شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- 27 اردیبهشت روز روابط عمومی و ارتباطات نام گرفته است. متاسفانه این حوزه کمتر در ایران شناخته شده است. شعر هر کسی از ظن خود شد یار من در خصوص روابط عمومی ها در ایران صادق است .چون هر مدیری روابط عمومی را با یک دید نگاه می کند و 99 درصد اعتقاد ندارند کار روابط عمومی کار تخصصی است .
در بسیاری از معادلات سازمانی روابط عمومی با رسانه تولیدی خبر اشتباه گرفته می شود و تولید خبر به روابط عمومی سازمانها سپرده می شود و در برخی از سازمانها مراسم تشریفاتی به روابط عمومی سازمان انجام می شود. و معمولا مدیریت روابط عمومی به عنوان آخرین تصمیمات مدیران ارشد می باشد. متاسفانه یکی از دلایلی که ایران در سالهای اخیر نتوانست رشد اقتصادی قابل ملاحظه داشته باشد عدم بهره گیری از روابط عمومی بین المللی قوی می باشد.
یک روابط عمومی قوی در سطح خرد می تواند روابط بین کارکنان سازمانی را بهبود بخشد و در سطح کلان با یکپارچگی با سایر موسسات دولتی و خصوصی می تواند وجه بین المللی کشور را در جهان ارتقا دهد.
عموما در روابط عمومی سه مرحله وجود دارد که عبارتند از : اطلاع رسانی، اقناع سازی و یکپارچگی متاسفانه در روابط عمومی مدیران تمایل دارند از چهره های رسانه ای بیشتر بهره مند شوند که این هم یک آسیب جدی می باشد. حوزه روابط عمومی و رسانه دارای اشتراکاتی می باشند و حوزه مدیریت افکار عمومی باید به دست نخبه ترین ،باهوش ترین و عالم ترین افراد باشد.
عموما تفکر اشتباهی که در همه جای دنیا وجود دارد این است که چنانچه خبری در رسانه ای منتشر شود ،به صورت رایگان تبلییغ موسسه را به همراه آورده است در حالی که تقریبا این موضوع در کشورهای پیشرفته کاملا بر چیده شده است و حال اینکه در ایران ما شاهد این موضوع هستیم و توانمندی مدیران روابط عمومی عموما با درج اخبار در رسانه های مختلف سنجیده می شود.
روابط عمومی می تواند از یک طرف هشدار دهند بحران و از طرف دیگر مدیریت بحران باشد .
روابط عمومی سازمانها باید دارای استراتژی کلان برای 5 سال باشند و بسیاری از موسسات خصوصی را می بینیم که روابط عمومی ها مبالغ زیادی را برای تبلیغات در رسانه ها هزینه می کنند بدون اینکه بازدهی داشته باشد.
متاسفانه آفتی که جامعه روابط عمومی را در بر می گیرد این است که بسیاری از مدیران روابط عمومی اعتقاد دارند کارهای آنها بدون نتیجه است . عملا در تصمیم گیریها هیچ نقشی ندارند و در بهترین حالت اگر در جلسات مدیران شرکت کنند نقش منشی جلسه را ایفا می کنند. البته بسیاری از مدیران در ظاهر روابط عمومی را قبول دارند ولی در برنامه های آن مشارکتی نمی نمایند.
به هر حال حتی اگر مدیری بخواهد در افکار داخلی و خارج سازمان چهره موجهی داشته باشد تعامل دو طرفه با روابط عمومی ضروری است .
وظیفه ای که روابط عمومی دارند این است که صادقانه دیدگاه مخاطبان را به مدیران خود انتقال دهند و در راستای حل مشکلات سازمانی مشارکت دلسوزانه ای داشته باشند.
در عین حال روابط عمومی حوزه متنوعی است که مهارتهایی از قبیل مدیریت رسانه ها ،ارتباطات بالا ،صداقت را می طلبد .
هم اکنون بسیاری از موسسات بین المللی مشاور روابط عمومی حتی در کشورهای همسایه حضور دارند و می توانند در توسعه اقتصادی آن کشورها سهیم باشند. حال اینکه روابط عمومی کشور با دید بین المللی در ایران تشکیل نشده است .
امیدواریم همه موسسات دولتی و شرکتهای خصوصی بتوانند با دید بین الملل به توسعه موسسه خود بیندیشند و با تدوین استراتژیهای مناسب عمل نمایند.
سید حسن حسینی
کارشناس ارتباطات بین الملل