شبکه اینترنت در سال 1991، با هدف به اشتراک گذاشتن نتایج تحقیقات فیزیک‌دانان نقاط مختلف جهان به وجود آمد و امروز یکی از کارآمد‌ترین و جامع‌ترین ابزار‌ها برای تبادل اطلاعات در اینترنت، شبکه جهانی وب است.

به گزارش ایسنا، شبکه جهانی وب را ابتدا «تیم برنرزلی» و «روبرت کایلیائو» معرفی کردند و سپس توسعه یافت. این نظام به نظامی چند کاربره تبدیل شد، به نحوی که افراد زیادی می‌توانستند به اطلاعاتی واحد به طور همزمان دسترسی یابند.

تیم برنرزلی صرف‌نظر از نوع نرم‌افزار، سخت‌افزار، زیرساخت‌های شبکه، زبان، فرهنگ، مکان جغرافیایی یا ناتوانایی‌های ذهنی و جسمی، به اصول دسترسی جهانی توجه داشت. پس می‌توان گفت که مفهوم دسترس‌پذیری در قلب اینترنت قرار دارد.

ظهور وب را می‌توان منشاء یکی از مهم‌ترین تحولات عصر حاضر در عرصه ارتباطات دانست، در اوایل دهه 1980 در آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا در سوئیس، دانشمندی به نام تیم برنرزلی، توسعه اتصال درونی رایانه‌های دنیا را مطرح کرد و پیش‌بینی کرد که در آینده بتوان به تمامی اطلاعات و فایل‌های مربوط به فیزیک دسترسی یافت.

اما در سال 1988 اولین برنامه کاربردی فرامتن منتشر شد و در مارس 1989 برنرزلی به همراه روبرت کایلیائو پروژه‌هایی را اداره کردند که با شبکه رایانه‌یی، دستیابی به فرامتن را امکان‌پذیر می‌ساخت از جمله پروژه‌ای با نام «تار عنکبوتی وب» که شامل شبکه‌ای از پیوند‌ها بود و هدف اصلی این پروژه، اشتراک مسائل تحقیقاتی و همکاری میان فیزیکدانان در نقاط مختلف بود.

شبکه وب در ماه مه 1991، پس از تحقیقات گسترده با نام وب منتشر و در سال 1993 به عموم معرفی شد. بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که در ژوئن 1993 تنها 130 وب سایت قابل دسترسی بودند و پس از گذشت دو سال یعنی ژوئن 1995 این تعداد به 23500 وب‌سایت رسیده است. ظهور شبکه جهانی وب با قابلیت ارائه تصاویر گرافیکی رنگی، فیلم، صوت و متن به همراه پیوند‌های فرامتنی، مهم‌ترین دلیل رشد روز‌افزون استفاده از اینترنت است.

اکنون وب و امکانات گوناگون آن، مهم‌ترین ابزار دستیابی به اطلاعات علمی و حرفه‌ای محسوب می‌شود و اطلاعاتی که روی وب قرار گرفته است، تمامی حوزه‌های دانش معارف بشری را در بر می‌گیرد. براساس مطالب کتاب عصر اطلاعات و دولت دسترس‌پذیر، امروزه وب به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع اطلاعاتی و ارتباطی، دادن خدمات آموزش از راه دور، پزشکی از راه دور، تجارت الکترونیک و از همه مهم‌تر دولت الکترونیک است. هدف از خدمات‌رسانی دولت الکترونیک، زمینه‌ای مناسب برای دسترسی بهتر و بیش‌تر شهروندان به اطلاعات و خدمات دولتی، اصلاح کیفیت خدمات و ارائه فرصت‌های بیشتر برای مشارکت در فرآیند‌ها و نهادهای مردم‌سالار است.

اینترنت بیشترین تاثیر مثبت را در بعد اقتصادی توسعه جوامع بر جای گذاشته است. از آن جا که اینترنت، اصل تجارت الکترونیکی است، با توجه به تاثیر ارتباطات و اطلاع‌رسانی و توسعه اقتصادی، موثر‌ترین وسیله ارتباطی در بعد اقتصادی محسوب می‌شود.

در این بخش بشر شاهد تحولاتی چون ایجاد اشتغال از راه دور، بانکداری الکترونیکی، خرید و فروش الکترونیکی، تسهیل خدمات اداری و گمرکی، تجارت در گردش، بین‌المللی‌شدن بازار تولید، تامین نیروی انسانی شرکت‌های بزرگ، بررسی دقیق وضع اقتصادی در دنیای امروز، تسریع مبادلات اقتصادی، دسترسی انسان به بازار‌های جدید کاهش هزینه‌های خرید، حذف کاغذ بازی، سهولت در معرفی کالاها، ارتقای قدرت مشتری در برابر فروشنده بوده است. هزینه‌های ناخواسته نفوذ اینترنت در اقتصاد جوامع کم نیست.

البته غنای اطلاعاتی و در اختیار داشتن نرم‌افزار‌های لازم در کشور‌های پیشرفته، شکل‌گیری نوعی استثمار نامرئی، تبلیغ زندگی مصرفی سرمایه‌داری، ایجاد نوعی وابستگی کشور‌های پیرامونی به مرکز و تشدید این وابستگی، فاصله زیاد بین جوامع فقیر و غنی و... بخشی از تبعات منفی و هزینه‌های ناخواسته ورود اینترنت در اقتصاد جوامع محسوب می‌شود.

اقتصاد جهانی در بیست سال اخیر به دلیل استفاده بسیار از رایانه و افزایش دسترسی به اینترنت به عنوان یک شبکه ارتباطات عمومی به شدت متحول شده است.

بی.بی.سی در گزارشی اعلام کرده بود به همان نسبت که فعالیت‌های بازرگانی در دهه 1950 به تلفن و در نیمه دوم قرن 19 به خط‌آهن وابسته بود، امروزه این فعالیت‌ها به‌طور مستمر بر پایه توانایی‌های شبکه‌های اینترنتی است و این تحولات در حالی رخ داده که تکنولوژی و فرآیند‌های تولید صنعتی هم انقلاب خودشان را تجربه کرده‌اند.

در حوزه توسعه اقتصادی، فن‌آوری‌ها می‌توانند مشاغل جدید ایجاد کنند؛ موقعیت‌های جدید در بخش‌های صنعت و خدمات به وجود آورند و نیروی کار مجرب‌تری داشته باشند. این فن‌آوری‌ها انتقال اطلاعات ورای مرز‌ها را ممکن ساخته‌اند و تجارت بین‌المللی به خصوص فن‌آوری پیشرفته را ارتقاء می‌بخشند.

بسیاری از صاحب‌نظران فکر می‌کنند که اینترنت، ابزاری برای بهبود بهره‌وری اقتصادی است. با وجود اینترنت، شرکت‌های محلی می‌توانند محصولات و خدمات خود را در خارج عرضه کنند؛ بنابراین بر یکی از مهم‌ترین موانع رقابت جهانی که مقابل کشور‌های در حال توسعه است؛ غلبه می‌کنند. در عین حال باید گفت اینترنت به‌عنوان یک شاهراه اطلاعاتی در زندگی علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم تاثیر بسزایی داشته و زندگی روزمره افراد را تحت‌الشعاع قرار داده است، چراکه به عنوان یک وسیله ارتباطاتی، جابه‌جایی و رفت و آمد افراد را کم کرده و با ایجاد انواع بانک‌های داده‌ها و صدور کارت‌های اعتباری، تلفن و... زندگی خصوصی افراد را متحول کرده است همچنین به‌عنوان یک وسیله اطلاعاتی در شئون مختلف زندگی، مشاغل و کاریابی، تاثیر زیادی داشته و به استخدام نیروی انسانی کمک فراوانی کرده است. هم‌چنین امکان نقل و انتقال اطلاعات و دسترسی به دانش و دانستنی‌ها، علم و هنر، کتابخانه‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.

افزایش مشارکت اجتماعی، گذران اوقات فراغت و ورود مفاهیم جدید در زندگی، امکان برقراری سریع ارتباط، اطلاع از اخبار و رویداد‌های جهانی، تبادل فرهنگی، کاهش هزینه‌های ارتباطی، آزادی در تبادل اطلاعات، افزایش میزان آگاهی عمومی و... از مزایای عمده کارکرد‌های قابل توجه گسترش استفاده از ارتباطات اینترنتی به‌شمار می‌رود و خود، عامل رشد و توسعه است.

اما به عقیده برخی کارشناسان عرصه اطلاع‌رسانی، مسائلی چون نبود رعایت حقوق مولفان و پدید‌آورندگان، مصرف‌گرایی غربی، توسعه‌و ترویج تصاویر و فیلم‌های غیراخلاقی، تضعیف ارزش‌های بومی و تشدید بی‌هویتی و از خودبیگانگی، از جمله معایب توسعه شاهراه‌های اطلاعاتی و مهم‌تر از همه اینترنت را نباید از نظر دور داشت.

با افزایش استفاده از اینترنت، امکان آموزش متقاضیانی به وجود آمد که به صورت پراکنده در مناطق مختلف‌اند. در کشور‌های پیشرفته‌ استفاده اینترنت در بیش‌تر مدارس و دانشگاه‌ها هم‌چنان روبه افزایش است.

مراکز علمی با استفاده از اینترنت به راحتی به منابع عظیم علمی، افراد مختلف و موارد درسی دسترسی دارند و هم‌چنین اطلاعات علمی و تحقیقاتی خود را از سایت‌های دانش‌آموزان و مدرسین به دیگران نشان می‌دهند؛ استفاده از ویدئو کنفرانس هم در حال رشد است و این تکنولوژی سبب می‌شود که دانش‌آموزان با افراد یا دانش‌آموزان دیگر کشور‌ها ارتباط برقرار کنند و زبان‌های یکدیگر را یاد بگیرند. این فن‌آوری سبب دستیابی دانش‌آموزان به منابع عظیم چند رسانه‌ای و کتابخانه‌ها و نیز دستیابی مستقیم و بی‌واسطه‌ به مدرسین و پدیده‌های طبیعی در تمامی جهان خواهد شد.

با توسعه فن‌آوری ارتباطات و شبکه‌های بین‌المللی و افزایش قدرت خرید و دسترسی به این تکنولوژی به صورت شخصی و انفرادی، فرآیند آموزش و یادگیری هم دچار تغییرات عمده‌ای خواهد شد. مرزهای موسسات آموزشی به تدریج محو و درنهایت، فاصله بین خانه و مدرسه از بین خواهد رفت؛ با سرعت رشد تکنولوژی اطلاعات، پیش‌بینی می‌شود که به زودی تمامی متقاضیان علم بدون محدودیت زمانی و مکانی می‌توانند در دوره‌های آموزشی سایر کشور‌ها و دانشگاه‌ها شرکت کنند و مراحل تحصیلی را از راه دور با موفقیت به اتمام برسانند.

دسترسی آسان به تولیدات علمی، مشکل از بین‌رفتن حقوق مولفان و ایجاد قوانینی برای پیش‌گیری از سوء‌استفاده‌های احتمالی را به دنبال خواهد داشت؛ بسیاری از متخصصان و صاحب‌نظران حوزه‌های علمی مختلف، اینترنت را شبکه جهانی شبکه‌ها تعریف کرده‌اند. شبکه‌ای که ارتباط با یکدیگر و دسترسی به منابع اطلاعاتی را در سطح جهانی ممکن می‌سازد.

علم الکترونیک و کامپیوتر، در سال‌های اخیر با رشد تصاعدی اینترنت، فرصتی کم‌نظیر برای محققان و پژوهشگران برای جمع‌آوری سریع و گسترده اطلاعات در زمینه‌های گوناگون است. هم‌اکنون این وسیله ارتباطی، به خاطر افزایش استفاده و دسترسی تعداد زیادی از کاربران بالقوه در امر پژوهش، امکانات و تسهیلات خاصی برای محققان و پژوهشگران فراهم کرده است؛ بنابراین هرچه تعداد بیشتری از پژوهشگران به اینترنت دسترسی داشته باشند، اهمیت آن در اجرای تحقیق و پژوهش افزایش می‌یابد و در صورت استفاده صحیح، اینترنت تامین‌کننده یک مکانیسم سریع، مقرون به صرفه و کارا برای جمع آوری اطلاعات است.

شبکه اینترنت را می‌توان یکی از مهم‌ترین منابع و ابزار برای انجام فعالیت‌های پژوهشی و علمی به‌شمار آورد، در واقع در شرایط کنونی پژوهشگران هر حوزه باید به خوبی از شبکه اینترنت در حوزه تخصصی خود و از دامنه و کاربرد آن آگاه باشند؛ آشنایی نداشتن و استفاده نکردن از شبکه اینترنت به معنای نادیده گرفتن پیشینه پژوهشی و احتمالا دوباره‌کاری در فرایند پژوهش است.

در این میان باید گفت شکی نیست که ایران هم همگام با سایر کشورها در سالهای اخیر در زمینه توسعه فناوری اطلاعات قدم‌های بزرگی برداشته است، هرچند کارشناسان معتقدند به رغم اقداماتی که در این خصوص برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران صورت گرفته، برای افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت در ایران برخلاف دیگر کشورها تلاش مطلوبی صورت نمی‌گیرد؛ این درحالی است که مسؤولان معتقدند تمامی ظرفیت بالاتر از 291 لینک STM1 اینترنت در کشور در حال کار و حتی توسعه است، اما شواهد نشان می‌دهد که این میزان پهنای باند کارایی لازم را برای کاربران نهایی ندارد.

به گزارش مهر، اصطلاح سرعت لاک پشتی و حلزونی برای اینترنت دیگر موضوع تازه و جذابی نیست و میلیون‌ها کاربر اینترنت در ایران روزانه با این کیفیت دسترسی وارد سایت‌های اینترنتی می‌شوند و برایشان فرقی نمی‌کند که اینترنت پرسرعت 128 کیلوبیت برثانیه داشته باشند و هزینه کاربری بالای آن را پرداخت کنند یا اینکه از همان اینترنت منسوخ شده دایل آپ با سرعت کمتر از 56 کیلوبیت بر ثانیه استفاده کنند؛ به هر ترتیب این کاربران همچنان در گشایش سایت‌های مختلف اینترنتی از سایت‌های خبری و داخلی گرفته تا موتورهای جستجو و پست‌های الکترونیک خود با مشکلات متعددی چون کندی سرعت و قطعی روبرو هستند و در اغلب مواقع شاید ساعت‌ها برای آنچه که می‌خواهند در اینترنت بیابند، باید زمان بگذارند.

همه این مشکلات در حالی است که، راه اندازی پروژه «شبکه ملی اطلاعات» چند سالی است از سوی مسؤولان مطرح شده و تمامی تلاش این است که با راه‌اندازی این پروژه مشکلات فعلی دسترسی به اینترنت با وجود شبکه‌ای داخلی و با محتوای مطابق با فرهنگ ایرانی اسلامی حل شود اما این پروژه چند سالی است که فقط در حد برنامه عنوان شده و کاربران نهایی همچنان در استفاده از محتوا و سایت‌های داخلی و موتورهای جستجوی داخلی که بتواند حداقل نیازهای روزانه آنها را برآورده کند، با مشکل مواجه‌اند.

در چنین شرایطی کارشناسان معتقدند که با وجود ارتقای سرعت اینترنت از کیلو بیت به مگا، گیگا، ترا، پتا، اگزا، زتا و یوتا که برای انتقال داده تا حجم 10 به توان 24 پیش بینی شده‌اند، توقف در انتقال رنج کیلوبیت در ثانیه در کشور غیرقابل قبول است.

برمبنای آخرین رده بندی‌های انجام شده از سوی موسسه آکامای، ایران در رتبه هشتم کندترین سرعت اینترنت دنیا در کنار کشورهایی چون لیبی و بولیوی، ازبکستان، نیجریه و نپال قرار دارد. براین اساس لیبی و بولیوی رتبه‌های اول و دوم کندترین سرعت اینترنت دنیا با سرعت کمتر از 256 کیلوبیت برثانیه را به خود اختصاص دادند و ازبکستان، نیجریه و نپال هم در سکوهای سوم تا پنجم ایستاده‌اند و کشورمان هم در این طبقه بندی با متوسط سرعت پهنای باند 576 کیلوبیت برثانیه در رتبه هشتم قرار دارد.

از بررسی نمودارهایی که درباره وضع سرعت پهنای باند ایران بر روی سایت آکامای ارائه شده، می‌توان پی برد که گرچه متوسط سرعت پهنای باند در ایران 576 کیلوبیت برثانیه است اما فقط 9/1 درصد از کاربران ایرانی از این سرعت پهنای باند استفاده می‌کنند و 1/0 درصد (نزدیک به صفر) از کاربران به سرعت پهنای باند زیر 5 مگابیت برثانیه دسترسی دارند. همچنین نزدیک به 30 درصد (5/29 درصد) از کاربران ایرانی از پهنای باند باریک (زیر 256 کیلوبیت برثانیه) برخوردارند و در حدود 70 درصد از کاربران به سرعت اینترنت کمتر از 128 کیلوبیت برثانیه رضایت می‌دهند.

فراز و نشیب‌های سرعت دسترسی کاربران ایرانی به اینترنت در حالی است که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اذعان به آن، راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و نظارت بر عملکرد شرکت‌های اینترنتی برای جلوگیری از کم فروشی پهنای باند اینترنت را راهکار مناسبی برای رفع این مشکل می‌داند که حداکثر تا پایان برنامه پنجم توسعه عملیاتی می‌شود.

رضا تقی پور یکی از اهداف اصلی راه اندازی شبکه ملی اطلاعات را رفع اتکا به پهنای باند اینترنت بین‌الملل عنوان می‌کند و می‌گوید: با اتکا به شبکه ملی چنانچه پهنای باند بین‌الملل به هردلیلی چون اختلالات بین‌المللی و وجود اشکالات در درگاههای ورودی کشور محدود شد، این محدودیت به کاربران داخلی اعمال نخواهد شد.

وی می‌افزاید: در اینکه امروز سرعت دسترسی کاربران به اینترنت با فراز و نشیب‌هایی روبرو است، شکی نیست و یکی از بحث‌های اصلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات هم همین موضوع است که در این رابطه باید نظارت‌هایی بر فعالیت ارائه کنندگان خدمات اینترنت صورت گیرد.

با این حال تقی پور پیش‌بینی می‌کند که در شبکه ملی اطلاعات و با هماهنگی‌های اولیه‌ای که انجام شده است، مشکلات امنیتی کاهش پیدا می‌کند و از آنجایی که در این شبکه مشکل امنیتی نخواهیم داشت و در بحث هزینه‌ها هم با کاهش روبرو خواهیم شد، افزایش پهنای باند دسترسی اینترنت با سرعت حداقل 2 مگابیت بر ثانیه برای کاربران فراهم می‌شود.

 

http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2012-04 -55-32.htm&storytitle=ایـنـتـرنـت