اما با این حال، بسیاری از مردم معتقدند آموزش الکترونیکی یا آموزش از راه دور، با آموزش گروهی و تمام‌وقت تفاوتی ندارد و عجیب است که نظردهی در مورد اینکه یادگیری به صورت آنلاین با حضور در کلاس متفاوت است، اغلب چالش برانگیز می‌شود؛ حتی اگر دقیقا نگوییم کدام‌یک بهتر از دیگری است.
همیشه دانشجویان و کسانی که در برنامه‌های آموزش از راه دور شرکت می‌کنند، در این باره موضع دفاعی می‌گیرند و حتی آنچه را که عقیده عمومی است انکار می‌کنند.
بدون شک افرادی که مدارک تحصیلی خود را از طرح‌های آموزش از راه دور دریافته کرده اند، نمی‌پذیرند که شیوه یادگیری آنها با یادگیری حضوری متفاوت بوده، اما مساله اینجا است که آنها حتی درک نمی‌کنند این تفاوت به این معنی نیست که کدام شیوه آموزشی بهتر یا بدتر است. اما این تفاوت به اندازه‌ای هست که بر خود یادگیری اثر بگذارد. به هر حال، اگر فرآیند و تجربه یادگیری متفاوت باشد، منطقی است که بپذیریم در آنچه افراد فرا می‌گیرند، اختلاف کیفی وجود دارد.
در مقام مقایسه، مثلا اگر تنها ارتباط شما با مسابقه هاکی تماشای آن در تلویزیون بوده، تصور شما از این مسابقه با کسی که مسابقات بسیاری زیادی را از نزدیک دیده، متفاوت است. تلویزیون نمی‌تواند تجربه آموزشی مشابه با کسی که مسابقه را از نزدیک دیده، برای شما به وجود آورد.
یادگیری زبان دوم می‌تواند مثال خوبی باشد که نشان می‌دهد فرآیند یادگیری چگونه بر نوع یادگیری فرد اثر می‌گذارد. در یک محیط «دربرگیرنده،» فردی که زبان می‌آموزد، در محیط غوطه‌ور می‌شود. یعنی اگر زبان فرانسه در محیطی تدریس می‌شود، در آن کلا به فرانسوی صحبت می‌کنند که این روشی قوی برای یادگیری سریع زبان است و به افرادی که زبان دومی را فرامی گیرند کمک می‌کند تلفظ خود را به گویندگان اصلی آن زبان نزدیک‌تر کنند.
اگر کسی که زبان را در یک محیط دربرگیرنده یاد گرفته با کسی که هفته‌ای یک یا دو بار دوره آموزشی می‌گذراند مقایسه کنید، حتی اگر کل زمانی را که برای یادگیری صرف کرده‌اند برابر باشد، نتیجه به دست آمده کاملا متفاوت است. یکی از آنها در صحبت کردن به زبان دوم کاملا مسلط است و دیگری این‌طور نیست. روشی که فرد از طریق آن مطلبی را یاد می‌گیرد بر نوع یادگیری او اثر می‌گذارد.
همین مساله در مورد تحصیل هم وجود دارد. ابزارهای مختلف به نتایج مشابه منجر نمی‌شوند. به عنوان مثال، در برنامه‌های آموزشی تمام وقت، این امکان وجود دارد که به طور کامل در حوزه تحصیلی خود غوطه‌ور شوید که این مساله اغلب در محیط‌های آموزشی سطح بالا وجود دارد. شما در کلاس حاضر می‌شوید، گروه‌های مطالعاتی دایر می‌کنید، در مورد مسائل مختلف بحث می‌کنید و با استادان خود ارتباط برقرار می‌کنید.
اما از راه دور، به صورت نیمه وقت یا در آموزش آنلاین، هرگز نمی‌توانید چنین تجربه‌ای را به دست آورید. در نتیجه، یادگیری شما شکل متفاوتی پیدا می‌کند. در حقیقت، ممکن است تحصیل و آموزش برای شما در درجه دوم اهمیت قرار داشته باشد، چرا که احتمالا از تحصیل آنلاین به عنوان روشی برای پیشرفت در کارتان بهره می‌برید و به تحصیلات، صرفا برای خود آن علاقه‌ای ندارید.
نکته دیگر این است که در مقاطع تحصیلی لیسانس، چندان فرقی نمی‌کند که شما به صورت آنلاین و از طریق آموزش الکترونیک تحصیل می‌کنید یا در کلاس حضور می‌یابید، چون کیفیت آموزش به طور کلی در این مقطع در بسیاری از رشته‌ها تا حدی پایین است و برای بسیاری از رشته‌ها امکان تحصیل به صورت آنلاین آسان‌تر است. البته در رشته‌های سخت و حرفه‌ای مانند پزشکی، وکالت و مهندسی تقاضای تحصیلات آنلاین کمتر است.
تفاوت بین تحصیل در دانشگاه و تحصیل به صورت آنلاین، در مقاطع بالاتر تحصیلی مشخص می‌شود، چرا که با حضور در کلاس‌ها، برنامه هایی مثل تعلیم خصوصی و ارتباطات میان فردی قوی بین دانشجویان و اساتید وجود دارند و در این مقاطع، تجربیات افراد کاملا متفاوت است.
اما اگر در این مقاطع تحصیلی هم بیشتر به پیشرفت شغلی تمایل دارید، باز هم به دنبال آسان ترین راه هستید که تمام روز، وقت خود را صرف آن نکنید.
به هر حال، نظرات افراد در مورد این که کدام روش می‌تواند بهتر باشد، متفاوت است و بدون در اختیار داشتن داده‌ها و اطلاعات دقیق، نمی‌توان به این پرسش پاسخ داد. اما کسی نمی‌تواند به صورت منطقی انکار کند که فرآیندهای گوناگون آموزشی و یادگیری، نتایج گوناگونی را در نوع یادگیری به همراه دارند.
برای این که صحت این مطلب را امتحان کنید، می‌توانید به یک سالن ورزشی بروید و مسابقه‌ای را از نزدیک تماشا کنید و بعد بگویید که تصور شما از بازی، چه میزان با زمانی که آن را در تلویزیون مشاهده می‌کردید تفاوت دارد.
منبع: thetrainingworld.com