شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روابط عمومی در ایران در مقایسه با سایر رشته های علمی و نیز واحدهای سازمانی، هر چند از عمر چندان طولانی در مقایسه با همتاهای خود در غرب برخوردار نیست، در عین حال سابقه این علم در ایران به بیش از انقلاب باز می گردد. افزودنی است که برای نخستین بار روابط عمومی در دوران قاجار توسط میرزا حسین خان مشیرالدوله (سپهسالار) برای مدت کوتاهی در ایران در عدلیه (وزارت دادگستری) آغاز به کار کرد، اما، با عزل سپهسالار از صدارت، این ابتکار نیز به بوته فراموشی سپرده شد.

تا چند سال اخیر، روابط عمومی در ایران به دلیل ساختار سیاسی و اجتماعی به ویژه در ادارات و سازمان های دولتی نقش واحد کوچکی را ایفا می کرده است که عمده به امور تشریفات و نیز برگزاری جشن ها و در بهترین وضعیت به تهیه و انتشار بولتن های داخلی مبادرت می ورزیده است. بنابراین، انتظار خاصی را از روابط عمومی در ایفای نقش موثر و فعال در توسعه کشور نمی توان داشت. تحولات اخیر و روند رو به رشد تحقق برنامه های توسعه کشور و به ویژه گسترش روابط خارجی و به دنبال آن توسعه تجارت و بازرگانی بین المللی در ایران، زمینه های توجه بیشتر به روابط عمومی را در ارتباط با توسعه کشور فراهم کرده است. به همین دلیل، در حال حاضر می توان روابط عمومی را یکی از نهادهای موثر در تحقق برنامه های توسعه کشور از طریق سازمان ها و واحدهای دولتی و غیر دولتی دانست. حضور روابط عمومی در فرآیند ارتباط ساختار سازمانی، مخاطبین خاص و نیز جامعه جایگاه آن را در روند توسعه کشور بیش از پیش آشکار می کند.

روابط عمومی با تکیه بر سرمایه های اجتماعی به ویژه در حوزه فعالیت می تواند موجب افزایش کارآمدی سازمان شده و با افزایش احساس تعلق کارکنان مشارکت آنان را در تحقق برنامه های سازمان که زمینه ساز تحقق توسعه کشور است فراهم نماید.

دکتر محمد جواد ناطق پور