شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)، روابط عمومی از مشاغل پر استرس و پر مشغله ی هر سازمانی است و به تدبیر و تعریف بعضی علمای ارتباطات علم «مهندسی انسانی» است؛ و این مهم (ارتباط با اقشار مختلف مردم) و سخت تر اینکه از وظایفی است که در بحران و دوران سختی، باید قادر به فکر کردن و برنامه ریزی و عمل تواما باشد و برنامه ها در واقع همیشه در این بخش زنده است؛ از این رو حضور و استمرار در این جایگاه و دوام در این مسئولیت بدون همراهی و رهنمود بزرگان اعضا این خانواده، خاصه شما عزیز بزرگوار میسر و امکان پذیر نمی باشد. 

اینجانب نیز که افتخار حضور چندین ساله در این خانواده گرانقدر را داشته ام و اکنون در شرف بازنشستگی می باشم، بر خود لازم دانستم از همه الطاف و بزرگواری های شما خوب، عزیز و مهربان صمیمانه تقدیر و تشکر نمایم و چنانچه در روند انجام وظایف ام در این دوران پر فراز و نشیب کدورتی بوجود آمده (خشکسالی و کم آبی و کمبود اعتبار و تحریم و ...) احیاناً با نگاه، با کلام و رفتار خود موجب آزردگی خاطر شما عزیز گردیده ام، صمیمانه پوزش می خواهم و امیدوارم در تمامی شئون زندگی سلامت و موفق و پیروز باشید و همواره تواناتر، صادق تر از پیش و به عنوان چشم و گوش و زبان گویا و راستین مردم نجیب استان و ایران سربلند پر ثمرتر توفیق خدمتگزاری داشته باشید. 

راوی همواره مدیران روابط عمومی ها و همکاران آنها را از خانواده رسانه ها دانسته و می داند چرا که تعامل و همکاری بین رسانه ها و روابط عمومی ها برای پیشبرد کارها و پل زدن بین مردم و مسئولان را ضروری می داند. 

اصولا بسیاری از موفقیت های مدیران و دستگاه ها بستگی به میزان فعال بودن روابط عمومی های آنها دارد و برعکس رکود روابط عمومی یک دستگاه یا سازمان موجب فاصله گرفتن رسانه ها از آن می شود که در نتیجه عملکرد مدیریت و مدیر سازمان زیر پونز می ماند. 

حیات غیب از جمله مدیران روابط عمومی بوده که با رسانه ها رفاقت داشت و در هر لحظه که رسانه قصد تماس با او داشت حاضر و پاسخگو بود ضمن اینکه در برابر مسایل سازمانی حوزه کاری خود سینه سپر می کرد و تعصب کاری داشت. 

امید اینکه بازنشستگی برای یار قدیمی روابط عمومی ها و عرصه رسانه، تولدی دیگر برای آغاز فعالیت هایی در این مقطع سنی او باشد چون (بزنیم به تخته) حیات غیب خوب مانده و مثل قالی کرمان هر چه جلوتر می رود، دلرباتر می شود! 

به هر حال برای این دوست و سایر دوستانی که به افتخار بازنشستگی نایل می شوند عاقبت بخیری آرزو می کنیم و امیدواریم پس از دور شدن از میز ریاست، روزگار خوبی داشته باشند، انشاءا... که از عهده ادامه و اداره زندگی برآیند و روسفید خانواده شوند. 

منبع: شوشان