اشاره
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی یران (شارا)-|| روابطعمومی به عنوان یکی از نهادهای ارتباطی و اطلاعرسانی نقش مهمی در توسعه یافتگی کشورها در عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی در همه جای دنیا ایفا می کند و در رشد و بالندگی سازمان ها و موسسات، بویژه تعاملات با مخاطبان و ذینفعان موثر و تعیین کننده می باشد. اهمیت کارکردهای واحدهای روابطعمومی و از سوی دیگر چالش ها و مشکلات متعددی که بر سر تحقق اهداف و وظایف اصلی آن وجود دارد، پیوسته در بین صاحب نظران و کارشناسان این حوزه مورد بحث و مجادله بوده است.
نامگذاری روزی به عنوان "روز ملی ارتباطات و روابطعمومی" شاید فرصتی مناسب برای طرح مسائل و مشکلات این حرفه و ارائه راهکارهایی عملی برای رفع موانع بر سر فعالیتهای حرفهای روابطعمومیها باشد؛ در همین رابطه گفتگویی را با استاد محسن امینی از مدرسین و پیشکسوتان این حرفه داشتیم، آنچه در پی می آید، حاصل این گفتگوست.
***
• به عنوان سوال اول بفرمایید، از نظر شما نامگذاری روز ملی روابطعمومی تا چه میزان در تبیین رسالت اصلی این حرفه می تواند تاثیرگذار باشد؟
امینی: در همه دنیا به عناوین مختلف روزهای متعددی را نامگذاری کرده که به نوعی ارزش و اهمیت آن موضوع خاص را گوشزد میکند، در مورد روز ملی ارتباطات و روابطعمومی نیز به اعتقاد من نامگذاری و گرامیداشت آن بهتر از بی تفاوتی و نبودن هیچگونه مراسم یا گرامیداشتی است، اما صرفاً یک روز یا یک هفته به شکل تشریفاتی کافی نیست و اصل موضوع کارکرد روابطعمومی باید مدنظر قرار گیرد.
به عنوان نمونه در این ایام مراسم تقدیر و تجلیلهایی توسط بخش های مختلف انجام میشود که در واقع به کمیت بیش از کیفیت توجه میشود، در ارزیابی های انجام شده بایستی جانب عدالت رعایت شده و تبعیض بین سازمان هایی که در برگزاری مراسم حمایتگر بودند یا مشارکت بیشتری و موثرتری داشتند وجود نداشته باشد، تا باعث ایجاد نوعی بی انگیزگی در سایرین نگردد و نوعی سرخوردگی در بخش حرفهای کار ایجاد نکند.
به نظر من ارزشیابی کار بسیار مهمی است که در مورد آثار و عملکرد روابطعمومیها انجام میشود و تشویقهایی را به همراه دارد، حتی در کلاس درس اگر استاد یک نمره کم یا زیاد به یک دانشجو بدهد ممکن است در طرف مقابل ایجاد نا امیدی کند. در مراسمهایی که برگزار میشود و تشویق و تقدیرها نیز همینطور است و از حساسیت بالایی برخوردار است.
*پیشنهاد شما برای بزرگداشت بهتر روز ملی روابطعمومی و اثر گذارتر بودن آن چیست؟
امینی: در واقع با توجه به ماهیت روابطعمومی، بزرگداشت چنین عنوانی نیز باید با همراه با نوآوری و خلاقیت در ویژه برنامه ها باشد و تکرار موضوعات پیش پا افتاده و به نوعی تکرار مکررات نباشد، البته آنلاین بودن برخی از این مراسم توانسته نوآوری ها و تازگی در برداشته باشد که نقطه عطف شرایط موجود است، حتی حضور مدیران ارشد سازمان در این مراسم نقش مهمی در انجام رسالت برگزارکنندگان این روز دارد که می تواند توجه آنها را به مسائل روز بین المللی روابطعمومی و ارتباطات جلب نماید.
از سویی دیگر اینکه مراسم اگر تنها بین خود اهالی روابطعمومی برگزار شود، چندان جالب نیست، بلکه باید با این اقدام نسبت به ترویج و تبلیغ اهمیت فعالیتهای روابطعمومی و لابی آن در سازمان با حضور مدیران ارشد تلاش شود، چرا که اهمیت و جایگاه این بخش برای اساتید و فعالان روابطعمومی کاملاً مشخص و روشن است.
به عنوان نمونه، در شرایط فعلی موضوع سلامت جامعه و زحمات کادر درمان و همچنین بیان نقص هایی که در اطلاعرسانی موضوع کرونا توسط بخش مربوطه صورت گرفت وجود تناقضاتی درارائه اطلاعات را نشان داد و در برخی مواقع جامعه را دچار سردرگمی کرد، که در چنین مراسم و جایگاهی امکان و زمان بررسی و نقد اینگونه موارد است. همچنین تلاش برای حضور دانش آموختگان این رشته در بخش های مختلف به عنوان کارورز و کارآموز روابطعمومی و کارآفرینی برای فارغ التحصیلان بااستعداد و علاقمند در ادارات و سازمان های مختلف باید صورت بگیرد.
*به نظر شما برای رفع چالش های پیش روی بخش روابطعمومی در این مناسبت بر روی چه مواردی باید تاکید کرد؟
امینی: به نظر من اتفاقی که طی سال های ابتدایی دهه 60 رخ داد و رشته روابطعمومی را گرایشی غربی مطرح و به همین علت از گروه دروس دانشگاهی کشور در آن زمان دانشکده علامه طباطبایی، حذف شد، این رشته دانشگاهی را با وقفه مواجه کرد، چرا که روابطعمومی موضوع تازه ای در فرهنگ ما نبوده و نیست و قدمت آن در ادبیات شرق و غرب کاملاً مشهود است. در نوشته ها و آثار سعدی دیدگاه های آموزشی و تربیتی و مفاهیم روابطعمومی به وفور دیده میشود، همچنین در قابوسنامه و حتی آثار مولانا و بوعلی سینا و حافظ نکات کلیدی در این موضوع وجود دارد که نشانه اهمیت موضوعات ارتباطی است. در واقع امروزه آموزش در روابطعمومی باید بر مبنای مسائل فرهنگی جامعه باشد تا اثرگذاری و کارایی فعالیت های انجام شده را ارتقاء دهد.
*با توجه به تاکید شما بر موضوع آموزش حرفه ای در روابطعمومیها جه پیشنهاداتی دارید؟
امینی: در حال حاضر سازمان های ما دچار نوعی فردگرایی شده اند که روابطعمومی با محتوای آموزشی متناسب برای اصلاح چالش ها و موانع توسعه سازمان می تواند اثر گذار باشد. در واقع کار آموزش تخصصی روابطعمومی که با تلاش دکتر نطقی در ایران شکل اولیه گرفته باید با کاروزی و کارآموزی و آموزش عملی همراه باشد.
در این رشته صرفاً آموزش یکسری اصول تئوری کافی نیست و در کنار آن همکاری مدیران سازمان برای فراهم شدن امکان آموزش کار روابطعمومی به دانشجویان این رشته درهنگام تحصیل باید فراهم گردد تا فارغ التحصیلان وقتی وارد بازار کار میشوند توانایی انجام و اداره امور مرتبط را داشته باشند و اگر این امکان به دلایل متعددی میسر نشود باعث دلسردی دانش آموختگان این رشته را در پی خواهد داشت.
فارغ التحصیلی که در روابطعمومی صرفا تئوری بداند وقتی جذب بازار کار میشود به دلیل کم تجربگی توان انجام یکسری کارها را نداشته و با برخودهایی از سوی مدیران مواجه می شوند که انگیزه آنها را برای خلاقیت و نوآوری و انجام کار حرفهای کم میکند. البته کارگاه های آموزشی که توسط بخش های خصوصی در حال اجراست تا حدود زیادی توانسته این نقیصه را جبران کند، اما کافی نیست.
*چه عوامل دیگری را در رشد و بالندگی روابطعمومیها موثر می دانید؟
امینی: به نظر من، مدیران ارشد سازمان ها و دستگاه های اجرایی باید معتقد به این موضوع باشند که روابطعمومی فقط یک ویترین زیبا برای نمایش بی عیب سازمان آنها نیست، بلکه با انجام پروژه های تحلیلی و تحقیقی عامل رشد و بهره وری در سازمان است.
به عنوان نمونه در کشور ژاپن امور تحقیقاتی ازضروریات محسوب میشود و در ایران نوعی کار تشریفاتی است. به عنوان نمونه، سازمان بهره وری آسیا هر ساله نشستی برگزار می کند که بررسی نتایج آن در مقایسه با کشورهای دیگر نظیر مالزی میزان بهره وری درایران بسیار پایین است که علت عمده آن به نظر من ضعف در بهکارگیری توان حرفه ای روابطعمومیهاست.
|