شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- این روزنامه چاپ آمریکا در پایگاه اینترنتی خود نوشت: وزارت دفاع آمریکا به مجموعه گزارشهای خبری و مقالات نظامی روزانه خود به نام «ارلی برد» به نفع یک سرویس محدودتر گردآوری مطالب مطبوعات، آن هم فقط برای مقامات بلندپایه، پایان داد.

پایان انتشار «خواندنی های ضروری» با شمارگان میلیونی برای صاحب منصبان، سیاستمداران، صنعتگران و روزنامه نگاران شکایت هایی در پی داشته است.

صدها هزار خواننده وفادار یک نگاه خلاصه بامدادی را به آنچه در امنیت ملی روی می دهد از دست داده اند. آنها نمی توانند مشترک مورنینگ نیوز جایگزین آن که فقط به دست سیصد مقام قدرتمند پنتاگون می رسد شوند.

سرهنگ استیون وارن مدیر عملیات مطبوعاتی پنتاگون که تصمیم توقف انتشار ارلی برد را گرفته است فهرستی از دلایل ضعف این نشریه در عصر اینترنت را بیان کرد.

اعضای این سرویس و کارمندان چه در پنتاگون نشسته یا در پایگاهی در افغانستان باشند می توانند همه مطالب ارلی برد را در اینترنت بیابند.

وارن گفت فرماندهان رزمی چهار ستاره خارج از پنتاگون از قبیل فرماندهی مرکزی آمریکا در تامپا در ایالت فلوریدا و فرماندهی نیروهای آمریکا در اقیانوس آرام در هاوایی، کارکنانی برای گردآوری اخبار دارند.

برخی نشریات شکایت کردند که ارلی برد آنها را از میلیون ها بازدید آنلاین (اصل طلایی حرفه خبررسانی) محروم می کرد چون این نشریه نسخه هایی از اخبار و مقالات منتشر می کرد و پیوندهایی که خواننده را به ارائه دهنده مطلب هدایت کند در اختیار نمی گذاشتند.

سرهنگ وارن در نامه ای به کارشناسان روابط عمومی پنتاگون برای توضیح دادن درباره تصمیم خود نوشت: من طی ماه گذشته دریافتم که ارلی برد به هر گوشه ای از مجتمع صنعتی نظامی می رسد. این نشریه به دست صنعتگران، دانشگاهیان و اتاق های فکر می رسد. این نشریه مجددا در شبکه های محرمانه منتشر و برای سازمانهای دولتی ارسال می شود و حتی رسانه های خصوصی مجددا آنها را بسته بندی می کنند و می فروشند. من به راحتی برآورد می کنم که ماهانه چیزی بین یک و نیم تا دو ملیون نفر ارلی برد را مطالعه می کنند.

وی گفت ارلی برد انرژی تشکیلات دفاعی را که مشغول جنگ و بودجه ها هستند می گرفت. تحلیل و خلاصه کردن ارلی برد و سپس برنامه ریزی راهبرد برای چگونگی واکنش نشان دادن به هر خبر، ساعات کاری و نیروی فکری بیشتری را می طلبید.

سرهنگ وارن گفت: احساس کردم هزینه ارلی برد خیلی بالا رفته است. منظورم از هزینه، هزینه مالی نیست بلکه انرژی سازمانی است که اختصاص می یافت. پویایی عجیبی در ارلی برد بود. ارلی برد این توانایی را داشت که برخی اوقات خبری بسیار محلی و کوچک را به مسئله ای ملی تبدیل می کرد.