با این حال و به دلیل اقبال گسترده جامعه ایرانی به شبکه اجتماعی فیس بوک برخی از سیاستمداران پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و برخی هم در آستانه انتخابات مجلس نهم به بازکردن صفحه‌هایی برای هوادارانشان اقدام کردند.

صفحه‌هایی که البته هیچگاه به طور رسمی تعلق آن به خودشان را تایید نکردند و در نرم‌ترین مواضع اعلام شده تنها به ذکر این نکته که این صفحات احتمالاً توسط هوادارانشان ایجاد شده است اکتفا کردند.

در این میان می‌توان به صفحات ایجاد شده به نام سیاستمدارانی همچون محمدرضا باهنر، سید حسن خمینی، مهدی هاشمی و محمدجواد ظریف اشاره کرد.

صفحاتی که در اغلب موارد توسط فرزندان یا نزدیکان این سیاستمداران اداره می‌شود. از میان خانواده سیاستمداران برجسته زهرا و نعیمه اشراقی نیز نوه‌های دختری حضرت امام خمینی (ره) نیز فعالیت‌های قابل توجی در شبکه‌های اجتماعی دارند هرچند نمی‌توان آنان را جزء سیاستمداران دانست.

شاید بتوان متفاوت‌ترین نظر درباره فیس بوک را از آن آیت الله هاشمی رفسنجانی دانست که در این باره صراحتاً گفته است: «یک صفحه فیس بوک که هزینه‌ای برای مردم ندارد تبدیل به موضوع خبری در تمام تلویزیون‌ها و دستگاه‌های دنیا می‌شود، این گونه انفجار اطلاعات دیگر بسته نمی‌شود البته عوارض بدی هم دارد اما ما برخلاف عده‌ای که فکر می‌کنند این جریان‌ها خطرناک است فکر می‌کنیم این جریان به سعادت بشریت کمک می‌کند و چیز مبارکی در دنیاست.»

اما فعال‌ترین عضو فیس بوکی سیاستمداران ایرانی کسی نیست جز محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی. ظریف که صفحه فیس بوک‌اش پس از انتصاب به سمت وزرات امور خارجه با اقبال زیادی روبرو شده تا این لحظه توسط بیش از ۷۰ هزار نفر پسندیده شده است و به سادگی و به دور از تکلفات مرسوم در میان سیاستمداران با دوستان فیس بوکی‌اش سخن می‌گوید.

وزیر امور خارجه در یکی از استاتوس‌هایی که در صفحه فیس بوکش گذاشته درباره انتقادات و حملات گسترده به نادر قاضی‌پور نماینده‌ای که در روز رای اعتماد به عنوان مخالف ظریف سخنرانی کرد واکنش نشان داد و شخصیت نادر قاضی‌پور را ستود و در عین حال از حمله کنندگان به قاضی‌پور خواست تا به اقوام و لهجه‌های مختلف ایرانی احتران بگذارند.

ظریف همچنین قول داده نظرات دوستانش را بخواهد و اگر فرصت کرد به آنان پاسخ بگوید.
منبع: افکار