شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- به تایید انجمن های جهانی فعال در این حرفه، وی در دهه های 1340 و 1350 روزنامه نگار شماره یک ایران بشمار می رفت. صالحیار دو بار سردبیر روزنامه اطلاعات بود و تیراژ این روزنامه را به مرز یک میلیون نزدیک ساخته بود. وی همچنین موسس خبرگزاری رادیو تلویزیون (واحد مرکزی خبر)، نخستین سردبیر روزنامه آیندگان، موسس نخستین خبرگزاری غیردولتی ایران (پرس ای جنت)، از موسسان سندیکای خبرنگاران و نویسندگان و مولف چند کتاب از جمله «چهره مطبوعات معاصر» بود.

     ابتکار افزودن خبرهای همان ساعت، معروف به «سپات نیوز» ایران و تهران بر اخبار راس هر ساعت در رادیو ـ از زمستان سال 1350 (اخبار معروف به سه دقیقه ای که قبلا به گزارشهای سایر کشورها اختصاص داشت) ازوست. همچنین تحلیل مهمترین خبرهای روز (ایران و سایر ملل) در پایان اخبار ساعت هفت بامداد رادیو و تکرار آن در اخبار ساعت هشت.

     صالحیار 18 سال پیش از قرار گرفتن اخبار رویدادها در اینترنت، به نشست بین المللی ناشران و سردبیران نوشت که رسانه های چاپی باید توجه بیشتری به تحلیل و تصویرهای خبری، حاشیه نویسی و مطالب آموزش دهنده کنند تا انتشار خبر مطلق، زیرا اینک ابزارهای خبررسانی سریعتری در جهان پدید آمده اند [در آن زمان رادیوتلویزیون] که مخاطبان را تا حدی زیاد از خواندن آنها در روزنامه (ساعتها پس از وقوع رویداد) بی نیاز می کنند. صالحیار به جای شرکت در این نشست (که از او دعوت بعمل آمده بود)، رساله فرستاده بود، زیرا که نمی خواست حتی برای چند روز از روزنامه اطلاعات غیبت داشته باشد.

در دوران سردبیری، صالحیار در ساعات شب، اگر فرصتی می یافت، خود با خبرنگاران به دنبال تهیه خبرهای مهم و پرخواننده می رفت تا عناصر خبر کامل و دارای عکس باشد و بداند که تیتر روز بعد او چه خواهد بود. یکی دیگر از ابتکارهای صالحیار که در اجرایش تعصب می ورزید؛ از دست نرفتن اخبار مربوط به روزنامه نگاری و روزنامه نگاران از هرگوشه دنیا (صرف نظر از کدام کشور) بود. وی هر روز ـ حتی تعطیلات، ساعت چهار بامداد به روزنامه می رفت. وی بارها گفته بود: ما اجناسی «ندید» و به انتخاب خودمان به مشتری عرضه می کنیم (می فروشیم) و لذا باید بکوشیم که حتی الامکان این کالا مورد نیاز و خواست او باشد تا خودمان. بنابراین باید دائما از مخاطبان نظرسنجی کنیم تا بدانیم که چه مطالبی را می خواهند و چه مطالبی را نمی خواهند.

    صالحیار فارغ التحصیل دانشکده حقوق و نیز نخستین دوره آموزش روزنامه نگاری ایران (سال 1335 هجری) در سالهای آخر عمر درصدد تاسیس بنیادی غیرانتفاعی مرکب از روزنامه نگاران حرفه ای به منظور ارتقاء کیفیت ژورنالیسم ایران برآمده بود و طرح خود را همراه با امضای دهها روزنامه نگار موافق این طرح برای تصویب به وزارتخانه های مربوط و دفتر ریاست جمهوری فرستاده بود که پیش از اخذ نتیجه درگذشت که لازم است این طرح از بایگانی خارج و نکات آن دقیقا بررسی شود. 

    تیتر معروف «شاه رفت» در روزنامه اطلاعات یادگار اوست، در پی مصادره شدن این روزنامه در تابستان سال 1358 صالحیار که با دولتی شدن هرگونه روزنامه مخالف بود خودرا خانه نشین، و به اصرار دیگران که ایران را ترک گوید اعتناء نکرده بود.

    در آذرماه 1382 روزنامه نگاران قدیمی از این که برخی از رسانه های تهران ازجمله روزنامه اطلاعات که صالحیار مویش را در راه پیشرفت آن سپید کرده بود جز چاپ آگهی تسلیت افراد، اشاره دیگری به درگذشت او نکرده بودند گله داشتند. صالحیار از شهریورماه سال 1335 (سپتامبر 1956 میلادی) در روزنامه اطلاعات قلم می زد

منبع: .iranianshistoryonthisday