شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| حالا که از روابط‌عمومی مرخص شدم شاید بهتر بتوانم ریزبینانه تر و حتی با نگاه انتقادی به قلب تپنده سازمان‌ که همان روابط‌عمومی نام گرفته بیندازم.

روابط‌عمومی ها این روزها با حال و روز خوشی روبرو نیستند از یک طرف با مشکلات ساختاری و از طرف دیگر نبود امکاناتی که هر روز باید با آن دست و پنجه نرم کنند. اما مهمتر از همه اینها روابط‌عمومی به خاطر جو زمانه سیاست زده کشور و از طرفی بدلیل بروز نبودن آموزش های تخصصی در بادیه بله قربان گویی گرفتار شده اند.

نیک یادم دارم که استادم باقر ساروخانی در مقطع تحصیلی دانشگاه با نگاهی جامعه شناختی ثابت کرد که نیمی از مشکلات کشور از همین نگاه بله قربان گویی های روابط‌عمومی هاست و چه بسا اگر روابط‌عمومی با همان نگاه حرفه ای همراه مردم بود این همه ابهام و شایعه هایی که این روزها به واسطه تکنولوژی های جدید ارتباطی باب شده است نبود. جامعه امروزی بدلیل تیزهوشی و نگاه جستجوگرایانه به مانند قبل همه پیام از سوی حاکمیت را با بازخورد مثبت پاسخ نمی دهد بلکه مواقعی هم باید از جریان دومرحله ای ارتباط و از رهبران افکار عمومی بیشتر بهره برداری کرد.

به هر حال ساروخانی بعنوان یک استاد برجسته جامعه شناسی ارتباطات از این وضعیت روابط‌عمومی ها دلخور و حتی از این بابت نگران که وضعیت آنها باعت یک بهم ریختگی در جامعه می شود که این روزها صدالبته شاهد حال و روز آن هستیم. بگذریم،نگاه حرفه‌ای ساروخانی از این جنبه هم قابل کنکاش و بررسی است که باید از این نگاه بله قربان گویی خداحافظی کرد و این حوزه خاص تکیه برجستگی خود را به عناصری همانند چرایی و چگونگی بیشتر نمایان کند.

درست است که ارزش خبری شهرت یا همان عنصر چه کسی از معیارهای استاندارد خبری محسوب و مهم به شمار می رود ولی در حالیکه این روزها مردم با مشکلات ریز و درشتی مواجه و از طرفی سایه رقبا سهمگین شده است تنها راهکار از این برون رفت توجه قابل تامل تر در عناصر چرایی و چگونگی است.

این دو عناصر بی شک مسیر راه را به مخاطب توضیح می‌دهد و اگر شایعه و ابهامی هم باشد دیگر دچار آن دوگانگی خاص نمی شود. در عین حالی که باعث تنوع خبری و ارتباطی هم می شود و اینجاست که نه تنها نباید هزینه بیشتری داد بلکه با بازخوردهای مثبت تری نیز از سوی مخاطب مواجه می شویم. روابط‌عمومی درحال حاضر به این نگاه باید سمت و سوی خود را تغییر دهد و گرنه سازمان روز به روز آن وجهه سازمانی و برند خود را کوتاه می بیند و حتی با مشتریانی مواجه می شود که عبوث تر ازگذشته به ما می نگرند.