز روابط عمومی و ارتباطات را به تمام فعالان و علاقهمندان این حوزه تبریک عرض میکنم. باشد که با اتکا به هنر این عزیزان و تخصص این دانشمندان روابط انسانی و سازمانی، بیش از پیش لذت زیستن در جامعهای پویاتر را تجربه کنیم."
|