شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، روژه بزرگ در همه حوزهها احتیاج به مردان بزرگ دارد. تولید فیلم فاخر محمدرسولالله که با هزینهای سنگین ساخته و راهی سینماها شده متأسفانه از ضعف شدید روابط عمومی و تبلیغات رنج میبرد.
هرچند انتظار میرود اثر سینمایی پرهزینهای مانند محمدرسولالله مانند بخشهای تولید این فیلم که از عوامل حرفهای بهره برده در بخش روابط عمومی و تبلیغات نیز از افراد و افکار بزرگ بهره ببرد ولی به نظر میرسد تهیهکننده این فیلم این مسئله را اصلاً جدی نگرفته که باید همتراز با شأن و جایگاه این اثر ملی فاخر به ابعاد مختلف تبلیغات و روابط عمومی نیز به حد اعلا پرداخته میشد تا این فیلم در فرآیند اکران با خلأ مواجه نشود.
البته تا به حال بخش زیادی از ناکارآمدی و کم کاری مفرط روابط عمومی و تبلیغات فیلم را رسانههای دغدغهمند و دلسوز پوشش دادهاند و با وجود همه محدودیتها با فعالیت خود بار زیادی را بر دوش کشیدهاند و مقداری از خلأ را پر کردهاند. اما این باعث نادیده گرفتن و چشمپوشی از عملکرد ضعیف تیم تبلیغاتی فیلم نمیشود. متأسفانه تبلیغات شهری فیلم محمد رسولالله به پیش پا افتادهترین شکل ممکن و با انتخاب صرف تعدادی از عکسهای فیلم در مکانهای بیتناسب شهری انجام شده است که البته تأکید کارگردان فیلم در نشست خبری ابتدای اکران بر اینکه «من میخواستم قدری با بقیه متفاوت باشیم و مردم وقتی به سطح شهر میآیند تابلوهای زیبای نقاشی را ببینند» نیز نمیتواند توجیهگر این همه بیسلیقگی در رویکرد تبلیغی این اثر مهم و پر هزینه باشد.
یکی از ضعفهای دیگر که تا حد زیادی با تبلیغات فیلم محمد رسولالله گره خورده عکسهایی است که از این فیلم به صورت قطره چکانی منتشر شده که باعث شده است رسانهها از ابتدای اکران فیلم تا حدی با فقرعکس مطلوب مواجه شوند و به ویژه تعداد عکسهای مناسب از کاراکترهای اصلی فیلم مانند حلیمه سعدیه، حضرت آمنه، عبدالمطلب، ابوطالب و ساموئل یهودی به شدت کم تعداد است و معلوم نیست عکاس فیلم چرا به خودش زحمت خلاقیت بیشتر در انتخاب نماهای مختلف و ثبت تصاویر خلاقانهتر را نداده است. در واقع عکسهای فیلم محمد رسولالله معمولیترین تصاویری است که میتوان از چنین اثری ثبت کرد.
چرا صف شترها در بیابان؟!
از سوی دیگر تیزر تبلیغاتی این عظیمترین پروژه سینمایی تاریخ سینمای ایران که از رسانه ملی پخش میشود آنقدر بد ساخته شده که هیچ توجهی را از مخاطب اخذ نمیکند. در واقع مخاطب تلویزیونی با تعدادی نمای نامفهوم مواجه میشود که به شکلی ابتدایی تدوین شده و از کلیت تصاویر پیام معنایی خاصی دریافت نمیشود. حتی آماتورهای حرفه تبلیغات هم میدانند که تیزر تبلیغاتی باید در کمترین زمان ممکن بیشترین توجه را به خود جلب کند اما هنگام پخش تیزر تبلیغاتی فیلم محمد رسولالله از تلویزیون کمترین توجه مخاطبان و افرادی که در معرض تلویزیون قرار دارند جلب نمیشود و این درحالی است که فیلم از پلان های جذاب بسیاری بهره میبرد و این ظرفیت به طور کامل نادیده گرفته شده است.
نکته دیگر کج سلیقگی در انتخاب تصاویر فیلم برای تبلیغات شهری است که حیرت آور است. برای مثال جا دارد این سؤال اساسی از تیم تبلیغات فیلم محمد رسولالله پاسخ داده شود که تصویر صف چند شتر در وسط یک بیابان در اولویت چندم برای انتخاب بیلبوردهای بزرگ شهری قرار میگیرد. شتر حتماً به عنوان نماد کشور عربستان انتخاب خوبی است اما به عنوان نماد فیلمی درباره شخصیت پیامبر مکرم اسلام(ص) در خوشبینانهترین حالت یک کجسلیقگی محض تلقی میشود. مخاطب فقط به فرض اطلاع از اکران فیلم محمد رسولالله ممکن است قادر به تشخیص نسبت تصاویر با مفهوم مورد نظر شود.
ضعف در اولین نشست خبری
سایت فیلم محمد رسولالله نیز به هیچ عنوان در حد نام و اندازه این فیلم ظاهر نشده و از بسیاری از اخبار و مطالب درباره این فیلم یا عقب بوده یا اصلاً زحمتی به انعکاس آن داده نشده است. عملکرد نامناسب روابط عمومی فیلم در جریان نشست خبری در لوکیشن اصلی که پیش از اکران برگزار شد نیز بروز و ظهور واضحی داشت که صدای اعتراض همه نمایندگان رسانه را به دلیل بینظمی و بیبرنامگی موجب شد و البته هیچ کس نیز زحمت این را به خود نداد تا واکنشی معقول و منطقی به اعتراض به جای خبرنگارانی که تا نیمههای شب زحمت پوشش این نشست را بر دوش میکشیدند ارائه دهد.
به هر تقدیر به نظر میرسد ضروری است عوامل اصلی و تهیهکننده پروژههای عظیمی چون محمد رسولالله در انتخاب عوامل اجرایی دقت بیشتری به خرج دهند و از افرادی استفاده کنند که برای جایگاه و شأن فیلمی چون محمد رسولالله ارزش قائل بوده و به چنین آثاری که جنبه ملی و اعتقادی دارد و با هزینههای سرسامآور و از محل بودجه بیتالمال تهیه میشود صرفاً به عنوان یک فرصت مالی نظر نکنند.
منبع: روزنامه جوان
|