شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| کارشناسان علوم ارتباطات مهمترین وظیفه یک روابط‌عمومی پویا و فعال را تلاش برای انتشار فعالیت ها و اهداف سازمانی از یک سو و برانگیختن توجه عمومی نسبت به عملکرد سازمان از دیگر سو برشمرده اند.

کارکرد روابط عمومی در هر سازمانی، متاثر از ماموریت های اصلی آن سازمان است؛ از این رو شرکت‌های حاضر در بورس و بازار سرمایه به دلیل اهمیت شفافیت و نقش خود به عنوان واسطه گر مالی سرمایه های مردم و سهامداران (سپرده گذاران) ، بی شک نیازمند یک روابط عمومی پویا به منظور حفظ و افزایش میزان اعتماد مشتریان و سرمایه‌گذاران هستند.

هدف روابط عمومی در این شرکت‌ها کسب تفاهم و پشتیبانی از طریق ایجاد احساس مشترک میان سهامداران با سازمان و بالعکس تعریف شده است و نتیجه آن ایجاد ارتباطی تعاملی و دوسویه ، مشارکتی و هماهنگ است که به طور بالقوه به ایجاد این تعامل کمک می‌کند.

با توجه به ویژگی‌های شرکت‌های حاضر در بازار سرمایه در یک تعریف جامع می‌توان کارکرد روابط عمومی را ایجاد اعتماد، ارتباط، انجام مسئولیت اجتماعی و فراهم کننده شرایط مناسب برای مشارکت دانست.

قطعا این ماموریت‌ها در صورتی می‌تواند به موفقیت منجر شود که روابط عمومی دسترسی مناسبی به اطلاعات داشته و با ابزار و روش های ساده و قابل فهم به انتشار آن‌ها بپردازد، در این صورت است که می‌توان روابط عمومی را در ایفای نقش خود موفق دانست. کارشناسان و مشاوران ارتباطات و روابط عمومی به عنوان چراغی فروزان ، راههای توسعه و سازندگی و پشرفت را برای مدیران سازمان متبوع خود به ارمغان می آورند.

شرکت های حاضر در بازار سرمایه برای اینکه بتوانند نقش مناسبی را در توسعه پایدار کشور در دوران کنونی کشور (دوران تحریم) و به ویژه فضای حاکم در بازار سرمایه و افزایش شاخص بورس ایفا کنند، باید با بهره گیری از کارشناسان و متخصصان ارتباطات در روابط عمومی ، میزان نفوذ بر افکار عمومی و استفاده مناسب از رسانه‌های ارتباط جمعی را بالا برده و به ارائه راه حل های ارتباطی جهت جذب حداکثری از سوی سهامداران خود بپردازند. روابط عمومی با ارائه تاکتیک های ارتباطی و رسانه‌ای می‌تواند نسبت به تسریع تحقق اهداف شرکت، کسب بالاترین بازده ممکن و بکارگیری تمام توان و استعداد به منظور بهبود ارزش دارائی های در اختیار این شرکت قدم های موثری بردارد .

در حال حاضر شرکت های بورسی و سرمایه‌گذاری به منظور معرفی شرکت خود، ارتقاء اعتبار، حفظ اعتماد و وفاداری سهامداران و مخاطبان خود در جهت جذب و بکارگیری سرمایه، از روشهای نوین ارتباطی در قالب فعالیت های روابط عمومی استفاده می‌کنند. به عبارتی دیگر روابط‌عمومی در سازمان‌ها به تدریج به جایگاه واقعی خود به عنوان محور اصلی تولید و انتقال پیام‌های سازمان به جامعه‌ ذینفعان دست یافته است.

این شرکت‌ها با گستره متنوع و وسیعی از ذینفعان از جمله دولت ها مواجه‌اند و در سوی مقابل با حجم‌ قابل توجهی از خواسته‌های سهامداران خود سروکاردارند که روابط عمومی می‌تواند با بهره گیری منسجم و یکپارچه از ابزارهای ارتباطی و رسانه‌ا‌ی به انتقال موثر و هدفمند پیام‌های سازمان به مخاطبان پرداخته و آنها را همراه خود نماید. ظهور فناوری های نوین مشارکتی و رسانه‌های اجتماعی تعاملی نیز باعث رشد روابط عمومی و در پس آن خلق روابط عمومی تحلیل گرا برای اثربخشی هرچه بهتر پیام ها در مسیر ارتباطات سازمان و مخاطبین آن شده است .

یکی از مسائل مهم در حوزه تجارت و بازار سرمایه، مقوله مسئولیت اجتماعی است؛ هر چند در شرکت های بورسی و سرمایه‌گذاری ماهیت این ارتباط ،افزایش ثروت و سرمایه سهامداران است، ولیکن نباید از ایفای مسئولیت اجتماعی بنگاه های اقتصادی در راستای منافع ملی غافل شد زیرا این مهم می تواند در ارزش آفرینی برندینگ این سازمان در افزایش سهم بازار و متعاقباً افزایش سودآوری سرمایه سهامداران مثمر ثمر باشد .

یک شرکت برای حضور در بازار سرمایه نیازمند باز تعریف جایگاه روابط عمومی در چارت و تعاملات سازمانی است. بی‌شک با یک نگاه سنتی نمی‌توان به اهداف و چشم انداز های مورد نظر دست یافت زیرا لازمه انجام ماموریت‌های جدید نگاهی تازه و مدرن به این جایگاه است. تبیین جدید و شرح وظایف روابط عمومی ها با توجه به ارتقاء سازمانی آنها، موضوعی است که باید از سوی متولیان عالی شرکت‌ها راهبری شود.

واقعیت این است که در برخی سازمان‌ها هنوز عملکرد روابط عمومی ها در مقیاس گذشته ادامه دارد و به هیچ وجه قابلیت ها و توانائی های روابط عمومی با توجه به وظایف جدید آنها مد نظر قرار نگرفته است. همچنین آموزش و به کارگیری متخصصان روابط عمومی و بهره گیری از شیوه های جدید و علمی در پردازش اطلاعات جزء اصلی ترین الزامات روابط عمومی در شرکت های سرمایه گذاری به شمار می رود که غفلت از آن می‌تواند زیان‌های زیادی را در طولانی مدت به سازمان تحمیل کند.

در پایان می‌توان گفت واقعیتی که همچنان برخی از سازمان ها با آن دست به گریبان هستند ، عدم آشنایی مدیران روابط عمومی به دو علم ارتباطات و مدیریت و همچنین نبود نگرش تفکرمدارانه به روابط عمومی است . امید است در آینده نزدیک بازار سرمایه شاهد حضور مدیران جوان و کاربلدی باشد که ضمن داشتن تخصص و آشنایی کامل به روابط عمومی بتوانند ترکیب زیبایی از علم و فن و هنر را رقم بزنند.