شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- این که عاشق ایران باشید، عاشق عید باشید، اینکه اهل دید وبازدید باشید ووظیفه خود که صله رحم است را انجام داده باشید. عشق به وطن داشته باشید کافی نیست. عاشق واقعی ازخیلی مسائل به خاطر وابستگی وتعصب خاص به وطن رد می شود، گذشت می کند، نمی بیند،کمک می کند، خلاق می شود ، می سازد! زیرا هدف ومقصود را فقط وفقط پیشرفت و رشد وطن می بیند. مردم کشورما همیشه در آرزوی زندگی آبرومندانه ورفاه مادی هستند ولی اگر پای دشمن به وسط بیاید و آبروی مملکت دربین باشد رفاه مادی را کنارگذاشته و نمی گذارند شرف ، ناموس و آبروی مملکت درعرصه های بین المللی ازبین برود. گویی او اگر به دین و مذهبش تکیه کند از تبار حسین ع است و زیر بار ظلم نمی رود و اگربه دین کاری نداشته باشد هنوز در دست کمان آرش است و خون سیاوش در رگانش وحالا بحث اقتصاد مقاومتی افکار را دگرگون کرده است، البته خیلی از افراد از سال ها پیش به همین شکل یعنی به شکل اقتصاد مقاومتی زندگی می کردند ولی هیچوقت این واژه را به کارنبرده بودند و اکنون می بینیم زندگی آنها واقعا اقتصاد مقاومتی بوده است. زندگی همراه با قناعت.

دراین میان زنان نقش بسیار بسیار مهم و پررنگی دراقتصاد مقاومتی درعید نوروز دارند، شاید به واضح بتوان گفت نیمی یا نیمی بیشتر از این اقتصاد و مقاومت درمقابل آن به دست زحمتکش و توانمند زنان است وفرهنگ سازی این مقوله در عید نوروزبا اقتصاد مقاومتی یکی ازاصول اقتصاد مقاومتی است.

اما چرا زنان؟ شما اگر به معنی اقتصاد مقاومتی خوب دقت فرمایید ومطابق با فرمایشات مقام معظم رهبری ، مردمی کردن اقتصاد، توجه به مدیریت مصرف و کاهش وابستگی به نفت از مصادیق مهم اقتصاد مقاومتی است.

وامام خمینی ره دراین باره فرموده اند:
من اعتقادم این است, که انسان اگر با هر زحمت و مرارتی زندگی کند و زندگیش مال خودش باشد, مستقل باشد... و نان جو خودش را بخورد...ارزشش صدها مقابل این است که انسان در آپارتمان های عظیم بنشیند و دستش , پیش دیگران دراز باشد

دراین بین مردمی کردن اقتصاد وتوجه به مدیریت مصرف، بیشتر به زنان و خانواده مرتبط می گردد، وقتی یک خانواده وابستگی خرید محصولات خود ،خرید نیازمندی های خود ازکشورها وشرکت های خارجی ایست دهد، یعنی متوقف کند، یعنی در مقابل کالاهای خارجی چشم را ببندد ونه بگوید و متکی به تولیدات و محصولات داخلی کشور شود یعنی اقتصاد مقاومتی اجرا گردیده است .

به فرض مثال ازکوچکترین لوازم بانوان و خانواده مصرف شامپو و صابون است که متاسقانه دربسیاری ازخانواده ها بدون اینکه اطلاعی ازمحصولات وکیفیت محصولات داخلی داشته باشند مستقیم خرید ازمارک های خارجی می کنند یا اصلا نگاهی به کالاهای ایرانی درفروشگاه ها نمی اندازند، عده ای می گویند جنس آنها خوب نیست ، کیفیت ندارند، مواد خوب استفاده نمی کنند، بدون اینکه آگاهی داشته باشند، ما فرض را براین باید بگیریم که تولیدات داخلی کیفیت ندارند ، انگیزه بالا بردن کیفیت را چه کسی باید برای تولید کنندگان بوجود آورد؟

وقتی فروش محصولی افزایش پیدا کند ، خودبخود تولید کننده تشویق می شود وانگیزه پیدا می کند که محصولاتش رامرغوب تر از قبل تولید نماید و به مرور زمان با شرکت های تولیدی خارجی برابری یا حتی بهترشود. این مساله کوچکترین کمک به اقتصاد مقاومتی و کوچکترین کمک به ایران است . مقام معظم رهبری دام ظله می‌فرمایند، خود مردم باید راه مصرف کالاهای خارجی را ببندند و این فرآیند را مهار نمایند.
زنان خودساخته جامعه را به سمت خودسازی منتهی می کنند ، این شعاربه این معنا است که زنان بیش ازپیش باید ایده آفرینی کنند باید کارآفرینی کنند باید مواردی اززندگی خود و فرزندان خود را به تنهایی وبدون متکی به هیچ شخصی بیافرینند ، چه اشکالی دارد یک زن که مدیریک خانواده محسوب می شود گاهی به فرزندش کارآفرینی یاد دهد ،زنان ایرانی خوب می توانند با توانمندی و باهوش استثنایی که دارند خود کفایی را تجربه نمایند وثمرات آن را روزبروزدرزندگی خودمشاهده کنند.

زنان بهتر از مردان درخانه می توانند مدیریت مصرف را عهده دارباشند،اصولا اسراف نه به این دلیل که اسلام توصیه کرده است وقتی نگاه می کنیم و ریزترمی بینیم ، متوجه میشویم که اسراف شخصیت نمی آورد ، چرا وقتی می شود به اندازه مصرف غذا درست کرد ودقیقا به تعداد افراد خانواده نه بیشترکه مجبوربه دورریختن آن شویم این کاررا نکنیم ؟ چرا سفره های تجملاتی که فقط وفقط برای چشم و همچشمی است که دید وبازدید ها را هم کم رنگ ترمی کند و به مرد خانواده بسیارفشاروارد می کند ؟در روایات اسلامی از قناعت , به عنوان وسیله عزت و بی نیازی و گنج فنا ناشدنی یاد کرده اند و,اسراف و و مصرف گرایی وسیله شکست و ذلت معرفی شده است.

امام علی ع می فرمایند: میوه قناعت، میانه‌روى در کسب و کار است و خویشتن‌داری از دست درازکردن به سوی مردم
زمان نوروز زمانی است که زنان درخرید کالایی هستند که آنچنان نیازو اضطراری نیست ، مثل وسایل تزیینی ، طوری که وسایل تزیینی قدیمی را دورانداخته و وسایل جدید راخریداری می کنند، خوب بیشترخانم ها هم که حتما باید وسایلشان مارک خارجی داشته باشد تا رضایت روحی حاصل شود وبهتربتوانند دراقوام و دوستان ابرازوجود نمایند ، یا دربحث خرید آجیل می بینیم بسیاری ازخانواده ها حتی ازپسته و بادام زمینی گرفته تا شکلات وآدامس و غیره برای چیدمان میزعید ازاین محصولات ولی چینی وخارجی استفاده می کنند که نه تنها بی مزه است ، کاملا براق بودن آنها به وضوح نشان میدهد مارک های خارجی فقط جذابیت دارد وزمان استفاده کیفیت ندارد. بنابراین زنان باید ازاین تجمل گرایی خارج شده و به جامعه کمک کنند.

هرچه زنان ساده تر عید را بگذرانند راحت تر به فرزندان خود ساده زیستی را آموزش می دهند و آنها آسان ترزندگی آینده خود رارقم می زنند.چون اینگونه بارآمده اند درخانواده ای به دورازاسراف وتجمل گرایی .
مادربه این شکل زندگی به فرزندش آموزش می دهد که شخصیت ، اعتبار ،آبرو و مردم داری درتجمل گرایی نیست ، تجملات انسان را ازورطه انسان کامل بودن خارج می کند . دوری ازاسراف همان مردمی کردن اقتصاد است ومدیریت مصرف یعنی تعادل درمصرف وبرای تحقق پیدا کردن این امرفرهنگ سازی دربین زنان و خانواده ها امری ضروری است که باعث می شود زنان عمیقا این مورد را درک کنند وراهکارهای خود را درخانه به خوبی انجام دهند وزنانی که درک و اطلاعاتشان دراین مورد افزایش پیدا کند بهترمی توانند مدیریت مصرف را به خوبی به دست گرفته وموفق شوند. وزنان ایرانی چنانچه آموزش ببینند بهترین نوع اقتصاد مقاومتی را درمنزل وجامعه انجام خواهند داد.به امید آنروز