تلویزیون ملی، تنها شبکه تلویزیونی دولتی در افغانستان است. این تلویزیون از آنجایی که تنها شبکه تلویزیونی دولتی است از امکانات، بودجه، پرسونل و تسهیلات بسیار گسترده ای نیز برخوردار است.
گفته می شود این شبکه تلویزیونی، بیشترین کارمند، بیشترین بودجه اختصاصی، بیشترین امکانات لازم برای یک شبکه تلویزیونی، بیشترین ساحه پوشش و... را داراست.
از سوی دیگر، هیچ محدودیتی نیز در مسیر تهیه برنامه های گوناگون از سوی این شبکه تلویزیونی وجود ندارد؛ زیرا مورد حمایت مستقیم دولت و وزارت اطلاعات و فرهنگ می باشد.
همچنین چون این شبکه تلویزیونی، مستقیما تحت اداره و نظارت وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور می باشد؛ بنابراین انتظار می رود که پالیسی ها، خط مشی نشراتی و دیدگاه های شخص وزیر اطلاعات و فرهنگ در مورد رسانه، کار رسانه ای و محتوا و ماهیت برنامه های یک رسانه تصویری را نیز سرلوحه کار خویش قرار دهد و براساس آن به نشرات رسانه ای بپردازد؛ اما برخلاف این امتیازات، آنچه از این رسانه منتشر می شود، نه تنها مبین سیاست رسمی فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان نبوده و نیست؛ بلکه مدیران این شبکه، حداقل استفاده را نیز از امکانات و پرسونل گسترده و پرتعداد تلویزیون ملی نمی کنند.
اکنون کیفیت برنامه هایی که روی خروجی آنتن تلویزیون ملی قرار می گیرد، حتی قابلیت رقابت با برنامه های یک شبکه کم بیننده خصوصی را نیز ندارد.
این در حالی است که انتظار می رود این شبکه تلویزیونی، با استفاده از فضا و فرصت کنونی و نیز امکانات و تسهیلات گسترده و مناسبی که دارد، در راستای کشف و شناسایی ویژگی ها و افتخارات فرهنگی، ارزشی، تاریخی و طبیعی سرزمین نامکشوف و فراموش شده افغانستان بپردازد و جاذبه های توریستی و گردشگری طبیعت ناب و زیبا و دست نخورده کشور را به نمایش بگذارد. تنوع فرهنگی موجود در جامعه افغانستان را به عنوان نمادی از صلح و همزیستی و تفاهم و تکثرگرایی مثبت، برجسته ساخته و به همگان نشان دهد.
نیازهای جامعه افغانستان را با زبان فصیح سینما و رسانه تصویری به گوش مسئولان برساند. با تهیه برنامه های جامع، مستندهای دلپذیر، ارائه تصاویر جذاب و دیدنی و با نمایش زیبایی های مغفول و متروک شهرها، کوهستان ها، روستاها و طبیعت دل انگیز فصول مختلف سال در افغانستان، تصویر و تصور تازه ای از افغانستانی ارائه دهد که این روزها متاسفانه در اثر جو غالب زهرآگین، بیشتر با جنگ و کشتار و ترور و بمب گذاری و اختطاف و مواد مخدر شناخته می شود و تلویزیون ملی به عنوان یک رسانه رسالتمند و به مثابه چشم و زبان ملت افغانستان، در راستای زدودن این تصویر زشت و خشن و نامطلوبی که از افغانستان ارائه می گردد، هیچ اقدامی انجام نداده است.
از سوی دیگر، افغانستان، روزگاری نه چندان دور، مهد پرورش استعدادهای ناب و حنجره های طلایی موسیقی اصیل شرقی در منطقه به حساب می آمد که شهرت و آوازه آن نه تنها در سراسر جغرافیای کشور؛ بلکه فراتر از مرزها مورد توجه محافل آکادمیک، نهادهای علمی و دانشگاهی و اساتید برجسته صدا و سرود شرقی قرار می گرفت و این امر، در موارد فراوانی به اعطای مقامات بلند و ارزشمند در موسیقی از سوی این نهادها و مراجع به حنجره های طلایی صدا و سرود افغانستان منجر شده است؛ اما اکنون نه تنها همه رسانه های مبتذل تصویری با بی توجهی متعمدانه نسبت به این اسطوره های ماندگار و جایگزین سازی آن با پخش و نشر صداهای خشن و گوش آزار نمایندگان هنر هرزه و مبتذل غربی که جز هرزگی و برهنگی و فحشا و ابتذال هیچ متاعی برای ارائه ندارند،‌ موسیقی اصیل افغانستان را هدف قرار داده اند؛ بلکه در کمال تعجب، تلویزیون ملی کشور نیز با نشرات غیرملی خویش به این موج مسموم و مخرب و ویرانگر دامن زده و آن را تقویت می کند.
به عنوان نمونه دیروز از آنتن تلویزیون ملی کشور، یکی از آهنگ های خواننده نیمه برهنه لبنانی؛‌ نانسی عجرم پخش می شد!
این بدون شک، با هیچ یک از پالیسی ها و سیاست های رسمی وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور از جمله ابتذال زدایی، مبارزه با هنر هرزه، پرهیز از ترویج زبان و فرهنگ بیگانه و تقویت زبان، موسیقی، ارزش ها و فرهنگ اصیل افغانی و اسلامی، همخوانی ندارد و از سوی دیگر، انتظاری نیست که مردم، مخاطبان و بینندگان این شبکه از آن دارند.

منبع: آوا