شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| از آنجا که ارتباطات فقط محدود به ارتباطات کلامی و نوشتاری نیستند و بعد غیر کلامی ارتباطات نیز گاهی از دو بعد دیگر پر اهمیت تر است لذا در روابط فردی و اجتماعی توجه و تأکید بر ارتباطات غیرکلامی حائز اهمیت است.

ارتباطات غیرکلامی عبارت است از کلیه پیام‌هایی که افراد علاوه بر خود کلام آنها را نیز مبادله می‌کنند. طرز قرار گرفتن خود و اشیا، راه رفتن، ایستادن، حرکات چهره و چشم‌ها، لحن صدا، طرز لباس پوشیدن و ... جملگی نشانه‌های ارتباطات غیر کلامی هستند.

به عبارت دیگر، پیام های غیر کلامی طیف وسیعی از رفتار، اعمال، آرایش و نمایش را شامل می‌شود که گستره و دامنه وسیعی از پدیده‌ها را پوشش می‌دهند. آنها محدوده بزرگی از هستی رفتار انسان را در بر می‌گیرند. حالات چهره و وضعیت فیزیکی بدن و اندام شما، آرایش و چگونگی وضعیت ظاهری و دکوراسیون و چیدمان اسباب و اثاثیه منزل یا مغازه یا کارگاه و ساختمانی که در آن ساکن هستید، مرغوبیت، کمیت یا کیفیت آنها، لحن بیان، انتخاب کلمات خاص بیان شده، گرفتگی و زیر و بم صدا از علائم و رفتارهای غیرکلامی هستند که در ارتباط مان با دیگران استفاده می‌کنیم.

نوع موسیقی انتخابی، خشونت و ترور و خرابکاری، آمار مربوط به قتل ها و اعدام ها و میزان جرایم و شکایت و سرقت ها و پرونده‌های مربوط به آنها و نحوه رسیدگی به جرایم و مجازات عاملین آنها سایر علائم مربوط به ارتباطات غیر کلامی به شمار می‌روند که در شناخت هر فرد از یک جامعه و روابط میان افراد نمایان است.

حیای شما، قهر و آشتی شما همه و همه در ارتباط تان با اطرافیان تأثیر و تأثر دارد و شما از برانگیختگی و ابراز این احساسات به دیگران می‌فهمانید که چگونه انسانی هستید و این پیام ها گویای این است که شما آن گونه هستید که رفتار می‌کنید و نه آن گونه که خودتان و دیگران درباره شما فکر می‌کنند.