روزهای ابتدایی سال ۹۴ بود که کاربران اپلیکیشن وایبر، با کندی‌های شدیدی رو به رو شدند به طوری که رد و بدل کردن پیام‌ها به قدری کند شده بود که عملا استفاده از وایبر را غیر ممکن ساخته بود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران در این بین بارها با پشتیبانی وایبر تماس گرفته شد و این شرکت نیز به طور کامل هرگونه نقص فنی از جانب خود را تکذیب کرد. پیش از این اپلیکیشن‌هایی نظیر وی چت شامل حال فیلترینگ داخلی شده بودند اما اینکه چرا برای محدود کردن اپلیکیشن وایبر هیچگونه اعلام رسمی صورت نگرفت هنوز جای سوال دارد. ضمن آنکه بر اساس آخرین گفته‌ی وزیر ارتباطات که خبر از عدم فیلترینگ تلگرام داشت این سوال در ذهن کاربران به وجود می آید که تفاوت وایبر و تلگرام در چیست که یکی باید محدود شود، و یکی آزادانه به فعالیت خود ادامه دهد؟

اگر بنا به بررسی روی کاغذ باشد، می توان اپلیکیشن وایبر را  کم حاشیه تر از تلگرام دانست. وایبر Username ندارد، هنگام فورارد کردن پیام ها نامی قابل انتفال به پروفایل از کاربر ثبت نمی کند و برای استفاده از آن مستقیما از شماره تلفن شما استفاده خواهد شد که این امر مانع از جستجو‌های تصادفی و مزاحمت‌های احتمالی می شود.این حرف به این معنا نیست که در وایبر امکان مزاحمت وجود ندارد بلکه اشاره ای به علاقه ی کاربران برای دیده شدن یا نشدن در ایپلیکیشن های پیام رسان است. همچنین وایبر استیکرهای شخصی ندارد که همین موضوع باعث عدم وجود کوچکترین نکته‌ی غیر اخلاقی یا نامناسب در آن شده است. پس با توجه به این موارد، دلیل آن که وایبر باید محدود می شد چیست؟ از سخن وزیر ارتباطات می توان نتیجه گرفت که مشکل تنها بخش استیکرهای تلگرام است آن هم به دلیل امکان آزادانه‌ی ساخت استیکر. حال که بخش استیکر آن حذف خواهد شد، چه تفاوتی بین امکانات وایبر و تلگرام می ماند؟