عادل میرشاهی سردبیر شارا- کمتر کسی در حوزه روابط عمومی پیدا می شود که نام ادوارد برنیز را نشنیده باشد. ادوارد برنیز (22 نوامبر 1891- 9 مارس 1995) یکی از پیشروان امریکایی- اتریشی در حوزه روابط عمومی و پروپاگاندا محسوب می شود که بسیاری از صاحبنظران در مراسم وفات وی، او را «پدر روابط عمومی» معرفی کردند.

وی ایده گوستاو لوبن و ویلفرد تروتر در حوزه روانشناسی جمعیت را با ایده های دایی اش، زیگوند فروید، ترکیب کرد.
او احساس کرد اعمال نفوذ در جامعه بسیار ضروری است، چراکه او افکار عمومی را  و با بهره گیری از عبارت «توده غرایز» که تروتر آن را شرح داده بود، بسیار غیر عقلانی و خطرناک قلمداد می کرد. آدام کرتیز که در سال 2002 برنده بهترین جایزه مستند بی بی سی با عنوان «عصر خودمحوری» شد،  برنیز را به عنوان سازمان دهنده روابط عمومی مدرن خطاب می کند. همچنین برنیز یکی از 100 امریکایی تاثیرگزار در قرن بیستم توسط نشریه لایف معرفی شده است.

علاوه بر اینها برنیر از ایده های عمویش زیگوند فروید، روانشناس مشهور، برای ترویج تجاری  به صورت غیر مستقیم  استفاده کرد. کالاهایی که بسیار متنوع هستند از قبیل: سیگار، صابون و کتاب در این روش ترویج می شدند.

وی همچنین از ایده های زیگموند برای متقاعد کردن امریکایی ها در استفاده از گوشت خوک و تخم مرغ برای وعده صبحانه کمک گرفت.

اما بیشتر شهرت امروز برنیز به تلاش وی برای برگزاری کمپین های روابط عمومی بر می گردد. این کار باعث شد که او را به عنوان نفر اول در حوزه اقناع بشناسند. طی سال های فعالیتش بسیاری از رفقایش در حوزه صنعت از خود ستایی بی از انداره برنیز رنجیده خاطر شدند. بر مبنای سخنان اسکات کاتلیپ، «برنیز فوق العاده ترین شخصی بود که تا این اندازه صاحب جذابیت و مهارت باشد اما در عین حال باید از این واژه قدیمی برای او استفاده کنم. او یک خودستا بود.»

کاتلیپ ادامه می دهد: «وقتی شخصی برای اولین بار برنیز را ملاقات می کرد، طولی نمی کشید که دایی زیگموند گفتگو را شروع کند.» وی در باره رابطه برنیز و فروید می گوید: « او در رابطه با فروید همیشه پیش از هر چیز به بیان افکار و ایده های خودش می پرداخت.»

ایروین رز، نویسنده دیگری است که می گوید: « برنیز دوست داشت خودش را همانند روانشناسی برای شرکت های دچار مشکل شده، معرفی کند.» در اویل سال 1920، برنیز اولین ترجمه را از کتاب «مقدمه ای بر روانشناسی عمومی» را برای امریکایی ها به انگلیسی ترجمه کرد. بعلاوه در ترویج ایده های زیگموند، برنیز از ارتباط خودش با فروید استفاده کرد تا شهرت خود را به عنوان یک متفکر و نظریه پرداز، تثبت کند. شهرتی که با مطرح شدن برنیز به عنوان یک نویسنده، او را در حوزه های افکار عمومی، تبلیغات و مهندسی رضایت برجسته کرد.

از برنیز بالغ بر 20 اثر باقی مانده است.