شبكه اينترنت در سال 1991، با هدف به اشتراك گذاشتن نتايج تحقيقات فيزيكدانان نقاط مختلف جهان به وجود آمد و امروز يكي از كارآمدترين و جامعترين ابزارها براي تبادل اطلاعات در اينترنت، شبكه جهاني وب است.
به گزارش ايسنا، شبكه جهاني وب را ابتدا «تيم برنرزلي» و «روبرت كايليائو» معرفي كردند و سپس توسعه يافت. اين نظام به نظامي چند كاربره تبديل شد، به نحوي كه افراد زيادي ميتوانستند به اطلاعاتي واحد به طور همزمان دسترسي يابند.
تيم برنرزلي صرفنظر از نوع نرمافزار، سختافزار، زيرساختهاي شبكه، زبان، فرهنگ، مكان جغرافيايي يا ناتواناييهاي ذهني و جسمي، به اصول دسترسي جهاني توجه داشت. پس ميتوان گفت كه مفهوم دسترسپذيري در قلب اينترنت قرار دارد.
ظهور وب را ميتوان منشاء يكي از مهمترين تحولات عصر حاضر در عرصه ارتباطات دانست، در اوايل دهه 1980 در آزمايشگاه فيزيك ذرات اروپا در سوئيس، دانشمندي به نام تيم برنرزلي، توسعه اتصال دروني رايانههاي دنيا را مطرح كرد و پيشبيني كرد كه در آينده بتوان به تمامي اطلاعات و فايلهاي مربوط به فيزيك دسترسي يافت.
اما در سال 1988 اولين برنامه كاربردي فرامتن منتشر شد و در مارس 1989 برنرزلي به همراه روبرت كايليائو پروژههايي را اداره كردند كه با شبكه رايانهيي، دستيابي به فرامتن را امكانپذير ميساخت از جمله پروژهاي با نام «تار عنكبوتي وب» كه شامل شبكهاي از پيوندها بود و هدف اصلي اين پروژه، اشتراك مسائل تحقيقاتي و همكاري ميان فيزيكدانان در نقاط مختلف بود.
شبكه وب در ماه مه 1991، پس از تحقيقات گسترده با نام وب منتشر و در سال 1993 به عموم معرفي شد. بررسيهاي آماري نشان ميدهد كه در ژوئن 1993 تنها 130 وب سايت قابل دسترسي بودند و پس از گذشت دو سال يعني ژوئن 1995 اين تعداد به 23500 وبسايت رسيده است. ظهور شبكه جهاني وب با قابليت ارائه تصاوير گرافيكي رنگي، فيلم، صوت و متن به همراه پيوندهاي فرامتني، مهمترين دليل رشد روزافزون استفاده از اينترنت است.
اكنون وب و امكانات گوناگون آن، مهمترين ابزار دستيابي به اطلاعات علمي و حرفهاي محسوب ميشود و اطلاعاتي كه روي وب قرار گرفته است، تمامي حوزههاي دانش معارف بشري را در بر ميگيرد. براساس مطالب كتاب عصر اطلاعات و دولت دسترسپذير، امروزه وب به عنوان يكي از مهمترين منابع اطلاعاتي و ارتباطي، دادن خدمات آموزش از راه دور، پزشكي از راه دور، تجارت الكترونيك و از همه مهمتر دولت الكترونيك است. هدف از خدماترساني دولت الكترونيك، زمينهاي مناسب براي دسترسي بهتر و بيشتر شهروندان به اطلاعات و خدمات دولتي، اصلاح كيفيت خدمات و ارائه فرصتهاي بيشتر براي مشاركت در فرآيندها و نهادهاي مردمسالار است.
اينترنت بيشترين تاثير مثبت را در بعد اقتصادي توسعه جوامع بر جاي گذاشته است. از آن جا كه اينترنت، اصل تجارت الكترونيكي است، با توجه به تاثير ارتباطات و اطلاعرساني و توسعه اقتصادي، موثرترين وسيله ارتباطي در بعد اقتصادي محسوب ميشود.
در اين بخش بشر شاهد تحولاتي چون ايجاد اشتغال از راه دور، بانكداري الكترونيكي، خريد و فروش الكترونيكي، تسهيل خدمات اداري و گمركي، تجارت در گردش، بينالملليشدن بازار توليد، تامين نيروي انساني شركتهاي بزرگ، بررسي دقيق وضع اقتصادي در دنياي امروز، تسريع مبادلات اقتصادي، دسترسي انسان به بازارهاي جديد كاهش هزينههاي خريد، حذف كاغذ بازي، سهولت در معرفي كالاها، ارتقاي قدرت مشتري در برابر فروشنده بوده است. هزينههاي ناخواسته نفوذ اينترنت در اقتصاد جوامع كم نيست.
البته غناي اطلاعاتي و در اختيار داشتن نرمافزارهاي لازم در كشورهاي پيشرفته، شكلگيري نوعي استثمار نامرئي، تبليغ زندگي مصرفي سرمايهداري، ايجاد نوعي وابستگي كشورهاي پيراموني به مركز و تشديد اين وابستگي، فاصله زياد بين جوامع فقير و غني و... بخشي از تبعات منفي و هزينههاي ناخواسته ورود اينترنت در اقتصاد جوامع محسوب ميشود.
اقتصاد جهاني در بيست سال اخير به دليل استفاده بسيار از رايانه و افزايش دسترسي به اينترنت به عنوان يك شبكه ارتباطات عمومي به شدت متحول شده است.
بي.بي.سي در گزارشي اعلام كرده بود به همان نسبت كه فعاليتهاي بازرگاني در دهه 1950 به تلفن و در نيمه دوم قرن 19 به خطآهن وابسته بود، امروزه اين فعاليتها بهطور مستمر بر پايه تواناييهاي شبكههاي اينترنتي است و اين تحولات در حالي رخ داده كه تكنولوژي و فرآيندهاي توليد صنعتي هم انقلاب خودشان را تجربه كردهاند.
در حوزه توسعه اقتصادي، فنآوريها ميتوانند مشاغل جديد ايجاد كنند؛ موقعيتهاي جديد در بخشهاي صنعت و خدمات به وجود آورند و نيروي كار مجربتري داشته باشند. اين فنآوريها انتقال اطلاعات وراي مرزها را ممكن ساختهاند و تجارت بينالمللي به خصوص فنآوري پيشرفته را ارتقاء ميبخشند.
بسياري از صاحبنظران فكر ميكنند كه اينترنت، ابزاري براي بهبود بهرهوري اقتصادي است. با وجود اينترنت، شركتهاي محلي ميتوانند محصولات و خدمات خود را در خارج عرضه كنند؛ بنابراين بر يكي از مهمترين موانع رقابت جهاني كه مقابل كشورهاي در حال توسعه است؛ غلبه ميكنند. در عين حال بايد گفت اينترنت بهعنوان يك شاهراه اطلاعاتي در زندگي علمي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي مردم تاثير بسزايي داشته و زندگي روزمره افراد را تحتالشعاع قرار داده است، چراكه به عنوان يك وسيله ارتباطاتي، جابهجايي و رفت و آمد افراد را كم كرده و با ايجاد انواع بانكهاي دادهها و صدور كارتهاي اعتباري، تلفن و... زندگي خصوصي افراد را متحول كرده است همچنين بهعنوان يك وسيله اطلاعاتي در شئون مختلف زندگي، مشاغل و كاريابي، تاثير زيادي داشته و به استخدام نيروي انساني كمك فراواني كرده است. همچنين امكان نقل و انتقال اطلاعات و دسترسي به دانش و دانستنيها، علم و هنر، كتابخانهها، دانشگاهها و مراكز پژوهشي بهطور قابل توجهي افزايش يافته است.
افزايش مشاركت اجتماعي، گذران اوقات فراغت و ورود مفاهيم جديد در زندگي، امكان برقراري سريع ارتباط، اطلاع از اخبار و رويدادهاي جهاني، تبادل فرهنگي، كاهش هزينههاي ارتباطي، آزادي در تبادل اطلاعات، افزايش ميزان آگاهي عمومي و... از مزاياي عمده كاركردهاي قابل توجه گسترش استفاده از ارتباطات اينترنتي بهشمار ميرود و خود، عامل رشد و توسعه است.
اما به عقيده برخي كارشناسان عرصه اطلاعرساني، مسائلي چون نبود رعايت حقوق مولفان و پديدآورندگان، مصرفگرايي غربي، توسعهو ترويج تصاوير و فيلمهاي غيراخلاقي، تضعيف ارزشهاي بومي و تشديد بيهويتي و از خودبيگانگي، از جمله معايب توسعه شاهراههاي اطلاعاتي و مهمتر از همه اينترنت را نبايد از نظر دور داشت.
با افزايش استفاده از اينترنت، امكان آموزش متقاضياني به وجود آمد كه به صورت پراكنده در مناطق مختلفاند. در كشورهاي پيشرفته استفاده اينترنت در بيشتر مدارس و دانشگاهها همچنان روبه افزايش است.
مراكز علمي با استفاده از اينترنت به راحتي به منابع عظيم علمي، افراد مختلف و موارد درسي دسترسي دارند و همچنين اطلاعات علمي و تحقيقاتي خود را از سايتهاي دانشآموزان و مدرسين به ديگران نشان ميدهند؛ استفاده از ويدئو كنفرانس هم در حال رشد است و اين تكنولوژي سبب ميشود كه دانشآموزان با افراد يا دانشآموزان ديگر كشورها ارتباط برقرار كنند و زبانهاي يكديگر را ياد بگيرند. اين فنآوري سبب دستيابي دانشآموزان به منابع عظيم چند رسانهاي و كتابخانهها و نيز دستيابي مستقيم و بيواسطه به مدرسين و پديدههاي طبيعي در تمامي جهان خواهد شد.
با توسعه فنآوري ارتباطات و شبكههاي بينالمللي و افزايش قدرت خريد و دسترسي به اين تكنولوژي به صورت شخصي و انفرادي، فرآيند آموزش و يادگيري هم دچار تغييرات عمدهاي خواهد شد. مرزهاي موسسات آموزشي به تدريج محو و درنهايت، فاصله بين خانه و مدرسه از بين خواهد رفت؛ با سرعت رشد تكنولوژي اطلاعات، پيشبيني ميشود كه به زودي تمامي متقاضيان علم بدون محدوديت زماني و مكاني ميتوانند در دورههاي آموزشي ساير كشورها و دانشگاهها شركت كنند و مراحل تحصيلي را از راه دور با موفقيت به اتمام برسانند.
دسترسي آسان به توليدات علمي، مشكل از بينرفتن حقوق مولفان و ايجاد قوانيني براي پيشگيري از سوءاستفادههاي احتمالي را به دنبال خواهد داشت؛ بسياري از متخصصان و صاحبنظران حوزههاي علمي مختلف، اينترنت را شبكه جهاني شبكهها تعريف كردهاند. شبكهاي كه ارتباط با يكديگر و دسترسي به منابع اطلاعاتي را در سطح جهاني ممكن ميسازد.
علم الكترونيك و كامپيوتر، در سالهاي اخير با رشد تصاعدي اينترنت، فرصتي كمنظير براي محققان و پژوهشگران براي جمعآوري سريع و گسترده اطلاعات در زمينههاي گوناگون است. هماكنون اين وسيله ارتباطي، به خاطر افزايش استفاده و دسترسي تعداد زيادي از كاربران بالقوه در امر پژوهش، امكانات و تسهيلات خاصي براي محققان و پژوهشگران فراهم كرده است؛ بنابراين هرچه تعداد بيشتري از پژوهشگران به اينترنت دسترسي داشته باشند، اهميت آن در اجراي تحقيق و پژوهش افزايش مييابد و در صورت استفاده صحيح، اينترنت تامينكننده يك مكانيسم سريع، مقرون به صرفه و كارا براي جمع آوري اطلاعات است.
شبكه اينترنت را ميتوان يكي از مهمترين منابع و ابزار براي انجام فعاليتهاي پژوهشي و علمي بهشمار آورد، در واقع در شرايط كنوني پژوهشگران هر حوزه بايد به خوبي از شبكه اينترنت در حوزه تخصصي خود و از دامنه و كاربرد آن آگاه باشند؛ آشنايي نداشتن و استفاده نكردن از شبكه اينترنت به معناي ناديده گرفتن پيشينه پژوهشي و احتمالا دوبارهكاري در فرايند پژوهش است.
در اين ميان بايد گفت شكي نيست كه ايران هم همگام با ساير كشورها در سالهاي اخير در زمينه توسعه فناوري اطلاعات قدمهاي بزرگي برداشته است، هرچند كارشناسان معتقدند به رغم اقداماتي كه در اين خصوص براي توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات در ايران صورت گرفته، براي افزايش پهناي باند و سرعت اينترنت در ايران برخلاف ديگر كشورها تلاش مطلوبي صورت نميگيرد؛ اين درحالي است كه مسؤولان معتقدند تمامي ظرفيت بالاتر از 291 لينك STM1 اينترنت در كشور در حال كار و حتي توسعه است، اما شواهد نشان ميدهد كه اين ميزان پهناي باند كارايي لازم را براي كاربران نهايي ندارد.
به گزارش مهر، اصطلاح سرعت لاك پشتي و حلزوني براي اينترنت ديگر موضوع تازه و جذابي نيست و ميليونها كاربر اينترنت در ايران روزانه با اين كيفيت دسترسي وارد سايتهاي اينترنتي ميشوند و برايشان فرقي نميكند كه اينترنت پرسرعت 128 كيلوبيت برثانيه داشته باشند و هزينه كاربري بالاي آن را پرداخت كنند يا اينكه از همان اينترنت منسوخ شده دايل آپ با سرعت كمتر از 56 كيلوبيت بر ثانيه استفاده كنند؛ به هر ترتيب اين كاربران همچنان در گشايش سايتهاي مختلف اينترنتي از سايتهاي خبري و داخلي گرفته تا موتورهاي جستجو و پستهاي الكترونيك خود با مشكلات متعددي چون كندي سرعت و قطعي روبرو هستند و در اغلب مواقع شايد ساعتها براي آنچه كه ميخواهند در اينترنت بيابند، بايد زمان بگذارند.
همه اين مشكلات در حالي است كه، راه اندازي پروژه «شبكه ملي اطلاعات» چند سالي است از سوي مسؤولان مطرح شده و تمامي تلاش اين است كه با راهاندازي اين پروژه مشكلات فعلي دسترسي به اينترنت با وجود شبكهاي داخلي و با محتواي مطابق با فرهنگ ايراني اسلامي حل شود اما اين پروژه چند سالي است كه فقط در حد برنامه عنوان شده و كاربران نهايي همچنان در استفاده از محتوا و سايتهاي داخلي و موتورهاي جستجوي داخلي كه بتواند حداقل نيازهاي روزانه آنها را برآورده كند، با مشكل مواجهاند.
در چنين شرايطي كارشناسان معتقدند كه با وجود ارتقاي سرعت اينترنت از كيلو بيت به مگا، گيگا، ترا، پتا، اگزا، زتا و يوتا كه براي انتقال داده تا حجم 10 به توان 24 پيش بيني شدهاند، توقف در انتقال رنج كيلوبيت در ثانيه در كشور غيرقابل قبول است.
برمبناي آخرين رده بنديهاي انجام شده از سوي موسسه آكاماي، ايران در رتبه هشتم كندترين سرعت اينترنت دنيا در كنار كشورهايي چون ليبي و بوليوي، ازبكستان، نيجريه و نپال قرار دارد. براين اساس ليبي و بوليوي رتبههاي اول و دوم كندترين سرعت اينترنت دنيا با سرعت كمتر از 256 كيلوبيت برثانيه را به خود اختصاص دادند و ازبكستان، نيجريه و نپال هم در سكوهاي سوم تا پنجم ايستادهاند و كشورمان هم در اين طبقه بندي با متوسط سرعت پهناي باند 576 كيلوبيت برثانيه در رتبه هشتم قرار دارد.
از بررسي نمودارهايي كه درباره وضع سرعت پهناي باند ايران بر روي سايت آكاماي ارائه شده، ميتوان پي برد كه گرچه متوسط سرعت پهناي باند در ايران 576 كيلوبيت برثانيه است اما فقط 9/1 درصد از كاربران ايراني از اين سرعت پهناي باند استفاده ميكنند و 1/0 درصد (نزديك به صفر) از كاربران به سرعت پهناي باند زير 5 مگابيت برثانيه دسترسي دارند. همچنين نزديك به 30 درصد (5/29 درصد) از كاربران ايراني از پهناي باند باريك (زير 256 كيلوبيت برثانيه) برخوردارند و در حدود 70 درصد از كاربران به سرعت اينترنت كمتر از 128 كيلوبيت برثانيه رضايت ميدهند.
فراز و نشيبهاي سرعت دسترسي كاربران ايراني به اينترنت در حالي است كه وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات با اذعان به آن، راه اندازي شبكه ملي اطلاعات و نظارت بر عملكرد شركتهاي اينترنتي براي جلوگيري از كم فروشي پهناي باند اينترنت را راهكار مناسبي براي رفع اين مشكل ميداند كه حداكثر تا پايان برنامه پنجم توسعه عملياتي ميشود.
رضا تقي پور يكي از اهداف اصلي راه اندازي شبكه ملي اطلاعات را رفع اتكا به پهناي باند اينترنت بينالملل عنوان ميكند و ميگويد: با اتكا به شبكه ملي چنانچه پهناي باند بينالملل به هردليلي چون اختلالات بينالمللي و وجود اشكالات در درگاههاي ورودي كشور محدود شد، اين محدوديت به كاربران داخلي اعمال نخواهد شد.
وي ميافزايد: در اينكه امروز سرعت دسترسي كاربران به اينترنت با فراز و نشيبهايي روبرو است، شكي نيست و يكي از بحثهاي اصلي وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات در كميسيون تنظيم مقررات ارتباطات هم همين موضوع است كه در اين رابطه بايد نظارتهايي بر فعاليت ارائه كنندگان خدمات اينترنت صورت گيرد.
با اين حال تقي پور پيشبيني ميكند كه در شبكه ملي اطلاعات و با هماهنگيهاي اوليهاي كه انجام شده است، مشكلات امنيتي كاهش پيدا ميكند و از آنجايي كه در اين شبكه مشكل امنيتي نخواهيم داشت و در بحث هزينهها هم با كاهش روبرو خواهيم شد، افزايش پهناي باند دسترسي اينترنت با سرعت حداقل 2 مگابيت بر ثانيه براي كاربران فراهم ميشود.
http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2012-04 -55-32.htm&storytitle=ايـنـتـرنـت