شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اغلب رسانه ها به دنبال اطلاع رسانی درست و به موقع و سریع برای مخاطبان خود هستند و در کنار آن به تحلیل اخبار می پردازند لیکن برخی هم هستند با داشتن ابزاری به نام رسانه و البته اعتبار کاذبی که در بین مخاطبین دارند به دنبال ایجاد جوی مسموم و به تعبیری دیگر لمپنیسم رسانه ای هستند

این شیوه از کار رسانه ای بدین گونه است که منافع مادی و معنوی را باید به جیب سازمان رسانه ای یا فرد رسانه ای واریز نماید تا وی با تولید محتواهایی مثبت در جهت اعتبار بخشی به اشخاصی که هزینه کرده اند و یا در جهت دیگر ایجاد جوی منفی بر علیه کسانی که صاحبین منافعی که به خطر افتاده تشخیص می دهند سازی را کوک نماید

اساسا اینگونه رسانه ها نان را بر اساس نرخ روز می خورند و البته باهوش های بکار گیری این شیوه سعی می کنند از تاکتیکهای رسانه ای برای این مساله استفاده نمایند و البته آنهایی که از بهره هوشی کمتری برخوردار هستند به نوعی به حرمت شکنی و دادن فحش های فلسفی در جراید کاغذی یا مجازی اکتفا می کنند

بدون شک این گونه افراد علیرغم مخاطبین به ظاهر زیادی که دارند که یقینا این مخاطبین نیز این شیوه ونگرش را می پسندند و به نوعی هم آوا با چنین افرادی هستند لیکن از دیدگاه رسانه ای حرفه ای بودن کاملا مطرود است چرا که آنچه انجام می دهند در جهت رفع مشکل یا یک نقیصه نیست بلکه در جهت جوسازی رسانه ای بر علیه یک جریان ، یک شخص ، یک نحوه تفکر است و نهایتا به حل مشکلی نمی انجامد تا عده ای از این طریق به بهره مثبتی دست پیدا کنند .

صرفا فصل الخطاب این گونه رسانه داری عبارتی است به این ترتیب چون با ما نیستند ، تکرار کننده افکار ما نیستند ، چون ما گفتیم بخند نخندیده و گفتیم گریه کن گریه نکرده است لیکن مستوجب عذاب است و این عذاب از طریق سیستم رسانه ای نازل می شود .

شان رسانه اجل تر از حضور و فعالیت این افراد در حوزه رسانه است و دیر یا زود چهره زشت و پلید و گاه بزک کرده این افراد برای افکار عمومی و حتی برای مخاطبین خود رو می شود و رو سیاه است هر آنکس که در او غش باشد