شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| وزیر امور خارجه کانادا کریستیا فریلند، مدتی است سفرهای زیادی را در داخل کشور انجام می‌دهد. هنگامی که فریلند برای نمونه، به سراغ تولیدکنندگان لوله‌های فولادی می‌رود و از قرار جدید تجارت آزاد آمریکای شمالی می‌گوید، هدف اصلی رساندن این پیام است که لیبرال‌ها به مسایل مربوط به سفره‌ مردم، صنایع و مشاغل اهمیت می‌دهد.

هدف دیگر این سفرهای استانی البته این است که مردم بدانند در آسمان دولت لیبرال، به جز نخست‌وزیر، ستارگان دیگری هم وجود دارند. این است که فریلند را، به بزرگترین سرمایه‌ سیاسی در کابینه‌ ترودو تبدیل کرده است. اما این سفرها، همچنین پرسشی دیگر را مطرح می‌کند و آن اینکه در آستانه‌ انتخابات فدرال، پس چرا خبری از نیروهای کمکی اندرو شیر نمی‌رسد؟

پاسخ این است که رهبر حزب محافظه‌کار، کمپینی دارد که به جای ستارگان کشوری بالارتبه، قدرت‌های محلی مانند شهرداران و سیاستمداران استانی را به کار می‌گیرد. در سال 2015 و هنگامه‌ انتخابات، تیمی از همین ستارگان کشوری، بخش عمده‌ اعضای کمپین ترودو را تشکیل می‌دادند. محافظه‌کاران، که آن زمان به رهبری استیون هارپر فعالیت می‌کردند، معمولا از این رهبر ناآزموده حزب لیبرال انتقاد می‌کردند و می‌گفتند که او مهیای بر عهده گرفتن پست نخست‌وزیری نیست. اما کمپین ترودو، هر گاه این انتقادات را می‌شنید، رو به رای‌دهندگان می‌گفت که به همه‌ آن افراد باهوشی که در اطراف ترودو هستند، بنگرند. نام‌هایی مانند بیل مورنیو، مدیرعامل Bay Street، خانم فریلند، یک روزنامه‌نگار شناخته‌شده، و ستارگان جوانی همچون ملانی جولی (که سپس خود را برای شهرداری مونترال نامزد کرد) در میان این افراد بودند. 

اما آن ستارگان دیگر ستاره نیستند؛ برخی به خاطر جدال‌های سیاسی و دیگران نیز به خاطر گذشت زمان و کار در دولت، رنگ و درخشش خود را از دست داده‌اند. در این شرایط، تنها فریلند و اعتباری که به عنوان وزیر مسوول قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی کسب کرده است، که می تواند همچنان در جایگاه یک ستاره قرار گیرد. ارزش کاری وزیر خارجه، تنها در توضیح دادن سیاست‌های دولت برای آفریقا و آمریکای لاتین نیست؛ بلکه موضوع اصلی نقش او در قرارداد NAFTA است که او را به سفرهای استانی در سراسر کشور می‌برد تا با مردم از اتومبیل‌ها و کشاورزی سخن بگوید. این نقش است که او را به آن وزیری تبدیل کرده که درباره‌ زندگی شهروندان عادی کانادا، صنایع و مشاغل با مردم سخن می‌گوید. نتایج نظرسنجی‌های کشوری نشان می دهد که در میان وزیران کابینه‌ لیبرال، فریلند بهترین و مثبت‌ترین جایگاه را در میان مردم دارد.

حضور یک وزیر پرطرفدار در کابینه، می‌تواند به دولت لیبرال کمک کند تا از محبوبیت او استفاده کرده، در ماه‌های تابستان به سفرهای دور کشور برود و نظر رای‌دهندگان را با برگزاری برنامه‌های عمومی، جلب نماید. 

آقای شیر، رهبر حزب منتقد، البته از این امکانات بهره‌مند نیست. او همچنین افراد بالارتبه‌ اینچنینی را در اطراف و کمپین خود ندارد. در اطراف او، چند وزیر سابق هستند که اندکی معروفیت و شناسایی منطقه‌ای دارند، مانند لیزا رِیت، ارین اوتول و پیِر پوالیِو. اما وزیران کابینه، حتی آنها که در کابینه ترودو هستند، معمولا به معروفیت خاصی نمی‌رسند. شیر، خود نیز یک رهبر شناخته‌شده‌ سیاسی که تصویری تعریف‌شده داشته باشد، به شمار نمی رود. اما کمپین او نیز به دنبال گردآوردن تیمی از ستارگان نیست، بلکه به دنبال افرادی است که در حوزه‌های رای‌گیری خود معروف هستند. محافظه‌کاران باور دارند که این روش، به کمپین انتخاباتی آنها جنبه‌ عملگرایانه‌تری خواهد بخشید و رای صندوق‌های محلی را، تضمین خواهد کرد. نمونه ای از این افراد ایوز لوسک است که برای 17 سال در جایگاه شهردار شهر Trois-Rivieres در کبک خدمت کرده و حالا برای مجلس نمایندگان کاندید شده است.

محافظه‌کاران همچنین می‌گویند که قصد دارند تمرکز انرژی شان را، بر روایت داستان اندرو شیر قرار دهند و نه تیم افرادی که دور او را گرفته‌اند. با این همه، مدتی است که تبلیغاتی از سوی طرف سوم در تلویزیون، آقای شیر را نامزدی ضعیف برای نخست وزیری معرفی می‌کند. این شرایط او را در جایگاه ترودو در سال 2015 قرار داده، در حالی که ترودو هم، بیشتر ستارگان اطرافش را از دست داده است.
 

منبع: http://iranjavan.net