شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- حسین قندی، یکی از روزنامه‌نگاران پیشکسوت و از اساتید رشته علوم ارتباطات روز دوشنبه ۲۴ فروردین به کما رفت.

او که دچار سکته مغزی شده بود، در حال حاضر در بخش آی سی یو بیمارستان قیاثی تهران بستری است. شنیدن این خبر برای بسیاری تلخ است.

روزنامه‌نگارانی که شانس حضور در کلاس‌های استاد یا به نوعی امکان همکاری با وی را داشتند، به محض شنیدن نام حسین قندی، لبخندی روی لبانشان نقش می‌بنند و به آشنایی با او افتخار می‌کنند.

استاد قندی از آن تیپ‌هاست که جایگزین و نمونه‌ای ندارد. تقریبا کلمه به کلمه حرف‌هایش درس و تجربه است. حتی وقتی سر به سر شاگردانش می‌گذاشت، شوخی‌هایش منحصر به فرد بود. کمتر کسی در کلاس‌های استاد غایب می‌شد، چون خوب می‌دانست کلی چیزهای خوب را از دست خواهد داد.

استاد قندی معروف به سلطان تیتر است. البته این گوشه‌ای از توانمندی‌های ذاتی و اکتسابی اوست که بیشتر به واسطه آن معروف شده وگرنه او در همه بخش‌های دیگر نیز خاص است و استایل کاری خود را دارد.
همه می‌گویند سلطان تیتر و چند تیتر ناب هم مثال می‌زنند. اما کسی نمی‌داند او با چه عشق و زحمتی این توانایی را در خود پرورش داد و البته از انتقال این تجربیات به شاگردانش دریغ نکرد.

اما بر خود وظیفه می‌دانم گوشه‌ای کوچک از عشق او به حرفه‌اش را بازگو کنم.

او در یکی از کلاس‌هایمان با هیجان یک نمونه از کارهایش در حوزه تیتر را اینگونه تعریف می‌کرد.

می‌گفت، سال‌ها قبل دستگاه‌های ضبط معروف به دک برند آکایی (همان ضبط‌های نقره‌ای رنگ که در زمان خود بسیار حرفه‌ای بودند و قدیمی‌ترها خوب یادشان هست) به تازگی به کشور آمده بود و یکی از دوستانم یکی از آنها را خریده بود. من مجذوب نشانگر امواج این ضبط شده بودم چراکه با صدای آهنگ و خواننده امواج به نوسان می‌افتادند. (قابلیتی که روی هیچکدام از ضبط‌صوت‌های آن زمان نبود)

از دوستش خواهش می‌کند برای مدتی آن ضبط گران قیمت را با میکروفونش در اختیار او بگذارد. سپس در اتاقی خود را ساعت‌ها و روزها حبس کرد. اول تمام حروف الفبا، سپس ترکیب حروف،‌ بعد کلمات و بعد تیترها را با میکروفون می‌گفت و در تمام این مدت با کاغذ و قلم میزان اوج گرفتن فرکانس تمام موارد را جلوی آنها ثبت می‌کرد.

بعد نتایج کار خود را دسته بندی کرد. او حالا یافته بود که برای مثال حروفی مثل خ گ ک ش فرکانس بالاتری به نسبت حروفی همچون م ن ه ل دارند. بعد با چشمانی که برق می‌زد و کشفی که در حرفه خود کرده بود گفت: از آن پس هر وقت قصد داشتم تیترهای احساسی و نرم بزنم از حروفی استفاده می‌کردم که فرکانس پایین‌تری در موقع خواندن در ذهن مخاطب ایجاد می‌کرد و هر وقت قصد داشتم تیترهایی محکم و ضرب‌دار بزنم از حروفی استفاده می‌کردم که فرکانس بالایی داشتند. که در هر دو صورت تاثیر عمیق‌تر و ماندگارتری بر ذهن خواننده دارد!

این تنها نمونه کوچکی از عشق و علاقه بی‌حد استاد حسین قندی به کارش بود که از او یک استاد تمام عیار و سلطان تیتر ایران را ساخت.

به هر تقدیر گفتنی‌ها در مورد استاد قندی زیاد است، اما حالا آنگونه که همسر وی می‌گوید، بیماری استاد قندی که از چهار سال پیش آغاز شده در روزهای گذشته تشدید شده است.

حسین قندی متولد اسفند 1330 و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت بین الملل از آمریکا است که از اوایل دهه 50 تا اوایل دهه90 قریب به 40 سال فعالیت و تدریس روزنامه نگاری را در کارنامه خود دارد.

وی علاوه بر سال‌ها تدریس علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی و سایر مراکز و آموزش صدها خبرنگار و روزنامه نگار شاغل در روابط عمومی‌ها و رسانه‌های کشور، در نشریاتی نظیر کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب و جام جم مسئولیت داشته و بخاطر تسلط و نوآوری‌های ویژه به «سلطان تیتر» شهرت پیداکرد.

از استاد حسین قندی تألیفات متعددی چاپ و منتشر شده که کتب تخصصی «روزنامه نگاری نوین»، «مقاله نویسی در مطبوعات»، «روزنامه نگاری تخصصی» و «تخیل در روزنامه نگاری» از مهم‌ترین آنهاست.

با تشکر از اقدام شایسته خبرگزاری ایرنا و تمام رسانه‌ها در پیگیری حال این استاد بی‌همتا، به نمایندگی از صدها خبرنگار و فعالان عرصه اطلاع‌رسانی و روابط عمومی که از شاگردان او بوده‌اند، برای استاد حسین قندی آرزوی سلامت و آرامش می‌کنیم.

 منبع: http://itanalyze.com/articles/2015/04/19/27930.php