کرج - خبرگزاری مهر: در سالی که گذشت اگرچه در تمامی مناسبت ها خبرنگاران استانی حضوری جدی داشتند اما در نهایت تلاش هایشان دیده نشد و بی مهری توشه آغاز سال کاری جدید شد.
به گزارش خبرنگار مهر استان تازه تاسیس البرز که راهیابی آن به نقشه جغرافیایی کشورمرهون تلاش مسئولان و اصحاب رسانه است، امروز همین جامعه خبری تاثیرگذار را مورد بی مهری قرار داده است.

نزدیکی به پایتخت و دسترسی به رسانه های سراسری، عدم بهره مندی از سیمای محلی، نبود خانه مطبوعات تا چندی پیش و عدم آشنایی مدیران و مسئولان استانی با رسالت رسانه ها و برخوردهای متفاوت با اصحاب رسانه از سوی مسئولان موضوعی است که در سالی که گذشت بارها شاهد آن بودیم و باز همگی بنابر رسالت خود که همانا اطلاع رسانی صادقانه و شفاف از رویدادها و نقد منصفانه توام با ارائه راهکار بوده است، تاکید کردیم.

اما آنچه انگیزه نگارش این گزارش شد، گذری بر رویدادهای مهمی است که در یک سال گذشته خبرنگاران البرزی با تمام قوا در آن حضور یافتند اما در نهایت تلاشهایشان دیده نشد و حتی در تقدیر و تشکرهای کلامی نیز کسی از این قشر یاد نکرد.

گویی تا تنور داغ است و نیازبه حضور پرشور خبرنگاران و اطلاع رسانی وجود دارد نام خبرنگاران بر سر زبانها است و به محض تمام شدن ماجرا دیگر کسی یادشان نمی کند.

این قصه پرغصه خبرنگاری در البرز در حالی تدوام می یابد که علاوه بر همه بی مهریها، این استان از اندک فضای رقابتی نیز برای تقویت رسانه هایش برخوردار نیست و دستگاههای آن را آفتی به نام روزمرگی در بر گرفته است.

اگرچه تازه تاسیس بودن استان و کافی نبودن اعتبارات و نیروی انسانی و غیره بهانه خوبی برای فرار از بسیاری از پاسخها به سوالات خبرنگاران است اما باید بار دیگر تاکید کنیم آقایان مدیران کل استانی ضن خیر مقدم به شما به دلیل مهاجرت خود و خانواده محترم از سراسر کشور به این استان لازم به ذکر است که اگرچه این استان تازه تاسیس است، اما باید بدانید بسیاری از شرایط استانی را از قبل دارا بوده است.

ادارات کل غرب استان، جمعیت بالا و بهره مندی از برخی زیرساختهای استانی، رسانه شنیداری و ... قابلیتهای موجود این استان بوده است که در صورت اندکی هوشمندی و دلسوزی می توانستید در مدت زمان کمتری بیشترین بهره را از آن ببرید و مدام نوپا بودن استان را بهانه ای برای سرکوب کردن مشکلات اعلام نکنید.

آفت تغییر پی در پی مدیران نیز که دامن استان را گرفته است نیز خود دلیلی برای انجام کارهای ناتمام، موازی کاری عدم همکاری برون بخشی و ... است که هر یک در نوع خود مشکلاتی را برای استان البرز ایجاد کرده است.

در این میانه اما موضوعی که گاهی رسانه ها رو دچار رخوت و رکود و روزمرگی می کند همین عدم توجه مسئولان استان و آگاهی ناکافی آنها به رسالت خبری است.

تا آنجا که گاه در مهمترین جلسات خبری خود یا خبرنگاران را دعوت نمی کنند یا تماسهای آنان برای گرفتن اخبار را بی پاسخ می گذارند.

به هر روی بی مهری به خبرنگاران البرزی در حالی تدوام یافته که انتظار می رفت با شکل گیری خانه مطبوعات که آن هم در نوع خود سناریویی بس مفصل دارد برخی از مطالبات صنفی خبرنگاران پی گرفته شود.

اما افسوس که در برگزاری هفته معلم، هفته نیروی انتظامی، راهپیمایی ها، تعطیلات ملی و مذهبی، هفته دولت؛ هفته قوه قضائیه،هفته فرهنگی البرز، 13 آبان، روز قدس، ، نمایشگاه استانی کتاب، جشنواره بین المللی فیلم، تئاتر، شعر و هنرهای تجسمی و موسیقی فجر، ایام دهه فجر و روز 22 بهمن، انتخابات، سفر استانی دولت، ستاد سفرهای نوروزی، هفته سلامت و بسیاری مناسبتهای خبری مهم دیگر که تنها مروری بر آرشیو جراید و خروجی خبرگزاریها خود گواهی بر این مدعاست نشان می دهد که تلاشهای صادقانه و شبانه روزی بسیاری از سوی اصحاب رسانه صورت گرفت و صد حیف و هزاران افسوس که در میان انبوه تقدیرها و نان قرض دادن مدیران به یکدیگر کسی از قشر زحمتکش خبرنگار یادی نکرد.

گویی رسم شده است در این استان که خبرنگاران در ردیف آخر باشند.
در دعوت و تقدیر فرقی نمی کند... آخر این مدیران هستند که در روز پایانی سال باید در سالن استانداری البرز گردهم آیند و علاوه بر دریافت پاداش، حق ماموریت و مزایا و سایر تسهیلات خود به طور ویژه نیز تقدیر شوند دیگر آخر خبرنگار کیلویی چند؟

این قصه پرغصه خبرنگاری در البرز است، دستگاههای این استان در هفته های مربوط به خود تنها به دعوت از خبرنگاران بسنده می کنند و پس از آن که آبها از آسیاب افتاد و بولتنی پر و پیمان از بریده جراید و اخبار خبرگزاریها و سایتهای خبری تهیه کرده و با اندکی رنگ و لعاب و عکس و ... به میز کار آقای مدیر کل رهنمون شدند و تشویقی خود را دریافت کردند آخر دیگر چه نیازی به توجه به خبرنگاران است؟

کاش در سال جدید اندکی مدیران روابط عمومی و مدیران کل ادارات حواسشان را جمع کنند که اگر خبرنگاران احترام پیشه کرده و سکوت می کنند دلیل بر بی توجهی به کم لطفی ها نیست؛ آنها عادت کرده اند بی توجه به تمامی تقدیرها و رقابتها تنها بر مبنای رسالت خود فعالیت کنند و چشمان خود را بر روی بی مهریها ببندند.