شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || دهه‌های گذشته این صندوق زرد رنگ آهنی دریچه شادی‌ها و غم‌های مردم بود!

حکایتی از نامه و تمبر و پاکت! آدرس گیرنده و فرستنده!

پست‌چی و ولع بارکردن پاکت نامه!

روزگاری که صندوقی بدون هیچ تشریفات و هزینه گزافی محموله پستی‌مان که می‌شد پاکتی نازک را در درون آن انداخت و مطمئن بود که پاکت در صندوق، از آن فاصله می‌گیرد و به امید اینکه تا چند روز دیگر به آدرس گیرندگان تحویل داده شود.
 

دل تو دل‌مان نبود که نکند نامه گم شود و هرگز به مقصد نرسد!

این صندوق زرد ضربان قلب‌مان را بیشتر می‌کرد؛ چه موقع دریافت نامه و چه موقع ارسال نامه!

صندوق‌های پست رفته به فراموشی سپرده شدند و به‌جای آن صندوق پستی الکترونیکی جا باز کرد!

حالا این صندوق‌ها نوستالوژی زمانه ما از آن فرود و فرازهاست که بی آن دستی روی آن کشیده شود در گوشه خیابان خاک می‌خورد و رنگ پریده‌تر از همیشه به بی‌وفایی ما لبخند می‌زند ....